Με τα συμβατικά μέτρα, ο Μοχάμεντ Νασίντ θα πρέπει να αισθάνεται απόλυτα ικανοποιημένος από αυτά που πέτυχε. Αφού πέρασε έξι χρόνια στη φυλακή, αφού βασανίστηκε και εξορίστηκε για πολιτικούς λόγους, ο πρώην δημοσιογράφος έγινε και ο πρώτος δημοκρατικά εκλεγμένος πρόεδρος της χώρας του. Ανέτρεψε έτσι ειρηνικά την τριαντάχρονη δικτατορία, καθιστώντας τις Μαλδίβες μια από τις πρώτες ισλαμικές χώρες στον κόσμο που γνώρισαν τον πολιτικό πολυκομματισμό.

Θα μπορούσε λοιπόν, στα 44 του, να επαναπαυθεί στις δάφνες του και να απολαύσει τον επί γης παράδεισο, στον οποίο ζει. Οχι όταν αυτός βουλιάζει, όμως. Γιατί ακριβώς αυτό συμβαίνει. Οι Μαλδίβες, αλυσίδα 1.191 νησιών στον Ινδικό Ωκεανό, πνίγονται σταδιακά από τη θάλασσα: είναι η χαμηλότερη χώρα στον κόσμο, καθώς το πιο ψηλό σημείο της είναι μόλις 2,5 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας, ενώ το 80% τους εδάφους της λιγότερο από ένα μέτρο πάνω από το νερό.

Οι προβλέψεις των επιστημόνων είναι δυσοίωνες. Ακόμη και αν αναληφθεί δράση συστηματικά κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη, περιοχές της χώρας θα βρίσκονται κάτω από το νερό σε 40 χρόνια. Και αυτό θα είναι το τέλος όχι μόνο του τουρισμού αλλά και της ζωής των 400.000 κατοίκων της.

Αντιμέτωπος με την επιβίωση της χώρας του, ο πρόεδρος Νασίντ δεν θα μπορούσε να μείνει με σταυρωμένα τα χέρια. Και από πολίτης-μαχητής υπέρ των δημοκρατικών δικαιωμάτων του ανθρώπου, στρατεύτηκε στον αγώνα για τη διάσωσή της. Και έγινε πρότυπο. Γιατί, ποιος άλλος πρόεδρος τόλμησε να βάλει κρυφά μέσα στις διαπραγματεύσεις της Διάσκεψης για το Κλίμα στην Κοπεγχάγη τηλεοπτικό συνεργείο για να δείξει στον κόσμο ακριβώς τι συμβαίνει πίσω από τις κλειστές πόρτες… Και δεν έμεινε εκεί. Συγκάλεσε το πρώτο υπουργικό συμβούλιο στον κόσμο κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας για να δείξει στον κόσμο τι θα συμβεί στη χώρα του αν συνεχίσει να ανεβαίνει η στάθμη της θάλασσας ενώ πέρυσι δεσμεύτηκε να καταστήσει τις Μαλδίβες την πρώτη χώρα στον κόσμο που θα απεξαρτηθεί το 2020 από τα ορυκτά καύσιμα.

Μικρόσωμος, σβέλτος και επίμονος, δεν χάνει ευκαιρία για να προβάλει το φλέγον ζήτημα της χώρας του. Ακόμη και μέσα από την προσωπική του πολιτική ιστορία. Ετσι, αντί να στείλει στη φυλακή ή στην εξορία τον προκάτοχό του, Μαουμούν Γκαγιούμ, του επέτρεψε να παραμείνει στη χώρα και να γίνει ηγέτης της αντιπολίτευσης. Πρόσφατα βρέθηκε στο Λονδίνο για την πρεμιέρα του ντοκιμαντέρ «The Island President», το οποίο πραγματεύεται τη θητεία του στο ανώτατο αξίωμα. Και πέρυσι το περιοδικό «Newsweek» τον χαρακτήρισε έναν από τους 10 καλύτερους ηγέτες του κόσμου.

Στις Μαλδίβες, όμως, οι πολίτες είναι δυσαρεστημένοι και οργισμένοι. Παρά την απειλή που έχει προκύψει, διαμαρτύρονται ότι οι φόροι που επιβλήθηκαν για τη χρήση νέων τεχνολογιών, φιλικών προς το περιβάλλον, είναι δυσβάσταχτοι. Τον Μάιο, για παράδειγμα, χιλιάδες πολίτες κατέβηκαν στους δρόμους. «Ασφαλώς και δεν θέλουν τα μέτρα. Ομως πρέπει να εφαρμοστούν. Δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε όλα τα χρήματά μας στην εκπαίδευση, στην υγεία, στις μεταφορές. Πρέπει να λάβουμε μέτρα για την κλιματική προσαρμογή και είναι ακριβά», απαντά ο Νασίντ.

Και στο εξωτερικό οι προσπάθειες που γίνονται δείχνουν τιτάνιες. Το να προσπαθεί να πείσει ταχύτατα αναπτυσσόμενες χώρες, χώρες όπως η Ινδία και η Κίνα, ότι πρέπει να περιορίσουν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα για να μην… πνιγούν οι Μαλδίβες, δεν είναι και εύκολο. Και εδώ όμως ο Μοχάμεντ Νασίντ θεωρεί πως υπάρχει περιθώριο αισιοδοξίας. Μίλησε στους ηγέτες των χωρών αυτών και με επιμονή τόνισε ότι είναι και προς το συμφέρον τους να αναλάβουν πρωτοβουλίες κατά της κλιματικής αλλαγής σε εθνικό και πολυεθνικό επίπεδο. «Είμαστε μικροί αλλά μας δίνουν προσοχή. Ο κινέζος πρόεδρος επισκέπτεται τις Μαλδίβες, ο ινδός πρωθυπουργός επίσης. Πιστεύω πως καταφέραμε να κάμψουμε τη στάση τους. Αν δείτε πώς τοποθετούνταν στην Κοπεγχάγη, το 2009, και πώς τοποθετούνται τώρα, θα διαπιστώσετε ότι άλλαξαν. Αν οι Μαλδίβες δεν σωθούν σήμερα, τότε δε νομίζω ότι υπάρχουν πολλές πιθανότητες για τον υπόλοιπο κόσμο».