«Κάθε πρωί θα περάσω να δω την κυρία Αννα και τον κύριο Σπύρο. Θα πάρω να πληρώσω τους λογαριασµούς τους, θα τους ρωτήσω αν χρειάζονται κάτι άλλο και θα προγραµµατίσουµε όλη την εβδοµάδα που έρχεται».Η Κατερίνα Παπαϊωάννου έχει «υιοθετήσει» ένα ηλικιωµένο ζευγάρι στο πλαίσιο του εθελοντικού προγράµµατος Γραµµή Ζωής. Πρόκειται για πρόγραµµαστήριξης των ανθρώπων της τρίτης ηλικίας απόεθελοντές, κυρίως γείτονες των ηλικιωµένων. «Εθελοντές γείτονες στην Αθήνα αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα εκπαιδεύονται συνεχώς και παρακολουθούνται ανά τακτά χρονικά διαστήµατα από οµάδα ψυχολόγων της Γραµµής Ζωής, ώστε να φροντίζουν τους ηλικιωµένους που έχουν αναλάβει», σηµειώνει η ψυχολόγος της οργάνωσης Ρέα ∆εληγιάννη.

«Παράλληλα έχουµε εφοδιάσει ήδη 652 ηλικιωµένους µε το κόκκινο κουµπί, το οποίο µας ειδοποιεί αµέσως µόλις αντιµετωπίσουν κάποιο πρόβληµα. Με αυτό αισθάνονται πια 100% ασφαλείς».

Πρόσφατη έρευνα του µεταπτυχιακού τµήµατος Νοσηλευτικής της Λάρισας έδειξε πως οι ηλικιωµένοι εµφανίζουν συχνότερα κατάθλιψη σε σύγκριση µε τις άλλες ηλικιακές οµάδες και µεγαλύτερα ποσοστά εµφανίζουν όσοι ζουν σε νοσοκοµεία ή γηροκοµεία. Γι’ αυτό και είναι σηµαντική η στήριξή τους, ώστε να παραµείνουν στα σπίτια τους. Η έρευνα που έγινε από την επιστηµονική οµάδα της καθηγήτριας Ζωής Ρούπα έδειξε επίσης ότι οι ηλικιωµένοι που διατηρούν τον τόπο κατοικίας τους ή µένουν µε τα παιδιά τους έχουν καλύτερο προσδόκιµο επιβίωσης και λιγότερα προβλήµατα υγείας.

«Για µένα το ζευγάρι των ηλικιωµένων που φροντίζω καθηµερινά αποτελεί πια αναπόσπαστο κοµµάτι της οικογένειάς µου», λέει η κ. Παπαϊωάννου. «Μαζί κάναµε Χριστούγεννα, κάθε εβδοµάδα θα φάµε τουλάχιστον µία φορά όλοι µαζί και κάνουµε πολλή παρέα για ώρες στο σπίτι τους».

«Εµαθα για το πρόγραµµα υιοθεσίας των ηλικιωµένων και αποφάσισα αµέσως να λάβω µέρος», λέει η Ιφιγένεια Μίγγα. «Είχα µια πρώτη επαφή και συνέντευξη µε τους υπεύθυνους του προγράµµατος. Στη συνέχεια παρακολούθησα εκπαιδευτικό σεµινάριο και µετά µε ειδοποίησαν πως θα αναλάβω τη φροντίδα της κυρίας Σοφίας». Εχει πολύτιµους βοηθούς, όπως λέει, τα παιδιά της ηλικίας 14 και 17 ετών, τα οποία συχνά προσφέρονται να βοηθήσουν και εκείνα την 80χρονη γειτόνισσα.

«∆έκα µήνες βρίσκοµαι κοντά στην κυρία Γεωργία που αντιµετωπίζει κινητικά προβλήµατα», λέει η Γωγώ Χρυσανθοπούλου. «Είναι 88 ετών και πέρασε πρόσφατα ένα σοβαρό εγκεφαλικό που την άφησε παράλυτη από τη µέση και κάτω. Εχει µια γυναίκα για να την περιποιείται σπίτι της και εγώ φροντίζω συνήθως για τα ψώνια, τους λογαριασµούς, τα βιβλιάρια και τα φάρµακα», λέει.

«Είναι µια ευκαιρία να δείξουµε την ανθρωπιά µας και να γίνουµε καλύτεροι», υποστηρίζει η κ. Παπαϊωάννου.

«Πολλοί φίλοι µου θέλουν να υιοθετήσουν κάποιον ηλικιωµένο, αλλά διστάζουν. Φοβούνται ότι δεν θα αντεπεξέλθουν στις υπόλοιπες υποχρεώσεις τους. ∆εν πρόκειται όµως για θυσία, αλλά για προσφορά αγάπης και αλληλεγγύης».

Εκατοντάδες άνθρωποι πανελλαδικά συµµετέχουν στο πρόγραµµα Γραµµή Ζωής

Ζητούν φροντίδα 4.000 άνθρωποι της τρίτης ηλικίας


«ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΜΑΣ έχουµε σήµερα 4.000 αιτήσεις ηλικιωµένων για το κόκκινο κουµπί (το ειδικό τηλέφωνο µε το κουµπί που χρησιµοποιούν όταν βρίσκονται σε κατάσταση ανάγκης) και άλλες τόσες εθελοντών που θέλουν να φροντίσουν ηλικιωµένους. ∆υστυχώς, η διαδικασία δεν είναι εύκολη και χρειάζεται χρόνος για να συνδυαστούν οι περιοχές µε τους ανθρώπους που προσφέρονται και αυτούς που έχουν την ανάγκη τους» επισηµαίνει η κ. ∆εληγιάννη. «Μπορεί να µένει ο γιος µου στον πάνω όροφο, αλλά λείπει πολλές ώρες και φοβάµαι» λέει η 77χρονη Αντιγόνη Γρηγορίου. «Γι’ αυτό ήµουν από τους πρώτους που ζήτησαν και έλαβαν το κόκκινο κουµπί. Είµαι σε ανοιχτή γραµµή µε τη Γραµµή Ζωής, έχω γνωρίσει αρκετούς εθελοντές και µιλάω συχνά µε τους ψυχολόγους του προγράµµατος». «Το τηλεφωνικό κέντρο δέχεται καθηµερινά εκατοντάδες κλήσεις από ηλικιωµένους, που πολλαπλασιάζονται την περίοδο των εορτών και τις νυχτερινές ώρες» σηµειώνει η κ. ∆εληγιάννη. «Μέχρι σήµερα πάντως δεν υπήρξε ούτε ένα διαζύγιο µεταξύ ηλικιωµένων και εθελοντών, γεγονός που δείχνει ότι το πρόγραµµα βρίσκεται σε σωστό δρόµο».

Φάρµακο για την κατάθλιψη


«Η στήριξη των ηλικιωµένων είναι το κυριότερο µέσο καταπολέµησης της ανασφάλειας και της κατάθλιψης που εµφανίζουν», λέει η Ζωή ρούπα, καθηγήτρια στο ΤΕΊ Λάρισας. «Είναι ζωτικής σηµασίας η επικοινωνία και επαφή µε ανθρώπους µικρότερων ηλικιών και κυρίως η υποστήριξή τους από το οικογενειακό περιβάλλον. Χωρίς αυτήν υποφέρουν και ζουν λιγότερο από τους συνοµήλικούς τους, που παραµένουν είτε στα σπίτια τους είτε στα σπίτια των παιδιών τους».