Στις 22 Ιουνίου, τρεις ημέρες πριν από τη σύλληψη από Παλαιστίνιους ενόπλους

ενός Ισραηλινού στρατιώτη, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Εχούντ Ολμέρτ και ο

Παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς συναντήθηκαν στην Ιορδανία, αγκαλιάστηκαν

και φιλήθηκαν. Ο Ολμέρτ ψιθύρισε στο αυτί του Αμπάς «θέλω μία συνάντηση μαζί

σου», χωρίς ωστόσο να παίρνει καμία πρωτοβουλία για την πραγματοποίησή της.

Ένας Ισραηλινός αρθρογράφος, ο Τζβι Μπαρέλ, αναφέροντας αυτό το περιστατικό

στην ημερήσια εφημερίδα «Haaretz», υποστηρίζει ότι πάρα πολλοί Ισραηλινοί

θεωρούν τον Αμπάς τον τέλειο Παλαιστίνιο συνομιλητή τους, την ώρα που δεν

δίνουν καμία απολύτως σημασία σε αυτά που ο Αμπάς θέλει από το Ισραήλ

προκειμένου να επιτευχθεί ειρήνη και σκόπιμα τον υποσκάπτουν για να μπορούν να

ισχυριστούν ότι το Ισραήλ δεν έχει κανέναν από παλαιστινιακής πλευράς με τον

οποίο μπορεί να διαπραγματευτεί.

H βία όμως με την οποία απάντησε το Ισραήλ, θέτει με ιδιαίτερη ένταση το

θεμελιώδες ερώτημα: τι θέλει ο Ολμέρτ;

Τι υποτίθεται πως επιτυγχάνεται με την επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα, τις

επιθέσεις στην παλαιστινιακή κυβέρνηση και τους αξιωματούχους της; Τι

επιτυγχάνεται με τη συλλογική τιμωρία των 1,4 εκατομμυρίων κατοίκων των

παλαιστινιακών εδαφών – μέσω της καταστροφής του συστήματος ηλεκτροδότησης και

του αποχετευτικού συστήματός τους, των αποθεμάτων τους σε νερό και του

επικοινωνιακού δικτύου τους; Τι επιτυγχάνεται όταν εμποδίζονται οι

Παλαιστίνιοι να προμηθευτούν καύσιμα και τρόφιμα, ενώ απάγονται οι εκλεγμένοι

ηγέτες τους;

Πρόκειται για τη συλλογική τιμωρία ενός άμαχου πληθυσμού που όμοιά της δεν

έχει υπάρξει – τουλάχιστον μεταξύ χωρών που πολιτισμικά ανήκουν στον δυτικό

κόσμο – έπειτα από τους πολέμους στην πρώην Γιουγκοσλαβία και τις

φρικαλεότητες εναντίον αμάχων που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του

Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Παρ’ ότι ορισμένοι δεξιοί στο Ισραήλ ζητούν «ολοκληρωτικό αφανισμό» της

ηγεσίας της Χαμάς και άλλοι θέλουν τα παλαιστινιακά χωριά να «γίνουν έτσι ώστε

να μη μπορούν να κατοικηθούν», αυτό δεν θα συμβεί αφού οι Ισραηλινοί δεν είναι

ναζί και ήδη νιώθουν πως ηθικά έχουν «λοξοδρομήσει» στην υπόθεση αυτή.

© Tribune Media Services