Έγινε μύθος επειδή ήταν σέξι!

Θυμάστε το παλικάρι με το μεξικανικό όνομα Εμίλιο Εστέβεζ; Αυτός ντε, ο

αδελφός του Τσάρλι και υιός του Μάρτιν Σιν της «Αποκάλυψης τώρα» (ο άνθρωπος

που υποδύεται τη ρεπλίκα του Τζων Κέννεντυ σε κάθε σίριαλ με ήρωες τους

ανθρώπους του Λευκού Οίκου). Ε, λοιπόν το πολιτικό του IQ είναι τόσο αφελές

και τόσο απλοϊκό όσο του μπιφτεκιού!

Δεν πιστεύετε; Ε, ακούστε μερικές από τις προσευχές του στη χθεσινή δοξολογία

της Μόστρας υπέρ μνήμης Μπόμπυ Κέννεντυ με αφορμή την ταινία του «Bobby» στην

οποία εμφανίζονται από Σάρον Στόουν (σε εξαιρετική ερμηνεία που τη στέλνει στα

Όσκαρ υποδυόμενη την πενηντάρα γκαρσόνα) και Ντέμι Μουρ, μέχρι Ουίλιαμ Μέισι,

Άντονι Χόπκινς, Κρίστιαν Σλέιτερ, Λόρενς Φίσμπουρν, Ελάιζα Γουντ των

«δαχτυλιδιών» και Λίντσεϊ Λόαν, το bad girl του Χόλιγουντ.

«Ήμουν πέντε χρόνων όταν τον συνάντησα το 1967. Όταν τον είδα ηλεκτρίστηκα από

την προσωπικότητά του. Θυμάμαι σαν τώρα να απλώνει το χέρι του και να χαϊδεύει

τα μαλλιά μου. Είναι καιρός να θυμηθούμε τη φωνή, την κορμοστασιά, τα οράματά

του. Ο άνθρωπος που σήκωσε το ανάστημά του για τα δικαιώματα του μικρού

Αμερικανού. Τη μέρα που δολοφονήθηκε σταμάτησε για μένα η μουσική».

Μα αυτός ο άγιος ήταν συνυπεύθυνος για την εισβολή στην Κούβα και το

Βιετνάμ.

(Το στρίβει απαντώντας για λογαριασμό σκανδαλοθηρικών εντύπων) «Για τους

Αμερικανούς ήταν και είναι ένας θρύλος (icon). Μόλις 42 ετών, κούκλος, very

sexy, το απόλυτο φαβορί, ο πολιτικός – και κάτι παραπάνω – που θα έσωζε τον

κόσμο. Το σεξ απίλ και η μυθολογία του θα στείλουν τη γενιά της Λίντσεϊ

(εννοεί τη Λόαν) στη συνειδητοποίηση και την ενεργό συμμετοχή. Λατρεύτηκε όσο

κανείς άλλος στην Αμερική. Φανταστείτε ότι έσπασαν τα μπροστινά του δόντια από

ένα αχόρταγο πλήθος που αναζητώντας το μαγικό του άγγιγμα τον τσαλαπάτησε πάνω

στο αυτοκίνητό του. Μετά τη δολοφονία του, το τρίτο μεγάλο χτύπημα με πρώτο

τον Τζων Κέννεντυ και δεύτερο τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, επακολούθησε η σκοτεινή

περίοδος του Νίξον, το Γουοτεργκέιτ, η κόλαση του Βιετνάμ».

Επομένως η ταινία, πλαγίως, είναι μια καταγγελία για τη σημερινή κυβέρνηση

του Μπους.

«Όχι, δεν είναι. Άλλωστε το σενάριο το έγραψα πριν από την 11η Σεπτέμβρη, τους

Δίδυμους Πύργους και τα αντίποινα στο Αφγανιστάν. Στόχος μου να αφυπνίσω τη

νέα γενιά, ώστε στο μέλλον να εγκαταλείψουμε τον κυνισμό μας, να επουλώσουμε

τις πληγές μας και να βρούμε ηγέτες που θα εμπνέουν τον ανθρωπισμό μας».

Όπως ο Τζον Κέρι και η Χίλαρι Κλίντον…

«Δεν ξέρω τι λέτε εσείς οι Ευρωπαίοι, πάντως όταν έδειξα το «Bobby» σε κάποιον

γερουσιαστή, μου χτύπησε την πλάτη και μου είπε «Εμίλιο, τέτοιες ταινίες

χρειάζεται σήμερα η Αμερική»»!

Σαπουνόπερα στα Όσκαρ

Βάζω στοίχημα. Ο «Bobby» θα είναι μέσα στα Όσκαρ, όχι ως ταινία-ταινία, αλλά

ως σαπουνόπερα και φιλελεύθερη ρητορική που στην περίπτωση του Μπομπ βρίσκει

τον ιδανικό της εκφραστή. Με απλά λόγια, έξω ο κακός Μπους, ζήτω ο καλός

Κέννεντυ. Ο Εστέβεζ με μια έξυπνη ντρίμπλα τον εμφανίζει μόνο μέσα από

επίκαιρα της εποχής και ουχί από ηθοποιό που μοιάζει μ’ αυτόν. Όλη η δράση

είναι τοποθετημένη στο ξενοδοχείο «Αμπάσαντορ» του Λος Άντζελες το 1968, όπου

ήταν εγκαταστημένο το επιτελείο του εκλεκτού των Δημοκρατικών και όπου

διασταυρώνονται ιστορίες εθελοντών της καμπάνιας του Κέννεντυ, ενοίκων και

υπαλλήλων του ξενοδοχείου. Το επιμύθιο απαισιόδοξο. Λίγο πριν σκοτωθεί η

τελευταία ελπίδα μιας νέας εποχής, οι Αμερικανοί εξαντλούσαν την ενέργειά τους

στα ναρκωτικά, την κοπάνα από τον στρατό, το κρεβάτι και τον ρατσισμό.