Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι από τους πολιτικούς που ησυχία δεν έχει. Είναι και στον χαρακτήρα του. Δείχνει να αισθάνεται άνετα μόνο όταν παίρνει το αεροπλάνο για να συναντηθεί με ξένους ηγέτες, να διαπραγματευτεί για την Ελλάδα ή απλώς να πάρει μέρος στις διεθνείς εξελίξεις.

ΑΠΟ μια πλευρά αυτό είναι ευτύχημα. Η πολιτική της επιμελούς αδράνειας του κ. Καραμανλή έχει συσσωρεύσει τόσα ζητήματα στις εξωτερικές μας σχέσεις που είναι απαραίτητη μια τέτοια αλλαγή. Αυτή όμως είναι η δουλειά του υπουργού Εξωτερικών.

Ο κ. Παπανδρέου θα πρέπει να ρίξει το βάρος του στα εσωτερικά. Όχι τόσο για να παραχθεί έργο- αυτό πάλι είναι δουλειά των υπουργών του. Αλλά για να πείσει τους πολίτες ότι όλα όσα σκληρά γίνονται αλλά και όσα σκληρότερα θα ακολουθήσουν είναι η σωστή πολιτική για να βγούμε από την κρίση και να διασφαλίσουμε την ανάπτυξη.

ΔΕΝ θα είναι εύκολο. Στον δημόσιο διάλογο εδώ και χρόνια προσερχόμαστε σαν τα σκυλάκια του Παβλόφ. Όλες οι αυξήσεις είναι ψίχουλα, κάθε φόρος παγώνει την αγορά, όλοι τα παίρνουν και η μοναδική προοπτική για τους νέους είναι να προσληφθούν στο Δημόσιο και να βγουν πρόωρα στη σύνταξη!

ΥΠΑΡΧΟΥΝ βέβαια σοβαροί λόγοι που έχουν εμπεδωθεί τέτοιες αντιλήψεις. Είναι ωστόσο φανερό ότι μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο τίποτα δημιουργικό δεν μπορεί να ανθήσει. Κάθε πρωτοβουλία είναι εκ των προτέρων ναρκοθετημένη από μια κοινωνία που θεωρεί ότι είναι πάντοτε το θύμα και ποτέ ο θύτης.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για μια νοοτροπία η οποία όταν μεταφράζεται σε δήθεν προοδευτική πολιτική πλατφόρμα δεν παράγει καμιά θέση, έχει χρησιμοποιηθεί όμως ξανά και ξανά για να αποδομήσει κάθε προσπάθεια αλλαγής.

ΤΑ πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα από το γεγονός ότι πολλοί υπουργοί δεν έχουν ακόμα βρει τον βηματισμό τους. Ίσως είναι φυσικό.

Από την άλλη πλευρά όμως οι καθυστερήσεις – η υπόθεση των γραμματέων έχει παρατραβήξει πια- αλλά και οι διάσπαρτες υπαναχωρήσεις δημιουργούν κλίμα αβεβαιότητας.

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ πολιτική είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Άτολμη, δείχνει να προκαλεί τύψεις στον ίδιο τον υπουργό, ο οποίος στην πρώτη εσωκομματική κριτική- για το πλαφόν των 2.000 ευρώ- έκανε στροφή 180 μοιρών.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι μέχρι σήμερα έχει προβληθεί μόνο αρνητικά με αποκορύφωμα την επίθεση στους γιατρούς του Κολωνακίου.

ΕΙΝΑΙ δουλειά του Γιώργου Παπανδρέου να βάλει τα πράγματα σε τάξη. Να στηρίξει τους νέους ιδίως υπουργούς αλλά και να διασφαλίσει ότι θα κινούνται όλοι μέσα σε ένα ενιαίο πλαίσιο.

ΚΥΡΙΩΣ όμως να απευθυνθεί στους πολίτες και να τους πείσει ότι υπάρχει σχέδιο, ότι μόνο με σοβαρά μέτρα θα βγούμε από την κρίση και ότι μαζί με τις θυσίες θα μπουν οι βάσεις για καλύτερες μέρες.

ΤΟ έκανε χθες για πρώτη φορά και πρέπει να το συνεχίσει ακόμα πιο εντατικά.