Αρχές δεκαετίας του ’80 ο Μίνως Βολανάκης «χάρισε» – και – στους δήμους του

Βύρωνα και του Υμηττού την ιδέα της αξιοποίησης ενός άχρηστου νταμαριού. Στο

νταμάρι που μοιράζονται οι δύο δήμοι η Μελίνα Μερκούρη χάρισε, με τη σειρά

της, ένα λυόμενο θέατρο: το θέατρο το οποίο είχε χρησιμοποιηθεί στις

εκδηλώσεις της Αθήνας Πολιτιστικής Πρωτεύουσας, το 1985, για την «Ορέστεια»

του Πέτερ Στάιν στο άλλο νταμάρι, της Πετρούπολης, που είχαν επίσης ανακαλύψει

και αξιοποιήσει ο Μίνως Βολανάκης και οι συνεργάτες του. Στο θέατρο αυτό

έδωσαν το όνομά της, ενώ πριν από μερικά χρόνια δημιούργησαν, για… αγνώστους

λόγους, πλάι στο πρώτο και δεύτερο ανάλογο θέατρο που του έδωσαν το όνομα της

Άννας Συνοδινού. Στα δύο αυτά θέατρα οι δύο δήμοι κάνουν, ο ένα μετά τον άλλο,

τις εκδηλώσεις τους – τα λεγόμενα Φεστιβάλ τους. Παραστάσεις θεατρικές,

συναυλίες, χορός…

…και δήμων πομπές

Παράλληλα, όμως, σκέφτηκαν να αξιοποιήσουν – «αξιοποίηση»: λέξη που όταν την

ακούω ρίγη τρόμου διατρέχουν τη ραχοκοκαλιά μου… – τους πέριξ αχανείς

χώρους. Και έκτισαν αναψυκτήρια, δημιούργησαν γήπεδα που όλο και επεκτείνονται

κ.λπ., κ.λπ. Που συνδέονται με δρόμο. Οπότε, πλέον, όλες οι εκδηλώσεις των δύο

δήμων γίνονται με πλούσια ηχητική συνοδεία… Υπό τους ήχους των γηπέδων όπου

αθλείται νεολαία – ιαχές, ουρλιαχτά, βρισιές… – και υπό τους ήχους του

δρόμου – μηχανάκια χωρίς εξάτμιση που μαρσάρουν, αυτοκίνητα που «κόβουν δρόμο»

μπροστά από το θέατρο, μερακλήδες οδηγοί που ακούν τα ντάμπα ντούμπα τους με

την ένταση στο τέρμα κ.λπ., κ.λπ. Είδα πρόσφατα δύο παραστάσεις στο «Μελίνα

Μερκούρη» κάτω από αυτές ακριβώς τις συνθήκες. Με το κείμενο του Λόρκα και

τους στίχους του Ευριπίδη να μπλέκονται γλυκά με τα «Έλα, ρε, μαλάκα» και τα

μαρσαρίσματα. Από κανενός υπευθύνου περί τα πολιτιστικά δεν πέρασε απ’ το

μυαλό ότι τα γήπεδα και ο δρόμος θα πρέπει να κλείνουν ΠΡΙΝ αρχίσει η

παράσταση ή η συναυλία; Κανείς τους δεν έχει ενοχληθεί; Ούτε στους υπαλλήλους

του κυλικείου δεν συνέστησαν να μιλούν σιγότερα όταν παίζουν οι ηθοποιοί,

γιατί ακούγονται; Αλλά, θα μου πείτε, εδώ μέχρι πρόσφατα από το πλαϊνό –

δημοτικό – αναψυκτήριο είχαν στο τέρμα τις μουσικές και το νοίκιαζαν για

γάμους και γλέντια που άρχιζαν προτού τελειώσει η παράσταση με την Βανδή από

παραπλεύρως να συνοδεύει τα στάσιμα των τραγωδιών… Πάντως, είναι γεγονός ότι

οι εκδηλώσεις των δύο δήμων πραγματοποιούνται εν ονόματι του Πολιτισμού.

Πολιτισμέ, πόσα εγκλήματα διαπράττονται εν ονόματί σου! Και αυτοί οι δημοτικοί

άρχοντες εντός ολίγου ζητούν την ψήφο μας…

Τελευταία Νέα