Για τις κυριακάτικες τσάρκες στις γκαλερί του Ψυρή οι περισσότεροι κάτι θα έχουν ακούσει μεταξύ μεζεδοπωλείου και γιουσουρούμ. Για βόλτα όμως στα γραφεία ντιζάιν της πρώην undergound γειτονιάς της Αθήνας; Όχι, καθώς είναι η πρώτη φορά που η νέα γενιά που ασχολείται με το ντιζάιν ανοίγει τα γραφεία της στους περαστικούς με διπλό σκοπό: να «συστήσει» το ντιζάιν στο ευρύ κοινό, αλλά και η ίδια να βρει την ευκαιρία να εκφραστεί ελεύθερα. Αποτέλεσμα; Ο πρώτος περίπατος (Design walk) σε δεκατέσσερα δημιουργικά γραφεία το επόμενο Σαββατοκύριακο θα πάρει σάρκα και οστά, αφήνοντας να αποκαλυφθεί και μια ακόμη άγνωστη στους περισσότερους ψηφίδα της γεμάτης ετερόκλητα στοιχεία γειτονιάς του κέντρου.

«Σκοπός μας είναι να σπάσουμε τα δεσμά», λέει στα «ΝΕΑ» ο Διονύσης Λιβάνης του «Τhe design shop», εκ των πρωτεργατών του Designwalk. «Δεν πρόκειται για εμπορική, ούτε για καλλιτεχνική έκθεση. Θέλουμε να επικοινωνήσουμε, όχι να δηλώσουμε καλλιτέχνες. Να δείξουμε στον κόσμο πως το ντιζάιν τον αφορά στην καθημερινότητά του, καθώς παντού βλέπει πινακίδες, αφίσες… όλα δημιουργίες των ντιζάινερς. Και επιπλέον να εκφραστούμε χωρίς τον περιορισμό ενός προϊόντος που καλούμαστε να προβάλλουμε».

Η πρόκληση, όπως λένε οι διοργανωτές, ήταν μεγάλη. Ορισμένοι προτίμησαν να δημιουργήσουν έργα ειδικά για το Designwalk και άλλοι να καλέσουν γνωστούς ντιζάινερς από το εξωτερικό. Το αποτέλεσμα είναι ένα πολύμορφο μωσαϊκό που μέχρι την τελευταία στιγμή κρύβει εκπλήξεις και απευθύνεται σε όλα τα γούστα. Οι παιχνιδιάρηδες μπορούν να ασχοληθούν είτε με το διαδραστικό ηλεκτρονικό παιχνίδι ΙQube που έχει αναφορές στα τεστ δεξιότητας (typical mutations), είτε με την Ψυρόπολη- αντίστοιχη της Μονόπολης- όπου συναντούνται τέχνη, φαγητό και υπόκοσμος (we design). Οι φίλοι του βιβλίου μπορούν γνωρίσουν τα χειροποίητα ή τυπωμένα με παραδοσιακές και ψηφιακές μεθόδους βιβλία της

Ιnes Ρiqueras Garcia (Φωτεινοπούλου-Μάντζαρη) ή εκείνα που δημιουργεί ο Χρυσόστομος Νασέλος με χρησιμοποιημένους φακέλους αλληλογραφίας (G, εκεί φιλοξενείται και η ερευνητική δουλειά του W ayne Daly).

Πέντε σαλόνια μετατρέπονται με τη βοήθεια εικαστικών και φωτογράφων σε «σαλόνια» περιοδικών (treamstrut), ενώ φωτογραφία, τυπογραφία και εικονογράφηση συναντώνται τόσο στους καμβάδες (poor designers), όσο και στους καθρέφτες που φιλοξενούν τις τέσσερις «πικρές» ιστορίες της Σίσυς Καραβία (the design shop). Την εμπειρία από το βερολινέζικο Μitte- περιοχή ανάλογη του Ψυρή- μεταφέρει η ομάδα Jutojo (ΜΝΡ), μια εγκατάσταση μιλά για τη συγκρουσιακή συνύπαρξη (warda), η διάβρωση απασχολεί την ομάδα Οξύ, ενώ κολάζ και ένα ναρκοπέδιο (τα αποδεικτικά στοιχεία-documentation- της εγκατάστασης δαπέδου του Γερμανού Ρeter Ζizka) φιλοξενείται στο Π6. Κουκίδες (pixels) χρησιμοποιούν oι Βερολινέζοι eboy για τα πολύπλοκα έργα τους (bios), με τους μίνι υπερήρωες της πόλης ασχολούνται οι sereal designers, ενώ σε χώρο χαλάρωσης υπόσχονται να μετατρέψουν το γραφείο τους οι switch design agency.

Σαν μαθήματα γευσιγνωσίας


Η ιδέα για το Designwalk έπεσε στο τραπέζι τον Σεπτέμβριο από τρία γειτονικά γραφεία (the design shop, Π6, G). Κοινό χαρακτηριστικό των συμμετεχόντων ότι όλοι είναι γύρω στα 30, έχουν αποχωρήσει από μεγάλες διαφημιστικές εταιρείες είτε έχουν κάνει σπουδές στο εξωτερικό και πειραματίζονται επαγγελματικά. «Είναι μια ευκαιρία για το κοινό που θα του επιτρέψει να εκτιμά τα καλύτερα βιβλία, τις ωραιότερες αφίσες, σαν να παρακολουθούσε μαθήματα γευσιγνωσίας. Όλοι τρώμε, αλλά μέσα από μερικά μαθήματα ίσως μπορούμε να διακρίνουμε μερικά πράγματα περισσότερο», λέει ο Διονύσης Λιβάνης.

Τελευταία Νέα