Χήρες…


Ο μακαρίτης εκδότης του «Ίκαρου», ο Νίκος Καρύδης μού είχε πει κάποτε, λίγο πριν πεθάνει, όταν ήμασταν μαζί στο Δ.Σ. του Εθνικού, πως τον ταλαιπωρούσαν οι χήρες των λογοτεχνών όταν εξέδιδε έργα τους και είχε συμπληρώσει με χιούμορ: «Κάτι ήξεραν οι Ινδοί και τις καίγανε μαζί με τη σορό των συζύγων τους».

Τώρα η χήρα του Ανδρέα Παπανδρέου, που είχε κλείσει ως γυναίκα όταν εκείνος ζούσε, αλλά ξανάνοιξε μετά τον θάνατό του, φαίνεται να έκλεισε ως σύζυγος και Κυρία όταν φτάνει να παζαρεύει τα πολύτιμα κατάλοιπα του χαρισματικού εκείνου πολιτικού.

Προσωπικά δεν μ΄ ενδιαφέρει πού θα πάνε τα αρχεία του, αλλά θεωρώ απαράδεκτο να γίνονται αντικείμενα συναλλαγής μιας γυναίκας που τον εκμεταλλεύτηκε ζωντανό, τον εξευτέλισε άρρωστο (με αγύρτες, ξορκιστές, καφετζούδες) και τώρα τον καπηλεύεται (κυριολεκτικά) πεθαμένο. Δεν αντιλαμβάνομαι δε πώς δημόσια έγγραφα και τελείως ιδιωτικά μπορούν να εμπίπτουν στους νόμους περί κληρονομιάς.

Τελευταία Νέα