Λοιπόν μην ανησυχείτε, δεν είναι και τόσο πολλοί οι πτυχιούχοι στην Ελλάδα τελικά. Άδικα σας πιάνει πανικός, ότι το πτυχίο σας θα χαθεί μέσα σε μια θάλασσα πτυχίων. Τελευταία στην Ευρώπη έρχεται η Ελλάδα, θα το είδατε φαντάζομαι. Και δεν την έκαναν την έρευνα τίποτα φιλόλογοι, οικονομολόγοι την έκαναν για να προτείνουν μέτρα παραγωγικότη- τας. Αν και παίρνει αξιοπρεπή χρήματα, το ελληνικό Πανεπιστήμιο έχει σχετικά πολλούς φοιτητές ανά καθηγητή, οι απόφοιτοι είναι οι λιγότεροι στην Ευρώπη, μόνο έξι πτυχιούχους κάθε χίλιους κατοίκους διαθέτουμε, ηρεμήστε. Δεν θα μας πλημμυρίσουν τα πτυχία πριν ανέβει έναν πόντο η θάλασσα. Λάθος η εντύπωση ότι παραπάνω άνθρωποι παίρνουν παραπάνω πτυχία από όσα χρειάζεται κι ότι η διάχυση της μόρφωσης θα μας οδηγήσει σε οικονομικό αδιέξοδο. Ακόμα στην άλλη πλευρά του λόφου βρισκόμαστε, δόξα τω Θεώ. Δεν μας απειλεί ούτε η υπερβολική μόρφωση ούτε οι υπερβολικά μορφωμένοι. Ίσως να μας απειλεί ακριβώς το αντίθετο. Και μιλώντας για μόρφωση ουσιαστική, που θα μπορούσε να δίνεται από το σχολείο, η έρευνα συμπεραίνει πως η κακή ποιότητα της Δευτεροβάθμιας κάνει και την Τριτοβάθμια να πιάνει πάτο στην αξιολόγηση. Όσο για το πόσο δημιουργικά ζει το προσωπικό των ΑΕΙ, επίσης δεν υπάρχει λόγος άγχους.

Λίγες οι δημοσιεύσεις, μικρή η αναπαραγωγή τους.

Μπορείτε να πάψετε να αισθάνεστε σαν προσωπική απειλή το πτυχίο του πλησίον σας και το μεταπτυχιακό του. Αν αριστεύει στις Πανελλήνιες υπάρχει πάντα η ελπίδα να τα παρατήσει στη διάρκεια των σπουδών. Έχουμε τον χαμηλότερο δείκτη αποφοίτησης. Αν πάλι συνεχίζει να προκόβει, υπομονή, τον περιμένει η απογοήτευση της μεταπτυχιακής Οδύσσειας. Μέχρι να φτάσουμε στην εποχή που θα ανθούν τα γράμματα και η επιστήμη, πού θα πάει, θα έχει γεράσει…