Μετά το Καρατεπέ πηγαίνοντας για Μόρια θυμάμαι τα κύματα που σκαρφάλωναν, σκέπαζαν και σκούριαζαν με το αλάτι τους τα φτερά του Ντεσεβό. Με ανοιχτά παράθυρα και διπλωμένο τον μουσαμά της οροφής το τραγούδι μας πριν από 25 χρόνια στη Λέσβο, ακουγόταν μέχρι πέρα στο Αϊβαλί. Ο Μάνος κρατούσε το τιμόνι και η παρέα το ίσιο. Εποχή της μεταπολίτευσης με τον Σοφό Τιμονιέρη να μετατρέπει κάθε τι προσωπικό σε πολιτικό. Την περίοδο του Πολυτεχνείου, ο Μάνος άφησε τη Σχολή Ικάρων και ξανακάθησε στα θρανία για να περάσει από τους πρώτους στη Σχολή Ναυπηγών. Τού άρεσαν τα δύσκολα κι αν τα άφηνε για λίγο τα ξανάπιανε μετά.

«Με χαμηλά τα μαύρα του τα μάτια λεβέντης εροβόλαγε», φωνάζαμε όρθιοι κι ο Μάνος υπολόγιζε τις ώρες πτήσης που του έμεναν για να πάρει το δίπλωμα του χειριστή ιδιωτικού αεροπλάνου. Λίγο αργότερα γεννήθηκε η Ανθή και στο πίσω κάθισμα που γέμιζε φίλους, κουβέρτες και ρούχα εγκαταστάθηκαν για δύο χρόνια το καρεκλάκι και από κάτω τα πάμπερς.

Οι χάρτες με τα σχέδια πτήσης έγιναν τοπογραφικά, αρχιτεκτονικά σχέδια, επιμετρήσεις, λιμάνια, σχολεία, ξενώνες και ξενοδοχεία.

Την πιπίλα την πέταξε δήθεν τυχαία με το χαρακτηριστικό χαμόγελό του πάνω στις καλαμιές που πρόσφεραν σκιά στην αυτοσχέδια ταβέρνα του Άγιου Ερμογένη ενώ για παρηγοριά τραγουδάμε επί δύο ώρες στην Ανθή που έκλαιγε όλα τα τραγούδια της Λιλιπούπολης.

Δεν ήμασταν Ζουλού, δεν ήμασταν Παπούα, ήμασταν η άγνωστη φυλή των Λιλιπούα. Τρία χρόνια μετά πηγαίνοντας για κάμπινγκ στα Βατερά, ο Μάνος πάτησε απότομα φρένο. Μας ζήτησε να πάψουμε, βγήκε έξω μαζί της και τη ρώτησε: «Ανθούλα ακούς τα αηδονάκια;».

Ήταν μία εικόνα τρυφερή και αστεία μαζί. Ένας δίμετρος εύσωμος άνδρας κρατούσε με προσοχή και περισσή αγάπη την πεντάχρονη κόρη του για να τής μάθει τα τιτιβίσματα που δεν μπορούσε να ακούσει στην Αθήνα.

Όμως, καθώς περνούσαν τα χρόνια οι αποστάσεις μεγάλωναν. Ο Μάνος άνοιξε το πρώτο ελληνικό φαρμακείο στα Τίρανα και το πρώτο ελληνικό εστιατόριο στο Πεκίνο. Συναντήθηκε με την Ανθή την περασμένη εβδομάδα και πάλι στη Λέσβο. Είχε μείνει μόνο η μουσική του Λοΐζου και η δική μας η φωνή για να θυμίζει στο παιδί ότι «Τίποτα δεν πάει χαμένο στη χαμένη μας ζωή».

Τελευταία Νέα