Είναι η πρώτη φορά που οι επιστήμονες προβλέπουν με ακρίβεια πότε και πού θα προσκρούσει ένας αστεροειδής στη Γη. Είναι επίσης η πρώτη φορά που τους δόθηκε η δυνατότητα να παρακολουθήσουν και να μελετήσουν τον επίμαχο αστεροειδή πριν από την πρόσκρουση. Πολύτιμες πληροφορίες για την αποφυγή ενός μελλοντικού «Αρμαγεδδώνα».


Ήταν 6 Οκτωβρίου του 2008, ώρα Ελλάδας 8.39 ακριβώς, όταν οι αστρονόμοι εντόπισαν για πρώτη φορά τον 2008ΤC3- ακόμα βέβαια δεν είχε αποκτήσει όνομα, ήταν απλώς ένα ταχύτατα κινούμενο διαστημικό αντικείμενο. Κατευθυνόταν προς τη Γη, αλλά ήταν μικρός, βάρους 80 τόνων, με μέγεθος ίσο με εκείνο ενός μικρού φορτηγού. Μόλις είκοσι ώρες αργότερα, 65 χλμ. πάνω από τη Νουβική Έρημο, στο Σουδάν, ο 2008ΤC3 προσέκρουσε στην ανώτερη ατμόσφαιρα της Γης και εξερράγη με δύναμη που αντιστοιχεί σε 1.000 τόνους ΤΝΤ.

26 αστεροσκοπεία

Επιστήμονες από 26 αστεροσκοπεία παρακολούθησαν όλη τη διαδικασία, περισυλλέγοντας όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες. Δεν κατάφεραν μόνο να προβλέψουν με ακρίβεια πότε και πού θα γινόταν η πρόσκρουση- κατάφεραν και να περισυλλέξουν από τη Νουβική Έρημο 280 κομμάτια μετεωρίτη. «Ήταν μία μοναδική ευκαιρία, για πρώτη φορά, να φέρουμε στο εργαστήριο κομμάτια ενός αστεροειδή που είχαμε δει στο Διάστημα», λέει ο Πίτερ Τζένισκενς, από το Ινστιτούτο Seti της ΝΑSΑ στην Καλιφόρνια, επικεφαλής συντάκτης της μελέτης που δημοσιεύτηκε χθες στην επιθεώρηση «Νature».

Τα 280 αυτά κομμάτια, μαύρα, ακανόνιστα κομμάτια βράχου, ήταν γεμάτα μέταλλα, όπως σίδηρο και νικέλιο, και οργανικές ουσίες όπως γραφίτες. Το πιο ενδιαφέρον συστατικό τους, όμως, ήταν τα «νανοδιαμάντια». Διαμάντια σχηματισμένα από συγκρούσεις στο Διάστημα και υψηλή πίεση, διάσπαρτα μέσα στους βράχους, τόσο μικρά που… «αν τα βακτηρίδια είχαν δαχτυλίδια αρραβώνων, θα ήταν ιδανικά».

Οι αναλύσεις προσέφεραν στους επιστήμονες μια πολύτιμη ματιά στο παρελθόν: τα κομμάτια που περισυνελέγησαν ήταν φτιαγμένα από ένα υλικό που σχηματίστηκε κατά τη γέννηση του ηλιακού συστήματος, πριν από τεσσεράμισι δισεκατομμύρια χρόνια· ο 2008ΤC3, όμως, μάλλον δημιουργήθηκε σε μια κοσμική σύγκρουση στη ζώνη των αστεροειδών, πριν από δύο εκατομμύρια χρόνια. Οι αστεροειδείς του είδους του δεν είναι επικίνδυνοι για τη Γη, είναι φτιαγμένοι από υλικό πορώδες και εύθραυστο- για αυτό και ο συγκεκριμένος μετατράπηκε σε διάπυρη σφαίρα σε μεγάλο υψόμετρο. Δεν ισχύει το ίδιο όμως για όλους τους αστεροειδείς, οπότε οι πληροφορίες που συγκεντρώθηκαν χάρη στον 2008ΤC3 θεωρούνται πολύτιμες (και) για το μέλλον.

Το «σκούντημα»

«Το πιο σημαντικό, είναι να καταλάβουμε τους φυσικούς νόμους που διέπουν τα αντικείμενα αυτά», λέει ο Σάιμον Γουόρντεν, ένας ακόμα συντάκτης της μελέτης. Κι αν βρεθεί, ο μη γένοιτο, ένας επικίνδυνος αστεροειδής σε τροχιά πρόσκρουσης με τη Γη; Τον ανατινάζουμε, όπως έκανε ο Μπρους Γουίλις στο «Αρμαγεδδών»; Ένα μικρό «σκούντημα», λένε οι επιστήμονες, με τη βοήθεια διαστημικού οχήματος, μάλλον θα ήταν και πιο αποτελεσματικό και πιο ασφαλές.

Τελευταία Νέα