Για μήνες, η κυβέρνηση έθετε ως προϋπόθεση για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ την αλλαγή της ονομασίας τους «για τους διεθνείς Οργανισμούς». Μόλις ο κ. Γ. Παπανδρέου ξεκαθάρισε ότι δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή μία διπλή ονομασία, ο κ. Καραμανλής έσπευσε να σκληρύνει τη θέση του, δηλώνοντας ότι η Ελλάδα θα ανάψει «πράσινο φως» εάν τα Σκόπια αλλάξουν όνομα «για όλες τις χρήσεις». Μετά- κι ενώ τα Σκόπια παρέμεναν αδιάλλακτα- η ελληνική πλευρά αποδέχτηκε μια εξωθεσμική συνάντηση Μπακογιάννη- Μιλοσόσκι στην οικία της Αμερικανίδας πρέσβειρας στο ΝΑΤΟ. Αποτέλεσμα: η απαράδεκτη πρόταση από τον κ. Νίμιτς, η οποία προέβλεπε το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας (Σκόπια)»- και ένα σωρό όρους εναντίον των ελληνικών συμφερόντων. Ακόμα και έπειτα από αυτό, το ελληνικό «όχι» δεν ήταν άμεσο. Τώρα, οι Αμερικανοί μάς έχουν στήσει παγίδα στο Βουκουρέστι, για να φορτώσουν στην Ελλάδα τις ευθύνες για την αδιαλλαξία των Σκοπίων. Και έπεται συνέχεια…

Η κ. Μπακογιάννη δήλωσε στη Βουλή ότι «δεν είμαστε με την πλάτη στον τοίχο». Δεν θα μπορούσε να είναι πιο ακριβής. Δυστυχώς, η Ελλάδα δεν στηρίζεται πουθενά. Ούτε καν στη συνέπεια των θέσεών της.

Τελευταία Νέα