ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ, ΘΕΑΤΡΙΚΟΣ ΚΡΙΤΙΚΟΣ, ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτωρ του Τμήματος

Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το θέατρο,

λέει στα «NEA», είναι για εκείνον «καθαρτήριο λουτρό». Θεωρεί αναχρονιστικές

τις σπουδές υποκριτικής στην Ελλάδα, υπερβολικές τις κυκλοφορούσες

ματαιοδοξίες, ενώ και το θάρρος, λέει, δύσκολα πια διακρίνεται από το θράσος.

Πάντως οι κακές παραστάσεις κατεβαίνουν από μόνες τους – δεν χρειάζεται

βοήθεια από την κριτική. Όσο για την τηλεόραση… Σε λίγο θα βλέπουμε

τηλεοπτική ανάλυση ούρων και κοπράνων, προβλέπει.

Επίτιμος διδάκτωρ του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών σημαίνει…

Μια τιμή που δεσμεύει τον τιμώμενο να αποδεικνύει συνεχώς πως την αξίζει.

Τι υπήρξε και τι είναι ακόμη το θέατρο για σας;

Καθαρτήριο λουτρό, έστω κι αν συχνά επιμένει να είναι λασπόλουτρο

Ποια ιδιότητά σας θα προτάσσατε; Κριτικός ή δάσκαλος;

Ο κριτικός αυτοαναγορεύεται. Ο τίτλος του δασκάλου απονέμεται από τους

μαθητές. Τον προτιμώ.

Ποιο το επίπεδο των θεατρικών σπουδών στην Ελλάδα;

Οι θεωρητικές σπουδές τα τελευταία χρόνια είναι, επιτέλους, παρήγορες. Οι

σπουδές υποκριτικής στα επίπεδα του ’50.

Είναι πολλοί οι νέοι που ενδιαφέρονται σήμερα για το θέατρο;

Όλοι!

Παρ’ όλα αυτά δεν είναι υπερβολικά πολλές οι παραστάσεις;

Οι ματαιοδοξίες είναι πάντα υπερβολικές και οι φιλοδοξίες λίγες.

Πάντως θέλει θάρρος για να στραφεί ένας νέος σήμερα στο θέατρο…

Ομολογώ πως δυσκολεύομαι να διακρίνω πια το θάρρος από το θράσος.

Ωστόσο υπάρχει ακόμα ευαισθησία…

H ευαισθησία δεν είναι ο καλύτερος σύμβουλος για να μπει κανείς στον χορό.

Χρειάζεται να γνωρίζει και τα «βήματα».

Τι πιθανότητες επιβίωσης έχει σήμερα ένας νέος άνθρωπος στο θέατρο;

Οι πιθανότητες επιβίωσης είναι ευθέως ανάλογες με τις δυνατότητές του να

διατίθεται προς εκμετάλλευσιν.

Άλλοτε η τέχνη έχτιζε καλλιτέχνες – μύθους. Γιατί σήμερα δεν συμβαίνει το

ίδιο;

Και σήμερα χτίζονται μύθοι μιας χρήσεως. Είμαστε εξάλλου σε εποχή εναλλακτικών

υλικών και αναλωσίμων.

Το θέατρο είναι η αρχαιότερη των τεχνών. Ποια η θέση της στη σημερινή

τηλεοπτική πραγματικότητα;

Έχει αντικατασταθεί από άλλο αρχαιότερο επάγγελμα!

Και το τραγούδι που διαμόρφωσε τόσες και τόσες γενιές; Θεωρείτε ότι

χάνεται;

Το τραγούδι σήμερα εκτελείται, δεν τραγουδιέται.

Παλιά, ο απόπατος ήταν μεταφορική έννοια. Τώρα έχουμε ζωντανή μετάδοση…

Και πού είστε ακόμη. Στο μέλλον θα γίνεται και τηλεοπτική ανάλυση ούρων και

κοπράνων σε συνδυασμό με τον ζωδιακό κύκλο των πελατών!

Στις μέρες μας βλέπουμε και Μητροπολίτη να καταδικάζεται για

φιλοχρηματία…

A! Το ελάττωμα είναι πανάρχαιο. Και ο Κλέων και ο Οιδίπους για φιλοχρηματισμό

κατηγορούν τον Τειρεσία κι όλο το Ιερατείο. Και παλαιότερα ο Αγαμέμνων τον

Κάλχα στην «Ιλιάδα»!

Οι διανοούμενοι, λένε, σιωπούν. Τι θα μπορούσαν να πουν;

Εγώ δεν σιωπώ, αντιθέτως, άρα δεν είμαι διανοούμενος.

Στην εποχή της εικόνας, η γλώσσα τσακίζει κόκαλα ακόμα;

Για όσους ακόμη διαβάζουν, γιατί η εικονική πραγματικότητα έχει καταστήσει

τους πολλούς λειτουργικά αναλφάβητους άρα και γλωσσικά αναίσθητους.

Έχει συμβεί να κατεβεί παράσταση από μία κριτική;

Οι κακές παραστάσεις κατεβαίνουν από μόνες τους. Οι καλές δεν έχουν ανάγκη της

κριτικής.

Πρέπει ο κριτικός να κρατάει σε απόσταση τους καλλιτέχνες που κρίνει;

Έχετε δει αρχιτέκτονα να μην επισκέπτεται το εργοτάξιο και μηχανικό

αυτοκινήτων να γνωματεύει για τη βλάβη εξ αποστάσεως; Γίνεται εξ αποστάσεως

αλκοτέστ;

Σας εμπνέει το ευρωπαϊκό όραμα για την Ελλάδα;

Με τρομάζει το ελληνικό όραμα για την Ευρώπη.

Το ανατολίτικο στοιχείο είναι πλούτος, υπανάπτυξη ή απλώς γεωγραφία;

Μαγιά. Αλλά το φούσκωμα της φρατζόλας εξαρτάται από την ποιότητα των δυτικών

αλεύρων.