Περιμένω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον το «Πρωτότυπο της Λώρας» (Πατάκης) που άφησε πίσω του ο Βλαντίμιρ Ναμπόκοβ. Δεν πρόκειται για ολοκληρωμένο έργο, αλλά για το σχέδιο του τελευταίου μυθιστορήματός του, απλωμένο σε 138 καρτέλες που ο ίδιος τις ήθελε να καούν αν πέθαινε. Δεν με ενδιαφέρει να συγκρίνω τη «Λώρα» με τη «Λολίτα» ή τη «Χλωμή φωτιά», αλλά να σκεφτώ τον μάστορα πίσω από τα έργα και τον άνθρωπο πίσω από τον δάσκαλο.