«Πριν από περίπου ένα χρόνο ανέβηκα με ταξί στο Καζίνο Πάρνηθας και συμπλήρωσα 24 ώρες χάνοντας όλα μου τα χρήματα. Ευτυχώς, βρήκα στην τσάντα μου ένα εισιτήριο λεωφορείου και περπάτησα μέχρι το Μενίδι για να το πάρω και να γυρίσω στο σπίτι μου» λέει η κ. Ρέα Ζαχαράκη.
«Άρχισα να παίζω πριν από 10 χρόνια, όταν έχασα τον σύζυγό μου και πούλησα ακίνητα που είχα αγοράσει έπειτα από 40 χρόνια σκληρής δουλειάς με τον άνδρα μου. Τα παιδιά μου λένε ότι μάλλον το είχα μέσα μου και βγήκε τώρα, δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι ότι είμαι 70 ετών, φαίνομαι 60 και νιώθω 30. Αυτά τα χρήματα- περίπου 200 εκατ. δραχμές- θα μπορούσα να τα είχα σκορπίσει σε γιατρούς. Τον τελευταίο χρόνο πάντως παίζω συντηρητικά, μία φορά την εβδομάδα από 300 ευρώ, αλλά δεν το ευχαριστιέμαι όπως τότε που δεν υπολόγιζα τίποτα και πόνταρα ακόμη και χίλια ευρώ σε μια μπιλιά».

Με… δικαιολογίες

Το πούλμαν του Καζίνου Λουτρακίου δεν πήρε πολλούς επιβάτες από το Ζάππειο, στην Ομόνοια όμως γέμισε από επίδοξους σύγχρονους «χρυσοθήρες», ηλικίας άνω των 60 ετών. Η ατμόσφαιρα για τη μετάβαση στον ναό της τύχης είναι χαλαρή μέχρι να χτυπήσει το

ΣΤΑΘΕΡΟΙ ΠΕΛΑΤΕΣ

Οι ηλικιωμένοι είναι οι πιο σταθεροί πελάτες των καζίνων τις πρωινές ώρες από Δευτέρα μέχρι και Παρασκευή

πρώτο κινητό τηλέφωνο και να ακουστεί δυνατά η πρώτη δικαιολογία από μια κομψή ηλικιωμένη κυρία: «Έλα παιδί μου, στη λαϊκή είμαι και αγοράζω πορτοκάλια και λεμόνια. Μετά θα πάω στο ΙΚΑ για να θεωρήσω το βιβλιάριο και θα είμαι στο σπίτι το απόγευμα κατά τις 7».

Στο επόμενο ντριν η δικαιολογία από τον υπερήλικο ήταν: «Ο γιος του Θανάση πήρε καινούργια Μερσεντές και για να τη στρώσει πάμε μια βόλτα μέχρι τον Βόλο. Θα μείνουμε για φαγητό και θα γυρίσουμε το βράδυ». Άνδρες και γυναίκες

Άνδρες και γυναίκες της τρίτης ηλικίας γεμίζουν καθημερινά τα πούλμαν που οδηγούν στα διάφορα καζίνα, είναι οι πιο σταθεροί πε λάτες τους τις πρωινές ώρες από Δευτέρα μέχρι και Παρασκευή. «Έρχομαι κάθε μέρα στο καζίνο και μέρα παρά μέρα στο ξενοδοχείο του Λουτρακίου κάνω σπα ή κολυμπώ στην πισίνα» λέει η κυρία Άντζελα που επιστρέφει με το πούλμαν του Καζίνου στην Αθήνα.

«Περισσότερο για το σπα και λιγότερο για τα τυχερά παιχνίδια έρχομαι στο Καζίνο» υποστηρίζει η συνεπιβάτιδά της κ. Γκλόρια Φλόρεζ- Καπάτου. «Προτιμώ να παίζω βίντεο πόκερ για να περάσει η ώρα και αποφεύγω τους κουλοχέρηδες, κάτι που δυστυχώς δεν κάνουν οι περισσότεροι. Τα μηχανήματα είναι καθαρή τύχη και είναι ρυθμισμένα ώστε να κερδίζει το καζίνο, δεν έχει νόημα να τους πας κόντρα».

«Παίζω μόνο κουλοχέρηδες και προτιμώ το Καζίνο Λουτρακίου που προσφέρει τη μεταφορά, το σπα και φαγητό το μεσημέρι στην τιμή των 15 ευρώ. Πηγαίνω μία- δύο φορές την εβδομάδα με την παρέα μου, αλλά πάντα βάζω κάποιο όριο και ποτέ δεν το ξεπερνώ.

Θέλω να διασκεδάζω και να περνάω καλά χωρίς να βασανίζομαι μετά από τύψεις» λέει η 80χρονη κ. Βικτωρία Πιλάλη, που έχει ταξιδέψει σε όλη την Ευρώπη, μάλιστα έχει παίξει τέσσερις φορές στο περίφημο Καζίνο του Μόντε Κάρλο.

Πρώτοι οι κουλοχέρηδες – ακολουθεί η ρουλέτα


ΠΟΥΛΜΑΝ για το Λουτράκι, την Πάρνηθα και το Ρίο αναχωρούν σχεδόν κάθε ώρα από τις 9 το πρωί. Τις καθημερινές συγκεντρώνουν κυρίως συνταξιούχους, στην πλειονότητά τους γυναίκες.

«Ένα εκατομμύριο εκατό χιλιάδες επισκέπτες είχαμε αυτό τον χρόνο στο Καζίνο Λουτρακίου» λέει στα «ΝΕΑ» ο διευθυντής δημοσίων σχέσεων της επιχείρησης κ. Γιάννης Βραχάτης.

«Τις καθημερινές μπορούμε να πούμε πως η τρίτη ηλικία καταλαμβάνει ποσοστό γύρω στο 20% των πελατών μας. Σύμφωνα όμως με τα στοιχεία μας, η κύρια και μεγαλύτερη σε αριθμό ηλικιακή ομάδα πελατών του καζίνου κυμαίνεται από 40 έως 55 ετών και έπονται οι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας».

Πάντως στα καζίνα, τόσο της Πάρνηθας όσο και του Λουτρακίου, μεταξύ 10 το πρωί και 5 το απόγευμα οι περισσότεροι θαμώνες είναι άνω των 60 ετών. Τα πρωτεία στις προτιμήσεις τους έχουν οι λεγόμενοι κουλοχέρηδες και ακολουθούν η ρουλέτα και το μπλακ τζακ.