Τριακόσια εκατομμύρια έχουν χάσει τα Ταμεία από τα δομημένα ομόλογα. Τριακόσια στρογγυλά εκατομμύρια- πάνω από 100 δισεκατομμύρια σε παλιές δραχμούλες. Και δεν μιλάει κανείς. Μούγγα στη στρούγκα! Η κυβέρνηση εξακολουθεί να κάνει την πάπια- ποιεί την νήσσαν, έλεγαν οι αρχαίοι, διότι το σπορ έρχεται από πολύ παλιάευελπι- στώντας ότι πρώτον θα βαρεθούν οι συνταξιούχοι και οι εργαζόμενοι να φωνάζουν «φέρτε πίσω τα λεφτά, πάρτε πίσω τα χαρτιά», και δεύτερον ότι θα βαρεθούν και τα μέσα ενημέρωσης να ασχολούνται με το θέμα. Κλασική νεοδημοκρατική συνταγή: κάντε σαν να μην συμβαίνει τίποτε, στο τέλος δεν θα συμβαίνει. Το έχουμε δει το σκηνικό κι άλλες, πολλές φορές, στο παρελθόν, και πρέπει να πούμε ότι του έβγαινε του Καραμανλή. Καβάλα πήγαινε στα γκάλοπ. Και αυτός ο «αέρας» του έβγαινε, ως αλαζονεία και υπεροψία. Αλλά τώρα, τα πράγματα έχουν αλλάξει. Και παρά τις ενέσεις ηθικού που του κάνουν κάθε τρεις και λίγο οι, τάχα μου «έγκυρες», δημοσκοπήσεις, η ουσία είναι ότι έχει την προδιαγεγραμμένη τύχη κάθε μπαλονιού. Το οποίο μπαλόνι, ως γνωστόν, εξαρτά την ύπαρξή του από τον χρόνο που παραμένει φουσκωμένο. Από τη στιγμή που θα αρχίσει να ξεφουσκώνει, το έχει πάρει η κάτω βόλτα…