Η ΧΩΡΑ ευτυχώς δεν χρεοκόπησε. Το παλεύουµε. Την περασµένη άνοιξη η Ελλάδα βρέθηκε µπροστά σε πλήρη στάση πληρωµών και στην ταπεινωτική θέση να ζητά λύση από την Ευρωπαϊκή Ενωση και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα και να υφίσταται λοιδορίες χωρίς προηγούµενο.

Η λύση του Μνηµονίου έδωσε µια ανάσα. Τίποτε περισσότερο από µια βραχύβια σχεδία για τη σωτηρία της οικονοµίας από το ναυάγιο. Η µόνη δυνατή διέξοδος. Οφείλουµε ευγνωµοσύνη σε όσους εργάστηκαν σκληρά για να την εξασφαλίσουν.

Και πρώτα απ’ όλους στον Γιώργο Παπανδρέου. Χωρίς το προσωπικό διεθνές κύρος του δεν θα είχαµε την ίδια τύχη. Το λέω ευθέως γιατί το έζησα προσωπικά.

Αλλη πρόταση ούτε διατυπώθηκε ούτε υπάρχει. Το Μνηµόνιο είναι το πικρό φάρµακο για την ανάνηψη της ελληνικής οικονοµίας από µια βαριά ασθένεια που τη σιγοτρώει εδώ και 35 χρόνια. Είναι το πιστοποιητικό ενοχής µιας ολόκληρης πολιτικής τάξης, που άσκησε την εξουσία είτε ως κυβέρνηση είτε ως αντιπολίτευση. Οι µέρες της αµεριµνησίας παρήλθαν ανεπιστρεπτί.

Παρά ταύτα, σήµερα και ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών, επιχειρείται αναστροφή της πραγµατικότητας.

Κάποιοι προσπαθούν να πείσουν πως οι ναυαγοί θα σωθούν αν πηδήξουν από τη σχεδία του Μνηµονίου στη φουρτούνα του ωκεανού της οικονοµικής κρίσης των εννέα µποφόρ. Να εµφανίσουν την ευρωπαϊκή στήριξη, αντί για φως στο τούνελ, ως βλαπτική εξέλιξη. Είναι κρίµα! Γιατί δεν µπορώ να φανταστώ ελληνική κυβέρνηση που όταν είχε να διαλέξει ανάµεσα στη χρεοκοπία ή στη σκληρή προσπάθεια να ξανασταθεί η Ελλάδα στα πόδια της, θα διάλεγε το πρώτο. Ούτε µπορώ να φανταστώ ότι η καλλιέργεια αντιευρωπαϊκού κλίµατος και η κολακεία του ελληνικού αποµονωτισµού µπορεί να πείσει ως διέξοδος για τους νεώτερους.

Η χώρα ευτυχώς δεν χρεοκόπησε.

Το παλεύουµε. Ακριβώς για να µη συµβεί αυτό, µεγάλη µερίδα πολιτών υφίσταται δραµατικές συνέπειες στο εισόδηµά του. Αυτές οι θυσίες δεν πρέπει να πάνε χαµένες. Είναι άδικο και θα είναι ασυγχώρητο. Πώς θα το εξασφαλίσουµε; Με διαρκή µάχη µε τη φοροδιαφυγή και την κρατική σπατάλη, συνέπεια στις υποχρεώσεις που έχουµε αναλάβει απέναντι στον ευρωπαϊκό µηχανισµό στήριξης, ριζικές µεταρρυθµίσεις και αλλαγές στον δηµόσιο τοµέα, καθώς και αξιοποίηση όλων των επενδυτικών δυνατοτήτων της χώρας. Αυτή είναι η ανάληψη ευθύνης στην πράξη. Εκτός αν θέλουµε να συνεχίσουµε να καταναλώνουµε το µέλλον και να στέλνουµε τους απλήρωτους λογαριασµούς στα παιδιά µας.

Η Μαρία Δαµανάκη είναι επίτροπος Θαλασσίων Υποθέσεων και Αλιείας της Ε.Ε.