Το όνειρό μου για την Κένυα

«Όταν ήμουν μαθητής περπατούσα ξυπόλητος 15 χιλιόμετρα κάθε πρωί για να πάω στο σχολείο, στην κωμόπολη Κιμέντε της Δυτικής Κένυας. Όμως, ακόμη και σήμερα, τα περισσότερα παιδιά στην πατρίδα μου εξακολουθούν να μην έχουν δικαίωμα στη μόρφωση».

O Κενυάτης αναπληρωτής καθηγητής Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας στο ΑΠΘ, Σαμουήλ Ντούγκου, γνωστός από τη συμβολή του στην εξιχνίαση εγκλημάτων και μυστηριωδών θανάτων, είναι η ψυχή της προσπάθειας για την ανέγερση ενός 12θέσιου σχολείου στη φτωχή πατρίδα του.

Μέχρι να φτάσει εδώ, όμως, έζησε τη δική του περιπέτεια από την αφρικανική ήπειρο έως το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Ο Σαμουήλ Ντούγκου γεννήθηκε στην κωμόπολη Κιμέντε, 30 χιλιόμετρα δυτικά του Ναϊρόμπι. Ως παιδί αγροτικής οικογένειας ορθόδοξων χριστιανών, αγκαλιάστηκε από την ιεραποστολή, κερδίζοντας έτσι πρόσβαση στα πρώτα του βιβλία. Τον Δεκέμβριο του 1963, όταν κηρύχθηκε η ανεξαρτησία της Κένυας, ο Σαμουήλ ήταν 15 χρονών. Τέσσερα χρόνια αργότερα έγινε δεκτός με υποτροφία στο Εκκλησιαστικό Λύκειο Βελλάς στο Καλπάκι Ιωαννίνων κι έτσι ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα. «Έφτασα στη χώρα σας μία εβδομάδα πριν επιβληθεί η δικτατορία. Σκοπός ήταν να σπουδάσω δάσκαλος και ιερέας κι έπειτα να επιστρέψω στην Κένυα για να συνεχίσω το έργο της ιεραποστολής. Όμως, τα πράγματα ήρθαν κάπως διαφορετικά», λέει χαμογελώντας στα «ΝΕΑ».

Και Ιατρική και Νομική

Ολοκληρώνοντας τις εκκλησιαστικές σπουδές του, το 1970, όλοι περίμεναν ότι ο ανήσυχος νεαρός Κενυάτης θα συνέχιζε στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ. «Ήθελα να περάσω στην Ιατρική Σχολή, αν και πάντα με γοήτευε η Νομική επιστήμη. Καλύτερο συνδυασμό δεν θα μπορούσα να επιλέξω, όταν τελειώνοντας την Ιατρική πήρα εξειδίκευση στην Ιατροδικαστική», εξηγεί ο κ. Ντούγκου.

Έκτοτε, ο κοινωνικός και ευχάριστος στην παρέα Σαμουήλ, όπως τον περιγράφουν συνάδελφοι και φίλοι του, προσφέρει τις υπηρεσίες του στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και τις διωκτικές αρχές, κάθε φορά που χρειάζεται να ρίξει φως στα αίτια μυστηριωδών θανάτων, χωρίς ποτέ να διστάσει να καταθέσει την επιστημονική του άποψη. Επισκέπτεται τακτικά την Κένυα, όμως θεωρεί δεύτερη πατρίδα του τη Θεσσαλονίκη, είναι παντρεμένος με Ελληνίδα κι έχει αποκτήσει τρία παιδιά.

Τον τελευταίο χρόνο ο Αφρικανός ιατροδικαστής έχει βάλει προσωπικό στοίχημα την ανέγερση ενός σχολείου στη γενέτειρα πόλη του, Κιμέντε. Μαζί με φίλους του γιατρούς, δικηγόρους και πανεπιστημιακούς συνέστησαν την αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία «Σωκράτης» και το σύνθημα της προσπάθειάς τους είναι: «Ένα σχολείο για την Κένυα».

Εκτός από αγγλικά και σουαχίλι, στο νέο σχολείο θα διδάσκεται και η ελληνική γλώσσα, ώστε να έρθουν πιο κοντά Έλληνες και Κενυάτες.