«Η θάλασσα, ο ήλιος, οι άνθρωποι και το ελληνικό φαγητό είναι τα καλύτερα» λέει στα «ΝΕΑ» ο κ. Αλαν Γούο, γενικός διευθυντής στην αντιπροσωπεία της κινεζικής εταιρείας υψηλής τεχνολογίας Χουαγούεϊ στην Ελλάδα.
«Μένω τρία χρόνια στην Αθήνα και μου αρέσουν τα περισσότερα πράγματα- εκτός από την κίνηση και τον θόρυβο. Σκέφτομαι να φέρω και την οικογένειά μου εδώ αλλά θεωρώ αδύνατη τη μόνιμη εγκατάσταση. Εζησα τα προηγούμενα χρόνια στην Κροατία και τη Ρουμανία. Σαφώς προτιμώ την Ελλάδα για τις δυνατότητες που προσφέρει, ως σταυροδρόμι της Ανατολής με τη Δύση, της Ασίας με την Ευρώπη». Είναι υπάλληλος σε μία εταιρεία που διαθέτει 87.502 εργαζομένους, εκ των οποίων περίπου το ένα τέταρτο είναι και μέτοχοι. Μαζί με την Cosco- που πρόσφατα απέκτησε μία από τις τρεις προβλήτες του λιμανιού του Πειραιά – είναι μία από τις επτά μεγαλύτερες κινεζικές εταιρείες που λειτουργούν τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας. Με πληθυσμό 1,3 δισεκατομμύρια, η Κίνα είναι σήμερα η τρίτη οικονομική δύναμη του κόσμου, με ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης γύρω στο 11%. Μετά την επίσκεψη του πρωθυπουργού Γουέν Τζιαμπάο, η Ελλάδα περιμένει επενδύσεις δισεκατομμυρίων ευρώ από το Πεκίνο, το οποίο όμως δεν μπορεί να κρατήσει εντός συνόρων ολόκληρη την κινεζική νέα γενιά: τα 4 εκατομμύρια Κινέζων που παίρνουν κάθε χρόνο ένα πτυχίο δύσκολα μπορούν να απορροφηθούν. Ετσι, αρκετοί αναγκάζονται να μεταναστεύσουν. «Ολο το χωριό το είχε νοικιάσει μια πολυεθνική εταιρεία που έφτιαχνε μπάλες και αθλητικά παπούτσια. Οταν έφυγε δεν υπήρχε δουλειά για κανέναν και αναγκαστήκαμε να πληρώσουμε από 6 χιλιάδες δολάρια ο καθένας μας για να φθάσουμε τελικά στην Ελλάδα» λέει ο Τζε Λι που εργάζεται σήμερα σε κατάστημα με κινεζικά ρούχα στην Πειραιώς.

Η εγκληματικότητα. «Σε μας όμως, αν κάνεις χρήση ναρκωτικών ή κλέβεις σε εκτελούν. Εδώ τρυπιούνται μέσα στους δρόμους και κλέβουν καθημερινά χωρίς συνέπειες. Η Αστυνομία μας κυνηγάει επειδή μιλάμε στο κινητό ή είμαστε ξένοι. Δεν κάνει τίποτε για τους κλέφτες και τους ναρκομανείς. Εγώ δουλεύω 15 ώρες την ημέρα για 700 ευρώ τον μήνα και δίνω περίπου 300 ευρώ για ενοίκιο. Αν έβρισκα δουλειά στην Κίνα, θα έφευγα αύριο!». Στη χώρα μας έρχονται συνήθως νέοι άνεργοι της κινεζικής ενδοχώρας, όπως η 30χρονη Λι Ταν και ο άνδρας της που μέσα σε πέντε χρόνια κατάφεραν να ανοίξουν το δικό τους μαγαζί με αξεσουάρ και φο μπιζού, στην οδό Πειραιώς.

«Στο κομμωτήριό μου έρχονται και Ελληνες»


Σήμερα, στην Ελλάδα ζουν περισσότεροι από 30.000 κινέζοι μετανάστες- δεν υπάρχει γειτονιά της πρωτεύουσας που να μη διαθέτει τουλάχιστον ένα κινεζικό κατάστημα ρούχων. Παράλληλα όμως λειτουργούν κινεζικά σούπερ μάρκετ, εστιατόρια, ακόμη και κομμωτήρια! «Βρίσκομαι έξι χρόνια στην Ελλάδα και πριν από πέντε χρόνια άνοιξα αυτό το κομμωτήριο όπου, όπως βλέπετε, έρχονται εκτός από Κινέζοι και Ελληνες, Ελληνίδες και πολλοί άλλοι από την Ινδία, το Μαρόκο, τη Ρωσία και άλλες χώρες» λέει ο 28χρονος Τόμι από τη Φουτζέν της Νοτιοανατολικής Κίνας (πάνω)- πλήρωσε αρκετές χιλιάδες δολάρια για να έρθει παράνομα αρχικά στη χώρα μας αφού δεν υπήρχε για εκείνον δουλειά στην πατρίδα του.

«Οι γονείς μου ήταν αγρότες και αν έμενα στην Κίνα δεν θα είχα καμιά δουλειά. Σταμάτησαν οι καλλιέργειες στην περιοχή και δεν ήξερα πως θα μπορούσα να δουλέψω στις κατασκευές.

«Εμείς είμαστε πιο υπάκουοι»


«Είναι δύσκολη η προσαρμογή των Κινέζων στην Ελλάδα, κυρίως λόγω της γλώσσας» λέει η Αλεξάνδρα Σφήκα (πάνω) που γεννήθηκε στην Κίνα, παντρεύτηκε Ελληνα και ζει στη χώρα μας εδώ και 35 χρόνια. «Εχουμε τελείως διαφορετική νοοτροπία και τρόπους επικοινωνίας. Είμαστε πιο κλειστοί αλλά πιο εργατικοί και υπάκουοι. Στην Ελλάδα πολλοί προσπαθούν να σε κλέψουν ενώ οι λαθρομετανάστες που βρίσκονται γύρω από την Πλατεία Κουμουνδούρου κάνουν αδύνατη τη λειτουργία των μαγαζιών μόλις πέσει ο ήλιος. Ορμούν με μαχαίρια και σε ληστεύουν στη μέση του δρόμου. Ενα άλλο πρόβλημα είναι η ασφάλιση. Δεν ασφαλίζουν τους κινέζους υπαλλήλους κι έτσι χάνει πάρα πολλά χρήματα το ελληνικό κράτος.