Αναζήτηση
Πέθανε σε ηλικία 79 ετών και κηδεύεται απόψε στις 15.00 από το Α΄ Νεκροταφείο η Θεανώ Ιωαννίδου. Ηθοποιός με μακρόχρονη θεατρική θητεία, υπηρέτησε το κλασικό κυρίως ρεπερτόριο, με βασικό κορμό τη συνεργασία της με το Εθνικό Θέατρο.
Η Θεανώ Ιωαννίδου ήταν μια επιβλητική φιγούρα, μια γυναίκα με όρεξη για ζωή, με χιούμορ και ενδιαφέροντα. Πλακιώτισσα, σπούδασε στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όπου ξεχώρισε αμέσως για το παράστημα και τη φωνή της. Γι΄ αυτό ως μαθήτρια της Σχολής έπαιξε στον Χορό του αρχαίου δράματος.
Το επαγγελματικό της ντεμπούτο στη σκηνή έγινε δίπλα στον Βασίλη Διαμαντόπουλο, στο «Φιόρο του Λεβάντε» (1953). Έκτοτε συνεργάστηκε με τους πρωτοκλασάτους θιάσους της εποχής- Κατερίνας (Ανδρεάδη), Μάνου Κατράκη, Κώστα Μουσούρη, Νίκου Χατζίσκου, Δημήτρη Μυράτ, Μαίρης Αρώνη, Βίλμας Κύρου, Διονύση Παπαγιαννόπουλου, Δημήτρη Παπαμιχαήλ, Κωστή Μιχαηλίδη, Δάφνης Σκούρα, Γκέλυς Μαυροπούλου, Μαριέττας Ριάλδη κ.ά.
Στις δεκαετίες ΄70 και ΄80 συνεργάστηκε με το Εθνικό θέατρο, παίζοντας σε μια μεγάλη γκάμα έργων από κλασικό, σύγχρονο ξένο και ελληνικό ρεπερτόριο, ενώ πολλά καλοκαίρια συμμετείχε σε παραστάσεις στην Επίδαυρο. Από τα θεατρικά ανέκδοτα που της αποδίδουν, είναι τα μακρά τηλεφωνήματα που έκανε στην ταβέρνα του Λεωνίδα στο Λυγουριό σε καιρούς του δεν υπήρχαν ούτε καρτοτηλέφωνα. Κι όταν η ουρά πίσω της μεγάλωνε από ηθοποιούς που περίμεναν ανυπόμονα να τηλεφωνήσουν κι εκείνοι, η μνημειώδης φράση της Ιωαννίδου ήταν «Υπομονή βρε παιδιά, εγώ μεγαλώνω το παιδί μου από το τηλέφωνο».
Ο τελευταίος της θεατρικός ρόλος ήταν στο έργο του Λόρκα «Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα» σε σκηνοθεσία Κώστα Τσιάνου, με το ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας. Έκτοτε αποσύρθηκε από τη σκηνή. Χωρίς πίκρα, έχοντας «χορτάσει» θέατρο, έζησε τα υπόλοιπα χρόνια της με αξιοπρέπεια, όπως ήταν όλη της η ζωή. Ήταν παντρεμένη με τον ηθοποιό- σκηνοθέτη Γρηγόρη Μασαλά με τον οποίο είχαν μία κόρη, τη θεατρολόγο και φιλόλογο Λαμπρή Μασαλά.
