1 0Ποιος διαμαρτυρήθηκε ποτέ για την τυραννία του μοναδικού βιβλίου στη μέση και στοιχειώδη εκπαίδευση, «θεσμό» που δημιούργησε ο Μεταξάς με το κρατικό εκδοτικό μονοπώλιο του Οργανισμού Σχολικών Βιβλίων, πράγμα που βόλευε «θαυμάσια» και τις δημοκρατικές μας κυβερνήσεις έως σήμερα. Πράγμα που εκτός της πανώλους της κατευθυνόμενης κρατικής ιδεολογίας οδήγησε και στον παπαγαλισμό των Πανελληνίων Εξετάσεων αφού μαθητής, δάσκαλος και εξεταστής αναφέρονταν και εξαρτούνταν από ένα μοναδικό κείμενο- Αυθεντία.

1 1Ποιος διαμαρτυρήθηκε ποτέ (αντίθετα, διαδηλώνεται η ανάγκη συνέχισής του) για το μοναδικό σύγγραμμα που διανέμεται δωρεάν στους φοιτητές; Συχνότατα είναι πόνημα του διδάσκοντος και βέβαια λειτουργεί ως μοναδική αυθεντία και εκβιασμός στους εξεταζόμενους αφού αυτό καλούνται να αποδώσουν και να επιτύχουν. Κανείς δεν αξιολογεί την ποιότητά τους, αλλά αντίθετα λειτουργώντας η συντεχνιακή αλληλεγγύη επικρατεί το αλισβερίσι: «Εγκρίνεις το δικό μου, να εγκρίνω το δικό σου».

Γνωρίζουμε περίπτωση καθηγητή που δίδασκε μάθημα σε πολλά πανεπιστημιακά τμήματα και σχολές (πάνω από 7.000 φοιτητές τον χρόνο), που για δέκα χρόνια (70.000

φοιτητές) διένειμε τετράτομο σύγγραμμα (1.000 σελίδες ο τόμος) και εξέταζε ένα κεφάλαιο από κάθε τόμο (γύρω στις 300 σελίδες από 4.000) αλλά πουλούσε στο κράτος επί 70.000 δωρεάν προσφορές το ασήκωτο τούβλο του.