Αναζήτηση
Αν σας σφίγγει η πόλη γύρω, αν έχετε διάθεση να επικοινωνήσετε για το πρόβληµά σας η κυρία Φοίβη Αθηναίου (που έχει τα νεύρα της από οκτώ ετών!)
είναι εδώ, στην ηλεκτρονική διεύθυνση Ρhoebe@dolnet.gr (µε ένδειξη: Για Φοίβη) και στην ταχυδροµική διεύθυνση «ΤΑ ΝΕΑ», «Ορίζοντες», Για κ. Φοίβη Αθηναίου, Μιχαλακοπούλου 80 115 28 Αθήνα
Ρόδινα, αλλά όχι… όλα
Φοίβη
Οι εντυπώσεις; Οι καλύτερες. Κάποιοι µιλάνε για µια από τις καλύτερες συναυλίες που είδαν στη ζωή τους. Για τους U2 ο λόγος.
Στην πρόσβαση τα πράγµατα δεν ήταν άσχηµα, γιατί 80.000 κόσµος δεν πήγε µονοµιάς, αλλά σε δόσεις. Στην έξοδο όµως έγινε το γνωστό ελληνικό τουρλουµπούκι. Οχι στο Στάδιο που µε κάποιον τρόπο τα πράγµατα λει τούργησαν. Οχι τόσο στα µέσα µαζικής µεταφοράς (ΗΣΑΠ, ΟΑΣΑ, προαστιακό). Που είχαν δώσει µεν παρατάσεις και κάποια επιπλέον δροµολόγια συν έκτατη γραµµή στη Λεωφόρο Κηφισίας. Οµως πώς να προχωρήσει µε συχνότητα κάθε τρία λεπτά το λεωφορείο, όταν η Κηφισίας ήταν µποτιλιαρισµένη για ώρα πολλή;
Ή ποιος ασχολήθηκε µε τους ταλαίπωρους ξένους τουρίστες που προσπαθούσαν µε χάρτες του Μετρό στα χέρια να βρουν άκρη, αλλά κανείς δεν υπήρχε για να τους εξηγήσει ότι το Μετρό σταµατάει κοντά στα µεσάνυχτα;
Και αναρωτιέται κανείς: γιατί σε τόσες και τόσες συναυλίες και φεστιβάλ, µε τόσο ή και πολλαπλάσιο κόσµο, στο εξωτερικό ο κόσµος προσέρχεται και αποχωρεί µε τάξη µέσα σε µισή το πολύ ώρα; Τι έχουν εκεί; Μαγικό ραβδάκι; Κι εδώ τι έχουµε; Το µόνιµο µπάχαλο;
Αντε να µη θυµηθούµε ξανά την ταλαιπωρία και µε το περπάτηµα στα άγρια δάση και µε τα µποτιλιαρίσµατα στην Εθνική Οδό κάθε που έχει συναυλία στη Μαλακάσα…
Ο επαΐων, του επαΐοντος, ω επαΐων!
Αγαπητή κ. Φοίβη, Πες µου σε παρακαλώ αν µπορείς. Διάβασα σε κυριακάτικη εφηµερίδα ότι οι πέντε «σοφοί» που υπέγραψαν τις αλλαγές στην κυβέρνηση είναι οι:
Ρότζερ Γουίλκινς (που είναι Αυστραλός) Ρίτσαρντ Πάρκερ (που είναι Αµερικανός)
Κέβιν Φέδερστοουν (που είναι Βρετανός)
Λάιφ Παγκρότσκι (που είναι Σουηδός)
Τζεφ Μάλγκαν (που είναι Βρετανός).
Αλήθεια, πόσο γνωρίζουν την ελληνική πραγµατικότητα;
Γιατί αυτή η µανία του κυρίου Πρωθυπουργού µε τους ακριβοπληρωµένους «ξένους καθηγητές»; Δεν υπάρχουν αξιόλογα στελέχη στην Ελλάδα µας;
Μήπως δεν είναι τυχαίο (όπως διάβαζα) ότι χιλιάδες Ελληνες µε master (οικονοµολόγοι – επικοινωνιολογοι – διοίκηση επιχειρήσεων κ.λπ.) προσπαθούν να βρουν δουλειά στο εξωτερικό;
Με εκτίµηση, Τάκης Συν. Σοφίες, σοφιστείες, σοφιστικέ.
Λέτε, αγαπητέ Τάκη; Να σας ενηµερώσω ότι αυτό το κλίµα το είχε πιάσει για να µην του φύγει από πολύ νωρίς, χρόοοοονια πριν, ο (άλλοτε) «εθνικός συνθέτης» Σταµάτης Σπανουδάκης αλήθεια, πού χάθηκε τελευταία ο καλλιτέχνης του λαού; Κι αυτό πολύ πριν ανακαλύψει τα «πράσινα σκουλήκια» του ΣΔΟΕ τα οποία είχαν τολµήσει να ελέγξουν τα οικονοµικά των συναυλιών του (πριν αρχίσει να παίρνει απανωτά το Ηρώδειο και συναυλίες στο Πεκίνο ως εκλεκτός του «καταλληλότερου της Ραφήνας»). Εγραφε λοιπόν µουσική και στίχους για τις σοφίες, που είχαν τραγουδηθεί από την Αλκηστη Πρωτοψάλτη: «Στις εκλογές του µέλλοντος εγώ λευκό θα ρίξω / το σπιτικό µου µόνη µου πια λέω να κυβερνήσω / τα πιάτα µε τους βουλευτές και υπουργούς θα βάλω / κι έτσι θα έχω µάτια µου κουζινικό µεγάλο / πια δεν αντέχω αρχηγούς και λόγια µπερδεµένα / ας κάνουνε κυβέρνηση χωρίς εµένα / κι ας κυβερνήσουν το λαό εάν υπάρχει ακόµα / κι αν δεν τον καταβρόχθισαν κι αυτόν σε κάποιο κόµµα / κι ας λένε τις σοφίες τους µες στη Βουλή και έξω / αυτό το ανέκδοτο παιδιά άλλο δε θα τ αντέξω».
Λαγούµια θλίψης
Αγαπηµένη µου Φοίβη Αλήθεια, µετά τη γενίκευση και την αυστηροποίηση των µέτρων κατά του καπνίσµατος, τουλάχιστον θα µας επιτρέπεται να καπνίζουµε θλιµµένοι και σιωπηλοί στο καφενείο των νεκροταφείων;
Μετά τιµής, Βλάσης Κασαβέτης Μπα, ούτε τη… θλίψη δεν σέβεται η απαγόρευση, αγαπητέ Βλάση. Και όπως έλεγε και στους στίχους τραγουδιού για τον Σωκράτη Μάλαµα, «Οποιος φοράει τη θλίψη στέµµα / ίσως ποτέ του δεν θα µάθει / τι δρόµο ανοίγει ένα ψέµα… / Στου Απρίλη τις ταράτσες / ονειροπαρµένες φάτσες / σκάβουν στη σιωπή λαγούµι / µε τσιγάρο και µε ρούµι…»
