Αν σας σφίγγει η πόλη γύρω, αν έχετε διάθεση να επικοινωνήσετε για το πρόβλημά σας, η κυρία Φοίβη Αθηναίου (που έχει τα νεύρα της από οκτώ ετών!) είναι εδώ, στην ηλεκτρονική διεύθυνση Ρhoebe@dolnet.gr (με ένδειξη: Για Φοίβη) και στην ταχυδρομική διεύθυνση «ΤΑ ΝΕΑ», «Ορίζοντες», Γ ια κ. Φοίβη Αθηναίου, Μιχαλακοπούλου 80, 11 5 28 Αθήνα

Το γούστο τιμή δεν έχει


Αγαπητή Φοίβη, Δεν έχει τύχει στο παρελθόν να στείλω e-mail σε κάποια εφημερίδα ή περιοδικό, αλλά διάβασα στη στήλη σας το γράμμα μιας αναγνώστριας σχετικά με το λάιβ των Οjos de Βrujo. Έχω βαρεθεί τη μιζέρια και την γκρίνια που μας διακατέχει σ΄ αυτήν τη χώρα σχετικά με τις συναυλίες. Τη μια μας φταίει η τιμή του εισιτηρίου, την άλλη ο χώρος, την τρίτη η υπερβολική προσέλευση κόσμου. Έχουμε επίσης την πολύ κακή συνήθεια να εκφράζουμε απόψεις και να ασκούμε κριτική, είτε αγνοώντας βασικές παραμέτρους είτε εθελοτυφλώντας. Τι εννοώ; Λέει π.χ. η αναγνώστρια στην επιστολή της ότι η τιμή ήταν προκλητική.

Όταν έχεις ένα συγκρότημα από 9 άτομα δεν μπορείς να έχεις 20 ευρώ εισιτήριο. Πώς να το κάνουμε; Διότι συνεπάγεται αεροπορικά εισιτήρια, διαμονή, διατροφή για 9 συν το crew τους, συν τα έξοδα του εξοπλισμού, συν την αμοιβή τους. Και να μη βάλει και κάτι στην τσέπη η εταιρεία που τους έφερε; Ορίστε πώς βγαίνουν τα 45 ευρώ. Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, ούτε κάποιον οργανωτή εκπροσωπώ ούτε κάτι παρόμοιο.

Λέει παρακάτω ότι ήμασταν στοιβαγμένοι σαν τα ζώα σε έναν χώρο πρόχειρο, δίχως εξαερισμό. Εγώ στο «Ρόδον» (καλή του ώρα)

έχω δει συναυλίες που ήμασταν ο ένας πάνω στον άλλο και όχι όπως στο εν λόγω λάιβ και ούτε μου πέρασε από το μυαλό να διαμαρτυρηθώ. Θα μου πείτε, εγώ είμαι 25 και μπορεί η αναγνώστρια να έχει τα διπλάσια χρόνια μου, οπότε οι αντοχές της να μην είναι ανάλογες. Αλλά αν είναι έτσι, την επόμενη φορά μπορεί να πάει να παρακολουθήσει τον κατά τα άλλα συμπαθή Μάριο Φραγκούλη στο Ηρώδειο.

Ή ας πάει στο Μέγαρο όταν θα ξαναέρθει ο Γ ούντι Άλεν, μαζί με τους υπόλοιπους «γνήσιους» φαν της τζαζ…

Όσο για τα περί ναρκωτικών, τι να πω; Κατ΄ αρχήν δεν καταλαβαίνω τι την πειράζει εάν οι άνθρωποι αυτοί (για να το πω χύμα) «πίνουν» κανένα τσιγάρο παραπάνω (υπόψη: είμαι κι εγώ κατά των ναρκωτικών). Εδώ ολόκληρος Σιντ Μπάρετ έδινε LSD στον σκύλο του. Όταν ήρθε ο Γουότερς το καλοκαίρι στο Τerravibe με 60 ευρώ εισιτήριο είχε 20.000 κόσμο. Δεν άκουσα κανέναν να παραπονιέται για την όλη κουλτούρα των ναρκωτικών που πάντα απέπνεαν οι Ρink Floyd. Επίσης, μόνον τα περί ναρκωτικών της έμειναν; Δηλαδή τα πολιτικά και περί τσιγγάνικου φολκλόρ σχόλια δεν τα άκουσε; Όσο για τους μουσικούς που ήταν σε έκσταση, όπως λέει, μάλλον δεν έχει δει ποτέ άνθρωπο σε έκσταση- διότι φαίνεται για εκείνην είναι έκσταση ότι o dj του συγκροτήματος έτρεχε γύρω γύρω και ο mc τους χοροπηδούσε σαν κατσίκι, αντλώντας ενέργεια από τη μουσική…

Αφού αυτού του είδους την τέχνη κάποιοι την θεωρούν σκουπίδι, ας αφήσουν εμάς τους «καικαλάδες» να την απολαύσουμε και ας βρούνε άλλα. Παρεμπιπτόντως, άκουσα ότι καινούργιος τσελεμεντές έχει κάτι συνταγές με κολοκύθι, μούρλια!

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας, Αλέξης Σεϊτανίδης Τα λατινικά το λένε λιγότερο γλαφυρά, αγαπητέ Αλέξη. De gustibus non est disputandum. Το γούστο καθενός είναι δική του υπόθεση. Όμως να δεχθούμε ότι τα εισιτήρια είναι ανάλογα των ατόμων; Δηλαδή μια παράσταση μπαλέτου 100 ατόμων, πρέπει να τιμάται πάνω από 100 ευρώ; Ή μήπως πρέπει να παρακρατείται αυθαίρετα ticketing 10%, όπως για τη συναυλία των Stone, επί μήνες; Άλλο το γούστο, άλλο η τσέπη…

Αοιδός σημαίνει φo!


Φοίβη καλή χρονιά, Εντοπίστηκε, λέει, γνωστός καλλιτέχνης, τραγουδιστής συγκεκριμένα, στο «Ελ.

Βενιζέλος» με ποσότητα κοκαΐνης. Έκτοτε ουδέν. Αν όμως ήμουν εγώ που είχα την κόκα (όχι την κόλα) ή κάποιος ταλαίπωρος τοξικομανής, το τι θα είχε γίνει μπορώ μόνο να το φανταστώ. Ο τοξικομανής στον Καιάδα, να πάει ακόμα παρακάτω. Ενώ ο αοιδός; Και ύστερα λένε ότι η Δικαιοσύνη είναι τυφλή. Αφήστε που νομίζω ότι η υπόθεση δεν θα φθάσει ούτε σε ακροαματική διαδικασία.

Με εκτίμηση, Ευθύμιος Χιόνης Αν ηθοποιός σημαίνει φως, τι να σημαίνει, αλήθεια, αοιδός; Αοιδός σημαίνει… faux; Σε αυτή την υπαρξιακή αγωνία με βρήκατε, αγαπητέ Ευθύμιε. Σ΄ αυτό το συνταρακτικό ερώτημα, και στο αν θα βάλω ή όχι δάφνη στη φακή, και ποιος επιτέλους είναι αυτός που βούτηξε στο μπολ με την κόκα. Κάτι τέτοια με βασανίζουν και προάγομαι ως άνθρωπος. Ενίοτε και ως καλλιτέχνις (του ελαφρού).

Το κοψοχόλιασμα


Αγαπητή κυρία Φοίβη, Με κατατρόμαξες πρωτοχρονιάτικα! Τι ήταν αυτό που έγραψες στο σχόλιό σου, με αφορμή το e-mail που σου είχα στείλει, για τον πολυχρονεμένο μας βεζίρη του μπεζαχτά; Ότι ονειρεύεται να γίνει χαλίφης στον θρόνο του χαλίφη; Είναι αστεία αυτά, χρονιάρες ημέρες, να μας κοψοχολιάζεις;

Ή μήπως γνωρίζεις κάτι που δεν γνωρίζω; Και το κορίτσι που περιμένει να κάτσει στον θρόνο, ως σουλτάνα (και με τη βοήθεια του μπαμπά της, φυσικά) όταν εντός ολίγου ο χαλίφης μας τελειώσει, τι θα γίνει; Πάλι στο περίμενε θα μείνει; Με μπέρδεψες εντελώς! Χίλαρι, Σεγκολέν, Άνγκελα, Ντόρα: νόμιζα ότι το «καρέ της ντάμας» ήταν πλήρες! Ή όχι;

Ο μονίμως απορών, Μιχάλης Δωρής Πληρέστατο, αγαπητέ Μιχάλη. Οι κομψές γόβες τώρα στην εξουσία. Καλοί οι Ιζνογκούντ της εξουσίας, αλλά ήρθε πια η εποχή των Μπέτι Μπουπ και των Τζέσικα Ράμπιτ. Οπότε μπορείτε να φαντάζεστε ό,τι καρέ- ή και κάτι σε μεγαλύτερο σχήμαθέλετε. Ελεύθερα. Οι ουρανοί είναι δικοί μας!