Μείωση στον αριθμό των μαθητών που επιλέγουν τα ιδιωτικά σχολεία παρατηρείται τα τελευταία χρόνια, παρά τη χαώδη διαφορά στις υποδομές τους σε σχέση με τα δημόσια.
Την ίδια ώρα, όμως, η δημόσια δωρεάν εκπαίδευση στην οποία φοιτά το 93% των μαθητών αποδεικνύεται μύθος, αφού μόνο για ξένες γλώσσες, ιδιαίτερα μαθήματα και φροντιστήρια δαπανώνται κάθε χρόνο περίπου 1,5 δισ. ευρώ. Ταυτόχρονα, η κατάρρευση του ολοήμερου σχολείου- που διευκόλυνε τους εργαζόμενους γονείς- αλλά και η μεγάλη αναταραχή
Η ΣΥΓΚΡΙΣΗ
Οι εκπαιδευτικοί συγκρίνοντας δημόσια και ιδιωτικά επισημαίνουν ότι διαφέρουν στην οργάνωση εκπαιδευτικού προγράμματος
στη φετινή σχολική χρονιά, οδηγούν σε αύξηση των εγγραφών στα ιδιωτικά σχολεία από την ερχόμενη σχολική χρονιά, παρά το κόστος που για ορισμένα σχολεία- τόσο στην Αττική όσο και στην περιφέρεια- έχει φθάσει σε δυσθεώρητα ύψη.
Η επιλογή του ιδιωτικού σχολείου για αρκετούς γονείς περιορίζει αυτόματα ένα αναπόφευκτο κομμάτι των εξόδων για την εκπαίδευση των παιδιών τους σε ξένες γλώσσες, μουσική ή άλλες δραστηριότητες, τις οποίες ούτε που… ονειρεύεται το δημόσιο σύστημα Παιδείας. Για παράδειγμα, η βιβλιοθήκη στο Κολλέγιο Αθηνών διαθέτει 65.000 τόμους βιβλίων!
«Δεν με ικανοποιεί η κατάσταση στα δημόσια σχολεία. Από τη μία οι απεργίες, από την άλλη οι ακατάλληλοι χώροι με ώθησαν στο να διαλέξω ιδιωτικό σχολείο», αναφέρει η κ. Ελένη Τούντα, πρόεδρος του συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων στα εκπαιδευτήρια «Κωστέα- Γείτονα». Τα δύο παιδιά της πήγαν στο ιδιωτικό σχολείο και μάλιστα από το νηπιαγωγείο! «Μέχρι και τα διπλώματα των ξένων γλωσσών πήραν μέσα από το ιδιωτικό σχολείο, χωρίς να χρειαστεί να κάνουν έξω φροντιστήρια». Η μοναδική χρονιά που οι γιοι της έκαναν φροντιστήριο ήταν στην τελευταία τάξη του λυκείου, «για να έχουν μια έξτρα βοήθεια».
Το κόστος βέβαια, δεν ήταν ευκαταφρόνητο: Όταν και τα δύο παιδιά ήταν μαθητές- ο μεγάλος της γιος τελείωσε το σχολείο πριν από τρία χρόνια- η κ. Τούντα πλήρωνε περισσότερα από 12.000 ευρώ τον χρόνο μόνο για τα δίδακτρα! «Κανέναν γονέα δεν τον ευχαριστεί το γεγονός ότι πληρώνει ένα πολύ μεγάλο χρηματικό ποσό. Ωστόσο, δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά αφού επενδύουμε με αυτόν τον τρόπο στο μέλλον των παιδιών μας». Πλεονέκτημα η ασφάλεια
Στα πλεονεκτήματα των ιδιωτικών σχολείων, η κ. Ναυσικά Γεωργιάδου προσθέτει και την ασφάλεια:«δεν επισκέπτονται το προαύλιο εξωσχολικοί, καθώς τα μέτρα φύλαξης είναι αυστηρά στο Κολέγιο Αθηνών και έτσι μένω ήσυχη». Για την κ. Ελένη Καλφακάκου- Απέργη, η «αναρχία» των δημοσίων σχολείων έπαιξε τον βασικότερο ρόλο στο να επιλέξει τελικά για τον 9χρονο γιο της την ιδιωτική λύση: «Οι εκπαιδευτικοί ρυθμοί στο δημόσιο σχολείο είναι πολύ αργοί. Αντίθετα, το ιδιωτικό παρέχει στο παιδί μια εκπαιδευτική ηρεμία και σταθερότητα, χωρίς στάσεις και απεργίες. Μπορεί βέβαια να σχολάει πολύ αργότερα από τους συνομηλίκους του στο δημόσιο σχολείο, αλλά είμαι σίγουρη ότι έχει διδαχθεί, εκτός των άλλων μαθημάτων, δύο ξένες γλώσσες και έχει παρακολουθήσει και το μάθημα κολύμβησης», αναφέρει υπολογίζοντας ότι όλα αυτά μαζί θα της στοίχιζαν περίπου 6.000 ευρώ τον χρόνο αν το παιδί της φοιτούσε σε δημόσιο σχολείο, όσα δηλαδή πληρώνει και για τα δίδακτρα.
Άσχημη εμπειρία
Τη διαφορά ανάμεσα στη δημόσια και την ιδιωτική εκπαίδευση έζησε η 24χρονη φοιτήτρια στο ΤΕΙ Αθηνών, Μιράντα- Μαρία Παπαϊωάννου. Από το νηπιαγωγείο μέχρι και την Α΄ λυκείου φοιτούσε σε ιδιωτικό σχολείο της Αθήνας: «Θυμάμαι ότι οι καθηγητές δούλευαν με κάθε μαθητή ξεχωριστά, αφού είχαν πολύ χρόνο να αφιερώσουν στις απορίες τους», λέει στα «ΝΕΑ». Αντίθετα, οι δύο τελευταίες χρονιές στο δημόσιο σχολείο ήταν για την ίδια «μια άσχημη εμπειρία που την πήγε πίσω».
Διαφέρουν στην οργάνωση
Οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί συγκρίνοντας δημόσια και ιδιωτικά σχολεία, καταλήγουν στο συμπέρασμα πως η μεγαλύτερη διαφορά είναι η οργάνωση των εκπαιδευτικού προγράμματος: «εάν το εξετάσει κανείς απο αυτή τη σκοπιά, τότε σαφώς τα ιδιωτικά προσφέρουν πιο γερές βάσεις στους μαθητές. Απο την άλλη, τα νέα δημόσια κτίρια έχουν εξαιρετικές δομές, συνήθως όμως όχι και το κατάλληλο προσωπικό για να τις αξιοποιήσει», επισημαίνει ο κ. Νίκος Βασιλάκης, εκπαιδευτικός σε ιδιωτικό για «πρωτάκια». Πάντως, τα δημόσια σχολεία υπερέχουν έναντι των ιδιωτικών στον αριθμό των μαθητών ανά τμήμα: έως 25 παιδιά έχει κάθε τάξη στο δημόσιο, ακόμη και τριάντα πέντε μαθητές μπορεί να είναι στο ίδιο τμήμα ενός ιδιωτικού.
«Ασχολούμαστε με το κάθε παιδί χωριστά»
Ο… ΚΑΘΑΡΟΣ αέρας ήταν ο πρώτος λόγος για τον οποίο η Χριστίνα Κυπριτζή αποφάσισε να στείλει τα παιδιά της σε ιδιωτικό σχολείο. Σήμερα ο μικρός της γιος παρακολουθεί την Ε΄ τάξη του δημοτικού σε ιδιωτικό εκπαιδευτήριο. «Αρχικά θέλαμε ένα σχολείο εκτός πόλης, ώστε τα παιδιά να έρχονται σε επαφή με τη φύση. Από εκεί και πέρα βασικό πλεονέκτημα έναντι των δημοσίων σχολείων είναι ο εξοπλισμός, όπως για παράδειγμα οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές». Όσο για την κ. Δήμητρα Καραβιώτη, της οποίας η κόρη πηγαίνει στη Β΄ λυκείου, αυτό που ζητούσε ήταν καθηγητές που θα της δώσουν την κατάλληλη σημασία.
Τα εκπαιδευτήρια «Μαντουλίδης» θεωρούνται τα ακριβότερα στη συμπρωτεύουσα- με ετήσια δίδακτρα που φτάνουν τις 6.900 ευρώ.
Όπως εξήγησε στα «ΝΕΑ» η διευθύντρια του σχολείου Φλωρεντία Βαστρέλου, στην τιμή συμπεριλαμβάνονται τόσο τα μεταφορικά όσο και όλες οι δραστηριότητες των παιδιών. Για όλους τους μαθητές προσφέρεται ιατρικός έλεγχος, ιατρική ασφάλεια και ψυχολογική υποστήριξη. Για τα παιδιά γυμνασίου και λυκείου τα δίδακτρα περιλαμβάνουν ενισχυτική διδασκαλία ώς και 5 ώρες την εβδομάδα) σε διάφορα μαθήματα, τρίτη ξένη γλώσσα και φροντιστηριακά μαθήματα για απόκτηση πτυχίων στα αγγλικά, τα γαλλικά και τα γερμανικά.
«Μία ιδιωτική επιχείρηση σίγουρα λειτουργεί διαφορετικά από μία δημόσια. Υπάρχει καλύτερη επιλογή προσωπικού, καθημερινή επίβλεψη, προσωπική επαφή, ενώ ασχολούμαστε με το κάθε παιδί χωριστά. Προσωπικά πιστεύω ότι ο κόσμος επιλέγει τα ιδιωτικά σχολεία με βάση το ύφος τους κι αυτό που θέλουν για τα παιδιά τους», αναφέρει από την πλευρά του ο κ. Σάκης Φρυγανιώτης, ιδιοκτήτης των ομώνυμων εκπαιδευτηρίων της Θεσσαλονίκης.
«Ακριβά, αλλά σπουδάζουν με γερές βάσεις τα παιδιά»
«ΜΠΟΡΕΙ πράγματι τα δίδακτρα να είναι ακριβά, αλλά η κόρη μου βρίσκεται σε ένα σχολείο που διαθέτει όλες τις προδιαγραφές για σωστή και δημιουργική εκπαίδευση. Οι εκπαιδευτικοί είναι επαρκείς, οι κτιριακές υποδομές εξαιρετικές. Ακόμη και το φαγητό που σερβίρεται ΄΄εκπαιδεύει΄΄ τα παιδιά στους κανόνες της ισορροπημένης διατροφής».
Η οκτάχρονη κόρη τού κ. Χάρη Παρασκευά, Βάλια, είναι μαθήτρια του Κολεγίου Ρόδου. Το σχολείο που λειτουργεί από τον Σεπτέμβριο του 2004 είναι από τα πλέον ακριβά και οι τιμές του συγκρίνονται με τα ακριβότερα ιδιωτικά σχολεία της Αθήνας. Το σχολείο ακολουθεί το εκπαιδευτικό πρόγραμμα των Εκπαιδευτηρίων Γείτονα και διαθέτει βρεφονηπιακό σταθμό, νηπιαγωγείο, δημοτικό, γυμνάσιο και λύκειο, ενώ στους στόχους του είναι και η λειτουργία Ιnternational Βaccalaureate. Οι υποδομές
Φέτος στο Κολέγιο φοιτούν 560 παιδιά και το προσωπικό ανέρχεται σε 120 ανθρώπους. Διαθέτει σύγχρονες κτιριακές εγκαταστάσεις μέσα σε φυσικό περιβάλλον 33 στρεμμάτων. Ειδικότερα διαθέτει 13.000 τ.μ. στεγασμένων κλιματιζόμενων χώρων, 53 κύριες αίθουσες διδασκαλίας και 25.000 τ.μ. αυλές, που είναι ανεξάρτητες για κάθε εκπαιδευτική βαθμίδα. Έχει κλειστό θερμαινόμενο κολυμβητήριο, κλειστό γυμναστήριο με παρκέ, δύο υπαίθρια γήπεδα μπάσκετ- βόλεϊ, γήπεδο τένις, στίβο με ταρτάν 300 μέτρων, γήπεδο ποδοσφαίρου με τεχνητό χλοοτάπητα, δύο αίθουσες χορού, αίθουσα τάε κβον ντο, αίθουσα γυμναστικής και πινγκ πονγκ, αίθουσα προβολών, ανοικτό αμφιθέατρο, κλειστό αμφιθέατρο 350 θέσεων, καμαρίνια, βεστιάριο, ιατρείο και εστιατόριο. Όμως, τα δίδακτρα του βασικού προγράμματος για το δημοτικό αρχίζουν από τις 6.500 ευρώ και καταλήγουν πολύ υψηλότερα, ανάλογα με πόσες έξτρα δραστηριότητες θα επιλέξει κάθε γονιός για το παιδί του.
«Μπορεί τα δίδακτρα να είναι ακριβά, αλλά τα παιδιά σπουδάζουν με γερές βάσεις και μέσα σε ένα ιδανικό περιβάλλον» λέει η κυρία Βάσω Καμπούρη, της οποίας οι δύο γιοι είναι μαθητές στο γυμνάσιο του Κολεγίου Ρόδου.
«Δεν έχουμε περιθώρια για χαμηλά δίδακτρα»
Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ επιβίωση της πλειονότητας των ιδιωτικών σχολείων δεν αφήνει περιθώρια για χαμηλότερα δίδακτρα, υποστηρίζει ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας, κ. Γιώργος Λιναρδάτος. «Επί σειρά ετών το πλαφόν στις αυξήσεις είχε φέρει δεκάδες σχολεία σε δυσχερή οικονομική κατάσταση. Αποτέλεσμα ήταν κάποια από αυτά να βάλουν “λουκέτο”, όπως στην περίπτωση των εκπαιδευτηρίων Παπαϊωάννου, στον Πειραιά», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Αυτός είναι και ο λόγος, όπως προκύπτει από την Ομοσπονδία, όπου δεκάδες ιδιοκτήτες ιδιωτικών σχολείων προχώρησαν σε αυξήσεις μετά την απελευθέρωση των διδάκτρων. «Το ζητούμενο δεν είναι να καλύπτουν μόνον τα ετήσια έξοδά τους αλλά να βγάζουν και κέρδος ώστε να βελτιώνουν τις εγκαταστάσεις τους. Και βέβαια στα πάγια έξοδα δεν πρέπει να εξαιρούνται και οι μισθοί των εκπαιδευτικών», προσθέτει. Σπεύδει όμως να προσθέσει, πως είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις όπου τα δίδακτρα αυξήθηκαν έως και 50%.