Αναζήτηση
Κάθε πρωί, γύρω στις εννέα, ο συγγραφέας Πάνος Καρνέζης κάθεται μπροστά στον υπολογιστή του. Ζει στο μουντό Λονδίνο και από το παράθυρο σπάνια βλέπει τον ήλιο. Δεν τον χρειάζεται, όμως, και πολύ. Μέχρι τις έξι το απόγευμα θα σηκωθεί μόνο για φαγητό και μια σύντομη σιέστα. Γράφει μία σελίδα την ημέρα, πέντε ημέρες την εβδομάδα. Ακόμη κι αν έχει οίστρο, στις έξι τον διακόπτει βιαίως. «Στο τέλος νομίζεις ότι γράφεις καλά και δεν γράφεις», λέει. «Οι καλύτερες ώρες για γράψιμο είναι οι πρωινές. Η συγγραφή είναι μάλλον μαραθώνιος παρά σπριντ».
Όταν ξεκινούσε πριν από δεκαπέντε χρόνια (γεννήθηκε στην Αμαλιάδα και μεγάλωσε στην Αθήνα) να σπουδάσει στην Αγγλία μηχανικός, δεν φανταζόταν την εξέλιξη. Σπούδασε και δούλεψε ένα διάστημα στο αντικείμενό του. Ύστερα από ένα σύντομο σεμινάριο δημιουργικής γραφής, όμως , τα παράτησε όλα και αφοσιώθηκε στο γράψιμο. Στα αγγλικά. « Ήθελα να επικοινωνώ με τους γύρω μου.
Αν ζούσα στην Ισπανία θα έγραφα ισπανικά», λέει. «Μεγαλύτερη σημασία έχει να πεις αυτό που έχεις να πεις και λιγότερη η γλώσσα που το λες».
Κάπως έτσι τον γνωρίσαμε και στην Ελλάδα. Μέσω άρθρων του αγγλικού Τύπου για τα πρώτα του βιβλία, με εξαιρετικές κριτικές. Γρήγορα τα μετέφρασε ο ίδιος και στα ελληνικά. «Μικρές ατιμίες», το πρώτο, «Λαβύρινθος», το δεύτερο. Την άνοιξη θα βγει το τρίτο βιβλίο του. Σήμερα, στα 39, έχει καθιερωθεί. «Είχα κάνει οικονομίες για να αντέξω 1-2 χρόνια. Με το θράσος της άγνοιας. Ήταν, βέβαια, και τύχη έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα. Το καινούργιο βιβλίο μου έχει ήδη πωληθεί σε αρκετές χώρες. Νομίζω ότι το τρίτο βιβλίο είναι το πιο κρίσιμο για να δεις αν το γράψιμο μπορεί να σε συντηρήσει».
Δεν πιστεύει σε συνταγές. «Ακόμη και συγγραφείς σαν τον Νταν Μπράουν είναι πιστοί και ειλικρινείς σε αυτό που κάνουν. Αλλιώς δεν θα πετύχαιναν τίποτα. Απλώς, έχουν την τύχη αυτό που κάνουν να αρέσει σε πολύ κόσμο». Γίνεται, όμως , να ασχολείσαι με το γράψιμο στον ελεύθερο χρόνο σου μόνο; «Δεν γίνεται. Το γράψιμο είναι φουλ τάιμ δουλειά. Και από βιβλίο σε βιβλίο, γίνεται και πιο δύσκολη.
«Στο βιβλίο δεν θες να πεις αυτό που θέλει να ακούσει ο άλλος. Θες να πεις αυτό που θέλεις, με τρόπο που θα το καταλάβει ο άλλος»
Γιατί είναι απόσταξη. Τ ώρα έχω αρχίσει και πετάω πολλά. Έγραψα εκατό σελίδες και κράτησα δέκα».
Στο «Λαβύρινθος», έγραφε για ένα ελληνικό στρατιωτικό Σώμα που βολόδερνε στη Μικρασία μετά την ήττα του ΄22. «Αν προσέξετε, δεν υπάρχει τουρκική φωνή στο βιβλίο. Αυτό έγινε συνειδητά. Φανταζόμουν τους Έλληνες να κυκλοφορούν σε τούνελ. Ο τουρκικός στρατός ενδεχομένως τους καταδίωκε, αλλά η απειλή ήταν παρούσα εν τη απουσία της. Επιπλέον , δεν ένιωθα και εμπιστοσύνη στον εαυτό μου να γράψω για έναν άλλο λαό. Αντίθετα, ο Λουί ντε Μπερνιέρ- που έγραψε πρόσφατα για την ίδια εποχή- έδωσε φωνή σε όλους».
Στο μυθιστόρημα έβαλε και ένα φανταστικό επεισόδιο σφαγής Τούρκων από Έλληνες. «Ήθελα να προκαλέσω τον Έλληνα να σκεφτεί ότι δεν υπάρχει πόλεμος χωρίς ωμότητα και παράλογη βία.
Πράγματα που στο σχολείο δεν τα μάθαμε».
Πώς, όμως, ένα τέτοιο θέμα συγκίνησε το βρετανικό κοινό και τους κριτικούς; «Έγραψα για το θέμα αυτό, γιατί ο παππούς μου είχε πολεμήσει στη Μικρασία και μεγάλωσα με τις ιστορίες του. Σκέφτηκα, πάντως, να γράψω αποστασιοποιημένα, όχι συναισθηματικά, να έχω μια μοντέρνα ματιά με κάποιο χιούμορ.
Το χιούμορ σε τέτοιες καταστάσεις δείχνει μάλλον το βάθος της απελπισίας παρά έλλειψη σοβαρότητας.
Ήταν πρόκληση να κάνω τον Άγγλο να ενδιαφερθεί για μια ιστορία με την οποία δεν έχει άμεση σχέση, άσχετα αν οι Άγγλοι έσπρωξαν σε έναν βαθμό την Ελλάδα να βρεθεί εκεί. Για να το πετύχω, έπρεπε να βρω έναν κοινό παρονομαστή. Να κρατήσω την ουσία αφαιρώντας αυτά που θα δυσκόλευαν τον Άγγλο αναγνώστη».
Πάρτι γενεθλίων ενός Ωνάση
Το καινούργιο βιβλίο του Πάνου Κ αρνέζη θα λέγεται «Το πάρτι γενεθλίων». Είναι εμπνευσμένο από ζωές σαν του Αριστοτέλη Ωνάση και του Χάουαρντ Χιούζ. «Βλέπουμε τη ζωή του μέσα από ένα πάρτι γενεθλίων για την κόρη του», λέει. «Αρχίζει από τη Μεσόγειο και πηγαίνει στη Νότια Αμερική, τη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο και το Παρίσι». Θα κυκλοφορήσει την άνοιξη (από τις Εκδόσεις Λιβάνη και όχι από τα Ελληνικά Γράμματα, όπως τα δύο προηγούμενα) σε Ελλάδα και Βρετανία.
