Απόγονοι µιας µυθικής ρωµαϊκής λεγεώνας ίσως να είναι οι κάτοικοι ενός χωριού στη βόρεια Κίνα. Σύµφωνα µε τη θεωρία άγγλων ειδικών, οι ρωµαίοι στρατιώτες που γλίτωσαν από µια σφοδρή µάχη το 53 π.Χ. περιπλανήθηκαν στην Ασία και ίδρυσαν τον οικισµό κοντά στην έρηµο Γκόµπι.
Αιώνες τώρα, πολλοίήταν εκείνοι πουπίστευαν ότι οι κάτοικοι του αποµονωµένου χωριού Λικιάν, που βρίσκεται στη Βόρεια Κίνα, είχαν κάτι ξεχωριστό.

Αρκετοί από τους κατοίκους φέρουν δυτικά χαρακτηριστικά, όπως πράσινα µάτια και ξανθά µαλλιά, µε αποτέλεσµα ορισµένοι ερευνητές να υποστηρίξουν την άποψη ότι οι άνθρωποι αυτοί ίσωςείναι απόγονοι ρωµαίων στρατιωτών που ανήκαν σε µια χαµένη λεγεώνα.

Οι επιστήµονες, οι οποίοι εξέτασαν προσφάτως το DNA των κατοίκων του χωριού, διαπίστωσαν ότι σχεδόν τα 2/3 των κατοίκων είχαν καυκάσια καταγωγή, δηλαδή προέρχονταν από τη λευκή φυλή.

Για τον λόγο αυτόν, κάποιοι ειδικοί πιστεύουν ότι ο θρύλοςτης χαµένης στρατιάς του στρατηγού Μάρκος Κράσσος, που βρέθηκε στην ευρύτερη περιοχή το 53 π.Χ., ίσως τελικά να µην ήταν απλώς θρύλος, αλλά κάτι περισσότερο.

Εκείνη τη χρονιά, ο Μάρκος Κράσσος, που ήταν ένας από τους πιο ισχυρούς ανθρώπους στον κόσµο, εκστράτευσε εναντίον του βασιλείου της Παρθίας. Ηδη η περιοχή της σηµερινής Συρίας ανήκε στη διοικητική του δικαιοδοσία, όµως ο Κράσσος, ο οποίος 20 χρόνια πριν είχε κατατροπώσει την εξέγερση των υπόδουλων ανθρώπων υπό τον Σπάρτακο,θέλησε να επεκτείνει τα όρια της αυτοκρατορίας προς τα ανατολικά.

Στη µάχη που έγινε µε τους Πάρθους, ο Κράσσος ηττήθηκε και ο αντίπαλος στρατηγός Σουρένα διέταξε την καρατόµησή του στην περιοχή του σηµερινού Ιράν. Σύµφωνα όµωςµε µαρτυρίες, µια οµάδα από 145 ρωµαίους στρατιώτες κατάφερε να διαφύγει προς τα ανατολικά, όπου και περιπλανήθηκε για πολλά χρόνια.

Σύµφωνα µετον καθηγητήτου Πανεπιστηµίου της Οξφόρδης, Οµερ Νταµπς, αυτή η χαµένη λεγεώνα πέρασε στην περιοχή που βρίσκεται το Ουζµπεκιστάν και στη συνέχεια ενσωµατώθηκε στις δυνάµεις που διατηρούσε ένας κινέζος φύλαρχος της φυλής των Χουν. Το 36 π.Χ., σύµφωνα µε τη θεωρία του άγγλου επιστήµονα, ο φύλαρχος και οι ρωµαίοι στρατιώτες πολέµησαν ενάντια στον στρατό της δυναστείας Χαν και ηττήθηκαν.

Τότε ήταν που θεµελιώθηκε το χωριό Λικιάν µε τέτοιο πολεοδοµικό τρόπο, που να θυµίζει παράταξη ρωµαϊκής λεγεώνας σε θέση άµυνας, µε τις ασπίδες των στρατιωτών να καλύπτουν ενωµένες κάθε πλευρά. Σύµφωνα µε την εφηµερίδα «Daily Mail», ένας σηµερινός κάτοικος του χωριού, ηλικίας 38 ετών, που λέγεται Κάι Γουνιάν, έχει το παρατσούκλι Κάι Λουόµα, που σηµαίνει Κάι ο Ρωµαίος. Ο άγγλος καθηγητής στήριξε τη θεωρία του για την «καταγωγή» του χωριού Λικιάν σε επίσηµα αρχεία, που, όπως λέει, αναφέρουν ότι ο οικισµός ανεγέρθη από στρατιώτες που αιχµαλωτίστηκαν το 36 π.Χ. από τις δυνάµεις των Χαν. Μάλιστα, στη γειτονική περιοχή Γιόνγκτσανγκ βρέθηκαν πρόσφατα κάποιοι τάφοι που ενισχύουν τη θεωρία για την παρουσία Ρωµαίων στην Κίνα εκείνη την εποχή. Ενας από τους τάφους ανήκε σε άνθρωπο ύψους σχεδόν 1,90 µ. και κάποιοι ειδικοί διατύπωσαν την άποψη ότι ίσως να επρόκειτο για χώρο ταφής των λεγεωνάριων. Ωστόσο, όµως, κάποιοι ειδικοί, όπως ο Γιανγκ Γκονγκλ από το Πανεπιστήµιο του Πεκίνου, υποστηρίζουν ότι αυτοί οι τάφοι βρίσκονται κοντά στον περίφηµο ∆ρόµο του Μεταξιού, τον οποίο διέσχιζαν άνθρωποι κάθε εθνικότητας, ακόµη και από περιοχές της Μεσογείου, οπότε δεν µπορεί να πει κανείς µε βεβαιότητα ότι ανήκουν σε ρωµαίους στρατιώτες.

Ο Γκονγκλ πιστεύει ότι το χωριό Λικιάν ανεγέρθη το 104 π.Χ., δηλαδή µισό αιώνα πριν την υποτιθέµενη άφιξη των Ρωµαίων. Από την άλλη πλευρά, ο ιταλός ανθρωπολόγος στο Πανεπιστήµιο της Σιένα, Μαουρίτσιο Μπετίνι, λέει πως η θεωρία που διατύπωσε ο άγγλος ειδικός θα ήταν πιο πειστική αν ανακαλύπτονταν στην περιοχή ρωµαϊκά νοµίσµατα ή όπλα.