ΛΟΙΠΟΝ, ΛΕΩ να εμπνευσθούμε, από σήμερα και για τους επόμενους μήνες, από το Μεγάλο Όραμα:

● να λιγοστέψουμε τα σκουπίδια και τους σκουπιδότοπους, ή

● να καθαρίσουμε τα ξερά χόρτα για να μην ανάβουν τόσο εύκολα φωτιές, ή

● να καθαρίσουμε τις παραλίες.

Φαίνονται πολύ μικροί και ασήμαντοι στόχοι αυτά;

Δεν μπορούν τέτοιες προτεραιότητες να συνεγείρουν το έθνος;

Δεν μπορούν τόσο ταπεινά αιτήματα να μετατραπούν σε εθνικούς στόχους;

Τι θέλουμε λοιπόν; Την Μεγάλη Ιδέα;

Την Κόκκινη Μηλιά; Τους Ολυμπιακούς Αγώνες; Την… επανείσοδο στην ευρωζώνη;

Ή να… νικήσουμε τον Γκρουέφσκι;

Αφήστε, πατριώτες.

Είμαστε χάλια- αλλά ευημερούμε. Είμαστε τελευταίοι σε τόσες κατατάξεις – αλλά εφαρμόζουμε την εγχώρια αρχή «η φτώχεια θέλει καλοπέραση».

Είμαστε άθλιοι σε συμπεριφορές (από την οδήγηση έως το κάπνισμα), αλλά ζούμε περισσότερα χρόνια από τους πειθαρχημένους.

Και έχουμε και πολυτελή δημοκρατία υψηλών απαιτήσεων: κανείς δεν μας αρέσει, όλους τους κατακρίνουμε, αλλά τελικώς ψηφίζουμε σοφά.

Προφέσορες και δημοσιογράφοι (ή δημοσιογράφοι- προφέσορες) επικρίνουν με βαρύγδουπες εκφράσεις τα κόμματα και τους πολιτικούς, ότι δεν έχουν προτείνει ένα όραμα στους πολίτες, ότι δεν αναδεικνύουν ένα πολιτικό μήνυμα ικανό να κινητοποιήσει και να συνεγείρει την κοινωνία.

Και τα κόμματα και οι πολιτικοί στύβουν το μυαλό τους να κατεβάσουν κάνα «όραμα».

Ας προσγειωθούμε, αδέλφια!

Με τι όραμα προόδευσε η Δανία ή η Σουηδία;

Ποιοι εθνεγέρτες σήκωσαν ψηλά τη Φινλανδία;

Ποιοι επιτέλους μεγάλοι οραματιστές έφεραν την Ολλανδία ή την Ελβετία στις πρώτες θέσεις της παγκόσμιας ανάπτυξης και ευημερίας;

Κανένας.

Σοβαρεύτηκαν όλοι μαζί και αποφάσισαν να κάνουν (ο καθένας από τη θέση του) καλά τη δουλειά τους. Και συγύρισαν τον τόπο τους και έβαλαν τάξη, εισήγαγαν και δοκιμασμένα συστήματα (και τα εφάρμοσαν) στην υγεία, στην παιδεία, στην οικονομία, παντού. Και τα πήγαν περίφημα.

Εμείς δηλαδή γιατί πρέπει να θέλουμε «Μεγάλες Ιδέες» και «Υψηλά Ιδανικά» και «Οράματα» δημαγωγών;

Ας βάψουμε το σπίτι μας. Ας το σφουγγαρίσουμε. Ας ξηλώσουμε το πανωσήκωμα.

Ας βάλουμε τα σκουπίδια στον κάδο. Και όλα θα πάνε καλύτερα- όλο και καλύτερα.

Κι ας αφήσουμε τα Μεγάλα Οράματα και τα Θάματα για τον Μακρυγιάννη ή για τον Κοσμά τον Αιτωλό…