Τελικά θα μας δείρουνε κιόλας, επειδή γράφουμε ή δείχνουμε στην τηλεόραση ότι τα Ζωνιανά ήταν ο παράδεισος του κατσικοκλέφτη, του χασισοκαλλιεργητή και χασισέμπορου, αλλά και του εμπόρου όπλων! Τόσο μεγάλο είναι το θράσος μερικών ανθρώπων! Αλλά, στη χώρα που ζούμε, θα δούμε με τον καιρό και χειρότερα. Το ΄χει πει άλλωστε ο Βάρναλης, εδώ και πολλές δεκαετίες, στο ποίημά του για την Ελλάδα: «Φόνοι, κλεψιές, μπαγαποντιές και μίση/ στο βασιλίκι, εδώ, του πολιτσμάνου/ Κι ελεύθερο, μονάχα το γ…σι/ είτε αποκάτου θες είτε αποπάνου…».

Δεν είπε κανείς ότι όλος ο κόσμος στα Ζωνιανά χτίζει βίλες, με λεφτά που κέρδισε από το εμπόριο όπλων και ναρκωτικών. Προς Θεού! Λίγοι είναι αυτοί, που καταγίνονται με τέτοια βδελυρά και επικίνδυνα πράγματα. Και σίγουρα έχουν τις πλάτες και αστυνομικών και πολιτικών. Οι πολλοί είναι νοικοκυραίοι. Αλλά δεν είναι δυνατόν αυτοί οι πολλοί, οι εντάξει, να διαπληκτίζονται με τους αστυνομικούς και να απαιτούν απ΄ αυτούς να φύγουν από το χωριό τους! Για να μη βλέπουν, λέει, τα μικρά παιδιά, τις συλλήψεις κάποιων υπόπτων!

Η Κρήτη είναι σχεδόν δεύτερη πατρίδα μου. Και την αγαπώ πολύ. Υπάρχουν όμως Κρητικοί, μια ασήμαντη μειοψηφία, που λερώνουν με τις πράξεις τους το περήφανο αυτό νησί. Είναι και τα πιστόλια, βλέπεις, στη μέση. Που κάνουν, όσους θέλουν να βασιλεύει στον τόπο τους η ειρήνη και η προκοπή, να φοβούνται να μιλήσουν: να συμβουλεύσουν ή και να καταγγείλουν εν ανάγκη, εκείνους που δεν σέβονται τους νόμους, την περιουσία και την τιμή των συγχωριανών τους.

Τα χρόνια που γυρνούσα στον Αποκόρωνα, τη δεκαετία του ΄80, πολλά ήταν τα φονικά, για κτηματικές διαφορές ή για λόγους αντεκδίκησης, ανάμεσα στα χωριά που γειτονεύουν με το Ρέθυμνο. Και δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω τι σόι κράτος είμαστε από τη στιγμή που, ενώ σ΄ όλη τη χώρα απαγορεύεται η οπλοκατοχή και η οπλοχρησία, στην Κρήτη επιτρέπεται!

Όχι φανερά, αλλά με κλειστά μάτια. Υπολογίζω ότι στους 100 Κρητικούς, οι 50 έχουν τέτοια «σιδερικά». Που τα χρησιμοποιούν στις γιορτές και στα πανηγύρια, μπροστά σε χωροφυλάκους, αλλά και για άλλες αιτίες όταν κρίνουν πως χρειάζεται.

Η πεποίθηση, όμως, των Ζωνιανών ότι αποτελούν κράτος εν κράτει- μήπως είναι οι μόνοι;- δεν έχει αφετηρία της την «Κρητική λεβεντιά». Αλλά την κάλυψη που παρέχουν σε όλη, σχεδόν, την περιοχή «λεβέντες πολιτικοί», για ψηφοθηρικούς και άλλους λόγους. Ο συνάδελφος Τάκης Καμπύλης είχε ένα ολοσέλιδο κομμάτι στην «Καθημερινή της Κυριακής», όπου αποκαλύπτονται απίστευτα πράγματα. Δηλαδή:

– οι χασισοκαλλιεργητές, «έχουν αναπτύξει ένα σύστημα “αυτασφάλισης” των φυτειών: οι φυτείες που ξεριζώνονται από την Αστυνομία είναι ασφαλισμένες από πρωτότυπο Ζωνιανό καρτέλ και οι ιδιοκτήτες αποζημιώνονται»!

– οι Ολλανδοί παραγωγοί κόκας δεν έχουν να πληρώσουν όλο το εμπόρευμα (χασίσι) σε μετρητά και καλύπτουν τη διαφορά δίνοντας στα Ζωνιανά αντίστοιχης αξίας κοκαΐνη!

Στις τελευταίες εκλογές η Όλγα Κεφαλογιάννη κέρδισε την έδρα με διαφορά 39 ψήφων από τον αντίπαλό της στη Ν.Δ., Κωστή Σχοινά. Και σύμφωνα με την παράδοση η κάλπη με τα ψηφοδέλτια, από τα Ζωνιανά, παραδόθηκε στο Ρέθυμνο με καθυστέρηση μιας μέρας!