Αναζήτηση
Αναδάσωση για τα παιδιά μας!
Όσον αφορά τις καμένες εκτάσεις που βρίσκονται κάτω από τα 800 μέτρα, όπου υπήρχαν αείφυλλα πλατύφυλλα και χαλέπιος πεύκη, οι επιστήμονες προτείνουν να αφεθούν απείραχτες ώστε η φύση να κάνει… τη δουλειά της.
Η δυσκολία του εγχειρήματος της αναδάσωσης του ελατοδάσους αυξάνεται κατακόρυφα αν λάβει κανείς υπόψη ότι ήδη πριν από την πυρκαγιά η εξάπλωσή του ήταν οριακή, τα δέντρα σε μέτρια κατάσταση, ενώ το ξηρό, ασβεστολιθικό έδαφος του βουνού δεν βοηθούσε τον πολλαπλασιασμό των ελάτων.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΔΑΣΟΥΣ
Οι ειδικοί προτείνουν τη δημιουργία προδάσους ώστε να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες σκίασης για την ανάπτυξη ελάτων.
«Από το 1995 και μετά έχουν γίνει συσκέψεις επί συσκέψεων ώστε να εξεταστεί γιατί δεν συναντούσαμε νέους πληθυσμούς ελάτων στο δάσος της Πάρνηθας. Κατά τη γνώμη μου το ελατόδασος είχε φτάσει σε οριακή εξάπλωση καθώς το έδαφος δεν είναι το πιο ευνοϊκό για την εξάπλωση και την ανάπτυξή του. Επιπλέον τα δέντρα δεν ήταν σε καθόλου καλή κατάσταση. Το συγκεκριμένο δάσος δεν είχε φυσική αναγέννηση πριν από την πυρκαγιά- πόσο δε τώρα που κάηκε», λέει στα «ΝΕΑ» ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Γεωπονικών Ερευνών Κωνσταντίνος Μπέσης.
«Δύσκολη η αναγέννηση»
«Σαφέστατα από τη στιγμή που δεν υπήρχε εξάπλωση πριν από την πυρκαγιά τώρα είναι ακόμα πιο δύσκολη η αναγέννησή του. Είναι γνωστό ότι η Πάρνηθα δεν ήταν το άριστο περιβάλλον για το ελατόδασος και υπήρχαν οι ενδείξεις ότι “ζούσε” σε οριακά σημεία», αναφέρει ο Αθανάσιος Σφουγγάρης, δασολόγος και επίκουρος καθηγητής Διαχείρισης Οικοσυστημάτων στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
«Γι΄ αυτούς τους λόγους πρέπει να επέμβουμε στις καμένες εκτάσεις άνω των 800 μέτρων ώστε να διαμορφωθεί ένα πρόδασος, να υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες σκίασης και έπειτα να φυτευτούν δενδρύλλια ελάτης», συμπληρώνει ο κ. Μπέσης. Αυτό το πρόδασος θα μπορούσε να είναι από μαύρη πεύκη, αναφέρουν οι ειδικοί, επισημαίνοντας όμως ότι πρώτα θα πρέπει να διεξαχθούν εκτενείς μελέτες για να διερευνηθούν οι οικολογικές συνθήκες της περιοχής.
«Τα εδάφη της Πάρνηθας δεν είναι ιδιαίτερα γόνιμα, γι΄ αυτό προτιμούμε και τη μαύρη πεύκη που είναι ολιγαρκές φυτό», λέει ο Παναγιώτης Μιχόπουλος, ερευνητής του Ινστιτούτου Δασικών Ερευνών Αθήνας.
«Πρέπει οπωσδήποτε να υπάρξει πρόδασος. Εκτός από τη μαύρη πεύκη, μπορεί να χρειαστεί να αναπτυχθούν και ζώνες με ακακίες επειδή βελτιώνουν την ποιότητα του εδάφους. Αυτό θα αυξήσει την πιθανότητα να πιάσουν τα έλατα αρκετά αργότερα», λέει ο Κώστας Κασσιός από τη Σχολή Αγρονόμων και Τοπογράφων του ΕΜΠ.
«Με μαύρη πεύκη»
«Δεν υπάρχει επί της ουσίας πιθανότητα για τη φυσική αναγέννηση του ελατοδάσους στον συγκεκριμένο χώρο και αυτό γιατί τα δενδρύλλια ελάτων είναι ευπαθέστατα στον ήλιο. Αυτό που γνωρίζουμε μέχρι στιγμής από τις πρακτικές που εφαρμόστηκαν σε άλλες περιοχές είναι ότι η αναδάσωση ενός προδάσους με μαύρη πεύκη έχει μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας», λέει ο ερευνητής του Ινστιτούτου Δασικών Ερευνών Θεσσαλονίκης Παύλος Κωνσταντινίδης. «Για την περίπτωση του προδάσους που πρέπει να δημιουργηθεί στην Πάρνηθα ώστε να αναπτυχθεί η ελάτη, η μαύρη πεύκη ίσως να αποτελεί το καλύτερο είδος. Το μόνο μειονέκτημα είναι ότι τα πεύκα αυτά μεγαλώνουν με αργούς ρυθμούς», συμπληρώνει ο κ. Κωνσταντινίδης και επισημαίνει ότι οι πλέον αποτυχημένες αναδασώσεις, που μπορεί κανείς να συναντήσει απ΄ άκρη σ΄ άκρη της Ελλάδας είναι αυτές στις οποίες επιχειρήθηκε να αλλάξει η βλάστηση της περιοχής. «Πάρτε για παράδειγμα την αναδάσωση του Σέιχ Σου, όπου επιχειρήθηκε να φυτευτούν φυλλοβόλα στη θέση των πεύκων. Ήταν μια παταγώδης αποτυχία», λέει ο ερευνητής του Ινστιτούτου Δασικών Ερευνών Θεσσαλονίκης.
«Μην πειράξετε την Πάρνηθα κάτω από τα 800 μέτρα»
ΟΠΩΣ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ οι ειδικοί, ένα καμένο δάσος χαλέπιας πεύκης, όπως αυτό που υπήρχε στην Πάρνηθα, δεν είναι πεθαμένος οργανισμός. «Εκτός αν πιάνει ανά τρία χρόνια φωτιά όπως συνέβη με τον Υμηττό και την Πεντέλη, όπου τα μικρά φυτά που είχαν αναγεννηθεί φυσικά κάηκαν τη δεύτερη φορά πριν προλάβουν να βγάλουν καρπούς. Σε αυτές τις περιπτώσεις η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη και πρέπει πλέον να υπάρξει τεχνητή αναδάσωση. Όμως στην Πάρνηθα δεν ισχύουν τα παραπάνω. Αυτήν τη στιγμή υπάρχει τεράστια ποσότητα αναγεννητικού υλικού στο έδαφος, το οποίο θα αναγεννηθεί με φυσικό τρόπο αν δεν μπουν μηχανήματα και το καταστρέψουν», λέει ο ερευνητής του Ινστιτούτου Δασικών Ερευνών Θεσσαλονίκης Π. Κωνσταντινίδης.
«Πάντα οι αναδασώσεις εξαρτώνται από το τι έχει καεί», επισημαίνει ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Γεωπονικών Ερευνών Κ. Μπέσης. «Μέχρι τα 800 μέτρα υψόμετρο υπήρχε χαλέπιος πεύκη και αείφυλλα πλατύφυλλα. Όπου είχαμε πεύκα μεγάλα σε ηλικία και σε χρόνο παραγωγής σπόρων δεν υπάρχει πρόβλημα. Με την πυρκαγιά οι καρποί τους ανοίγουν, πέφτουν στο έδαφος οι σπόροι και έτσι στην συγκεκριμένη έκταση θα υπάρξει φυσική αναγέννηση. Όσο για τα πλατύφυλλα, από τη στιγμή που η ρίζα δεν έχει καταστραφεί αναβλαστάνουν πολύ γρήγορα. Κατά τη γνώμη μου δεν πρέπει να γίνει εκεί τεχνητή αναδάσωση», λέει.
Ένα εκατ. ευρώ για την αναδάσωση από το Καζίνο
ΕΝΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ευρώ προσφέρει το καζίνο Μον Παρνές για την αναδάσωση του Εθνικού Δρυμού της Πάρνηθας, όπως ανακοινώθηκε χθες. Το συγκεκριμένο κονδύλι θα διατεθεί επιπλέον του ποσού των 300.000 ευρώ που καταβάλλει η εταιρεία κάθε χρόνο για την ανάδειξη του δρυμού στο αρμόδιο δασαρχείο.
Η διοίκηση της εταιρείας έχει ήδη επικοινωνήσει με τους αρμόδιους κρατικούς φορείς δηλώνοντας την πρόθεσή της να συμβάλλει στην αποκατάσταση της περιβαλλοντικής καταστροφής. «Ευελπιστούμε η οικονομική μας προσφορά και η συνεργασία μας με τους φορείς να βοηθήσουν στην αναγέννηση του όμορφου δάσους της Πάρνηθας», δήλωσε ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας.
«Καίει» την Πυροσβεστική
Ευθύνες στην Πυροσβεστική για την καταστροφική πυρκαγιά στην Πάρνηθα επέρριψε χθες ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Γιώργος Σουφλιάς. «Δρόμοι υπήρχαν και ήταν βατοί», είπε λίγο μετά τη σύσκεψη που είχε με τον υπουργό Γεωργίας, Ευάγγ. Μπασιάκο, και τον Περιφερειάρχη Αττικής, Χ. Μανιάτη.
Διέψευσε έτσι τους ισχυρισμούς της Πυροσβεστικής «ότι στο σημείο όπου ξέσπασε η φωτιά δεν υπήρχαν δρόμοι να περάσουν τα πυροσβεστικά οχήματα».
Την ίδια ώρα που ο Γ. Σουφλιάς επέρριπτε ευθύνες στην Πυροσβεστική, ο υπουργός Εσωτερικών, Πρ. Παυλόπουλος,
«ΗΤΑΝ ΕΜΠΡΗΣΜΟΣ»
Η Πυροσβεστική επιμένει για την Πάρνηθα: «Ξέσπασε από τρεις εστίες, σε απόσταση 150 μέτρων η μία από την άλλη»
έσπευδε να υπερασπιστεί τον γραμματέα Πολιτικής Προστασίας, Π. Φούρλα, τονίζοντας ότι «δεν έχει την παραμικρή ευθύνη».
Στην εκδοχή του εμπρησμού εμμένει η Πυροσβεστική στην ανακοίνωσηαπολογισμό για την τεράστια πυρκαγιά στην Πάρνηθα. Στην ανακοίνωση της Πυροσβεστικής επισημαίνεται ότι η πυρκαγιά της Πάρνηθας ξέσπασε από τρεις εστίες, σε απόσταση 150 μέτρων η μία από την άλλη, στον ορεινό όγκο της Στεφάνης. Στον απολογισμό τονίζεται το δύσβατο του ορεινού όγκου όπου εξελισσόταν η πυρκαγιά και η έλλειψη δρόμων, που ανάγκασαν τις πυροσβεστικές δυνάμεις να επιχειρούν στην περίμετρο της πυρκαγιάς.
Σχετικά με το σχέδιο «αναγέννησης» του δρυμού της Πάρνηθας, όπως είπε ο κ. Σουφλιάς, «έχουν συσταθεί δύο ομάδες εργασίας, οι οποίες έως το Σάββατο θα έχουν ετοιμάσει τις εισηγήσεις και τις μελέτες για την αναδάσωση και τα αντιπλημμυρικά έργα. Την ίδια ημέρα- ή το αργότερο την ερχόμενη Δευτέρα- θα τεθεί το χρονοδιάγραμμα των ενεργειών που πρόκειται να γίνουν». Σύμφωνα με τον κ. Σουφλιά «ήδη ξεκίνησε η χαρτογράφηση των καμένων από τη Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού και το Δασαρχείο Πάρνηθας, και η κυβέρνηση θα διαθέσει όλα τα απαραίτητα κονδύλια». Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ διευκρίνισε: «Είναι μια δύσκολη αποστολή, αλλά θέλω να πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε, βέβαια στον δυνατό χρόνο, διότι δεν μπορούμε να εκβιάσουμε ούτε να παραβιάσουμε τη φύση».
«Να γίνει Υπηρεσία Κατεδάφισης Αυθαιρέτων»
«Η καταστροφή της Πάρνηθας δεν πρέπει να περάσει στη λήθη» τόνισε χθες κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ο πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών του ΣτΕ Κ. Κουσούλης. «Με θλίψη, θυμό και αγανάκτηση παρακολουθούμε επί πολλά χρόνια το περιβάλλον να καταστρέφεται και αντί να αποτελέσει αντικείμενο συναινετικής διακομματικής αντιμετώπισης, αποτελεί αντικείμενο αέναης κομματικής αντιπαράθεσης» είπε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του ΔΣΑ Δημ. Παξινός, προσθέτοντας πάντως ότι «οι ευθύνες ανήκουν και σε μας τους πολίτες που συνηθίζουμε να περιφρονούμε το περιβάλλον».
Φύλακες – άγγελοι στα δάση της Ρόδου
Για όγδοο στη σειρά καλοκαίρι θα δουλέψει ως δασοπυροσβέστης στη… στρατιά των πυροσβεστών που διατηρεί τα τελευταία χρόνια η Τοπική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Δωδεκανήσου (ΤΕΔΚΔ). Στα 38 του σήμερα, άνεργος τον χειμώνα, ο Σταμάτης Αρβανίτης από τη Ρόδο, δηλώνει πανέτοιμος.
«Εδώ, στο ορεινό χωριό μας, τα Λάερμα, μεγαλώσαμε με τις φωτιές, κάθε καλοκαίρι τις βλέπαμε, ακούγαμε τα πυροσβεστικά. Εθελοντικά από τα 17 μου έτρεχα, όπως και οι άλλοι, με τις τσάπες και τα φτυάρια για να τις σβήσουμε- και μάθημα εγκατέλειψα για να πάω σε κατάσβεση. Έχω τώρα αναλάβει τη μία απ΄ τις πέντε μοτοσυκλέτες ανωμάλου δρόμου, για περιπολίες ανάμεσα στα δάση. Με στολή κι ασύρματο είμαστε σαν ομάδα “Ζ”», καμαρώνει!
«Από το 1998 που άρχισε να λειτουργεί η ομάδα, υπάρχει μια πολύ σαφής μείωση των καμένων δασικών, αγροτικών και χορτολιβαδικών εκτάσεων σε Ρόδο, Κάρπαθο, Κω και Σύμη. Μετά και την τελευταία μεγάλη πυρκαγιά το 1992, που αφάνισε σχεδόν τα 3/5 της συνολικής δασικής έκτασης του νησιού, το δωδεκανησιακό μοντέλο δασοπροστασίας αποδίδει, πράσινο υπάρχει ακόμα», εκτιμά, επικαλούμενη τα στοιχεία της τοπικής Διεύθυνσης Δασών, η δασολόγος της εταιρείας κ. Κωνσταντίνα Παπαστεργίου. Και τα στοιχεία την επιβεβαιώνουν: μόλις 185 στρέμματα κάηκαν πέρυσι στη Ρόδο, ενώ από το 1998 έως το 2006 η αξία των καμένων στρεμμάτων στον νομό μειώθηκε στα 2.000.000 ευρώ έναντι 190.000.000 την περίοδο 1995-1997!
Όπως λέει, «πευκόφυτες εκτάσεις και κυπαρίσσια, ειδικά σε Κω και Κάρπαθο, αντιμετωπίζουν κάθε καλοκαίρι τον μεγαλύτερο κίνδυνο από πυρκαγιές. Σχεδόν παντού, 
Πληρώνουν οι δήμοι
Μοναδική σήμερα στο είδος της στην Ελλάδα, η Εταιρεία Πρόληψης Φυσικών Καταστροφών και Προστασίας Περιβάλλοντος, απασχολεί περίπου 110 εργαζόμενους στη διάρκεια της αντιπυρικής περιόδου, από τον Ιούνιο έως τα τέλη Οκτωβρίου. Οι λειτουργικές δαπάνες της καλύπτονται από πόρους των τοπικών δήμων. Όπως περιγράφει ο εκτελών χρέη διευθυντή της εταιρείας, Βαγγέλης Καραγεωργίου, διαθέτει στόλο με 16- διάσπαρτα στα νησιά- πυροσβεστικά οχήματα (4Χ4, χωρητικότητας 700 λίτρων νερού το καθένα), ένα όχημα τύπου Stayer (χωρητικότητας 5 τόνων νερού) και ένα υδροφόρο (10 τόνων), 5 πυροσβεστικές μοτοσυκλέτες για περιπολίες εκτός δρόμου, 5 σταθερά πυροφυλάκια στη Ρόδο και ασύρματο δίκτυο. Κινητοποιείται άμεσα, σε συνεργασία με την Πυροσβεστική Υπηρεσία, για την αντιμετώπιση δασικών (και όχι αστικών)
πυρκαγιών- την τελευταία τριετία κλήθηκε να επέμβει σε 531 περιπτώσεις.
Έκλεισε την πόρτα το Καζίνο – στο Σύνταγμα η συναυλία
ΕΚΛΕΙΣΕ το Καζίνο του Μον Παρνές την… πόρτα του τελεφερίκ στους διοργανωτές της συναυλίας στην Πάρνηθα, η οποία είχε προγραμματιστεί για την επόμενη Πέμπτη. Ωστόσο, η απάντηση που έλαβαν- «η έγκριση του ανωτέρω αιτήματος δεν είναι εφικτή»- κάθε άλλο παρά τους αποκαρδίωσε: η συναυλία θα πραγματοποιηθεί την επόμενη ημέρα, στο Σύνταγμα. Με την αιτιολογία πως ο «συγκεκριμένος χώρος χρησιμοποιείται καθ΄ όλη τη διάρκεια της ημέρας για τη στάθμευση αυτοκινήτων, αλλά και για τη διέλευση του κόσμου προς το τελεφερίκ», οι υπεύθυνοι του Καζίνου αρνήθηκαν χθες να δώσουν την απαραίτητη άδεια για τη διοργάνωση της συναυλίας. Παρ΄ όλα αυτά, δεν παρέλειψαν να αναφέρουν πως «παραμένουμε ευγενικά στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε άλλη μελλοντική πρόταση συνεργασίας… για την αφύπνιση του κοινού σε ό,τι αφορά την προστασία του Εθνικού Δρυμού στην Πάρνηθα». Πάντως, η αρνητική στάση των υπευθύνων του Καζίνου μπορεί να είχε ως αποτέλεσμα να αλλάξουν τα σχέδια της οργανωτικής επιτροπής για τη συγκέντρωση στην Πάρνηθα, όχι όμως και να τα… χαλάσουν. Έτσι, η συναυλία- την οποία στηρίζουν και «ΤΑ ΝΕΑ»θα πραγματοποιηθεί την επόμενη Παρασκευή (13 του μηνός), στις 7 το απόγευμα, στο Σύνταγμα. Το σύνθημά τους: «Να μη μπει ούτε ένα τούβλο στα καμένα δάση».
[ ΓΝΩΜΗ ] Μύθοι και αλήθειες για τη φωτιά στην Πάρνηθα
Η φωτιά είναι ομαλά ενταγμένη στα μεσογειακού τύπου οικοσυστήματα. Σε όλες τις χώρες γύρω από τη Μεσόγειο, στην Καλιφόρνια, στο Ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας, στη Νότια Αφρική, στην Αυστραλία, στη Χιλή είναι σύνηθες φαινόμενο. Την προηγούμενη μόλις εβδομάδα φωτιά στην Καλιφόρνια έκανε στάχτη 2.000 σπίτια. Η Ελλάδα δεν είναι ειδική περίπτωση. Ακόμα και τα ζώα της χώρας μας είναι προσαρμοσμένα σε αυτήν. Υπάρχουν πουλιά που πάνε μόνο στις καμένες εκτάσεις γιατί εκεί βρίσκουν πολλά έντομα. Και τα έντομα είναι πολλά, γιατί τα φυτά που βγαίνουν στις καμένες περιοχές ανθίζουν γρηγορότερα. Είναι, όσο και αν δεν το πιστεύουμε, αυτός ο κύκλος της ζωής των μεσογειακών οικοσυστημάτων. Μια καμένη περιοχή, την πρώτη χρονιά μετά τη φωτιά είναι κήπος.
2. Δεν αντιμετωπίζονται σωστά οι πυρκαγιές Η πυρκαγιά των δασών θέλει ειδική αντιμετώπιση. Στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ έχουν καταγράψει όλες τις προηγούμενες φωτιές, από το 1985 έως σήμερα. Υπάρχουν σε εξειδικευμένα προγράμματα ανά πάσα στιγμή δεδομένα, όπως οι άνεμοι που φυσούν, μετεωρολογικά και κλιματικά στοιχεία, τα είδη των φυτών που έχουν φυτρώσει, η ηλικία τους, οι εκτάσεις που έχουν ξανακαεί, και ο χρόνος που συνέβη αυτό. Έχοντας διαθέσιμα όλα τα στοιχεία μπορούν να αντιμετωπίσουν τις φλόγες κάθε φορά με τον τρόπο που χρειάζεται. Η σύγκριση με την Ελλάδα είναι καταλυτική. Εδώ ο καθένας λειτουργεί περίπου ως μαθητευόμενος μάγος.
3. Ποιοι είναι οι εμπρηστές Εμπρηστές στην Ελλάδα είναι η ΔΕΗ, οι ανεξέλεγκτες χωματερές και όσοι έχουν κοπάδια. Δεν υπάρχουν σατανικοί εμπρηστές με κουκούλες και μηχανές που καίνε τα δάση. Υπάρχει και ένα μεγάλο ποσοστό πυρκαγιών που προκαλούνται από άλλες αιτίες. Στη Χαλκιδική η φωτιά ξεκίνησε πέρσι από κεραυνό. Τώρα έλεγε κάποιος ραδιοφωνικός σταθμός ότι υπήρχε εμπρηστικός μηχανισμός στην Πάρνηθα. Είναι λάθος. Βρίσκουν μια παλιά οβίδα και λένε μετά ότι πρόκειται για εμπρηστικό μηχανισμό.
4. Τα πεύκα είναι οι μεγάλοι ένοχοι Έχουμε μια μανία με τα πεύκα. Τα φυτεύουμε παντού. Στα στρατόπεδα τα βάζουν δίπλα στις πυριτιδαποθήκες. Τα πεύκα όμως έχουν ένα… μειονέκτημα. Χρειάζονται, προκαλούν, τη φωτιά. Ανήκει στο DΝΑ τους.
Στο Πήλιο που δεν έχει πεύκα, πήγαν οι δασολόγοι και φύτεψαν. Τα πεύκα αυτά έχουν καεί έως τώρα τρεις φορές. Στην Πάρνηθα τα πεύκα έκαψαν τα έλατα. Από τη ρητίνη βγαίνει το εύφλεκτο νέφτι.
5. Ο Εθνικός Δρυμός της Πάρνηθας Υποτίθεται ότι είχαν κάνει Εθνικό Δρυμό και μιλούσαν για τα κρι- κρι που τα έφεραν από την Κρήτη. Είχαν μαντρώσει μια περιοχή και είχαν βάλει μέσα ελάφια. Για να δουλέψει πραγματικά ένα οικοσύστημα με ζαρκάδια και ελάφια έπρεπε να υπήρχαν και λύκοι. Τα ελάφια είχαν γίνει τόσο πολλά που τρώγανε συνεχώς τους φλοιούς των ελάτων.
6. Δεν θα λιγοστέψει το οξυγόνο των Αθηναίων Άκουσα ότι θα λιγοστέψει το οξυγόνο στην Αθήνα. Το οξυγόνο, τα τελευταία εκατομμύρια χρόνια, δεν έχει ελαττωθεί. Το οξυγόνο παράγεται κατά ενενήντα τοις εκατό απο τους ωκεανούς. Πιστεύει κανείς ότι στη Σαχάρα δεν έχουν οξυγόνο; Στους πόλους που δεν έχουν δέντρα δεν έχουν οξυγόνο άραγε;
Άκουσα επίσης να λένε και να ξαναλένε εξαφανίστηκε ο τελευταίος πνεύμονας πρασίνου. Δεν ήταν ο τελευταίος πνεύμονας πρασίνου στο Λεκανοπέδιο. Υπάρχει η άλλη πλευρά της Πάρνηθας, η Πεντέλη, ο Υμηττός που ξαναπρασίνισε.
7. Δεν χρειάζονται αντιπλημμυρικά έργα,ούτε αναδασώσεις Στο Άγιον Όρος, πριν από δέκα χρόνια, μια φωτιά είχε κατακάψει τα πάντα. Καθηγητές και οικολόγοι λέγανε ότι έπρεπε να γίνουν αναδασώσεις. Οι καλόγεροι δεν άφησαν κανέναν να μπει μέσα. Οι καλόγεροι ευτυχώς δεν έχουν γίδια. Το δάσος έγινε καλύτερο απ΄ ό,τι ήταν πριν.
Στην Πάρνηθα σήμερα υπάρχει ένας υποόροφος. Είναι ο σχίνος, η κουμαριά, το πουρνάρι. Σε αυτά τα φυτά καίγεται μόνο το από πάνω μέρος. Καίγεται δηλαδή το 40%. Το 60% το αποτελούν οι ρίζες τους. Αυτά τα φυτά «ξαναπετάνε» αμέσως με τις πρώτες φωτιές. Αυτά που ακούμε περί πλημμυρών κ.λπ. είναι ανοησίες. Το έδαφος και το νερό συγκρατούνται από τον υποόροφο, γιατί οι ρίζες είναι ζωντανές.
Δεν πρέπει να πατήσει κανείς μέσα στην καμένη έκταση, να κόψει κορμούς, να τους σέρνει. Στην Πεντέλη, σε εκείνες τις φοβερές αναδασώσεις, μικρών τμημάτων ευτυχώς, σκάβανε και φύτευαν ασθενικά δεντράκια και συγχρόνως καταστρέφανε γύρω στα 100 μικρά φυτά που είχαν φυτρώσει από μόνα τους.
Ο Νίκος Μάργαρης είναι καθηγητής στο Τμήμα Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου και διευθυντής της ελληνικής έκδοσης του «Νational Geographic»
