Δεν μπορώ να καταλάβω πώς σκέπτονται οι εστιάτορες όταν ανοίγουν εστιατόρια με

μπερδεμένη εθνική ταυτότητα. Όταν όμως κάποιος πάει σε ένα «μαροκινό –

ελληνικό εστιατόριο» τι πρέπει να περιμένει;

Αυτό ακριβώς αναρωτιόμουνα την περασμένη εβδομάδα περιμένοντας μια φίλη μου

στο «Le Souk». Εκεί στην καρδιά της βαβούρας τής Χάρητος στο Κολωνάκι,

τριγυρισμένο από μπαράκια και πασαρέλα, δεν είχα ούτε την παραμικρή αίσθηση

ότι βρισκόμουν κάπου εξωτικά. Ο χώρος, στο παλιό «Azul», είναι απλός, με

μερικά αφηρημένα μαροκινά διακοσμητικά στοιχεία. Ήταν από τις πρώτες ζεστές

νύχτες κι έτσι καθήσαμε σχεδόν έξω, δίπλα στην ανοιχτή τζαμαρία. Το μενού

περιλαμβάνει λίγο Μαρόκο, λίγο Ελλάδα, καμιά – δυο ταλιατέλες, μοτσαρέλα –

τομάτα – προσούτο και ριζότο. Φάγαμε ΟΚ. Δέν ήταν άσχημα, σίγουρα όμως όχι

συγκλονιστικά καλά. Συγκεντρωθήκαμε στις μαροκινές προτάσεις, δοκιμάζοντας,

για παράδειγμα, μια σαλάτα από βρασμένα καρότα, διάφορα αρωματικά μπαχαρικά

και ντομάτα. Νόστιμη ήταν. Τα κεμπάμπ από κιμά ήταν αρκετά μεγάλη μερίδα για

πρώτο πιάτο – μάλιστα το φάγαμε ως κυρίως. Από τα πέντε μαροκινά κυρίως πιάτα

(δυο κους-κους, μια σούπα χαρίρα με ρεβίθια, φακές, μοσχάρι και λαχανικά) και

δυο ταζίν, δοκίμασα το ένα λίγο χειμωνιάτικο ταζίν. Ένα μαγειρευτό με κρέας

δηλαδή, ήταν από αρνί με κυδώνια και δαμάσκηνα. Καλό ήταν, χωρίς καμία

ιδιαίτερη παρουσίαση, αλλά παραδοσιακά σερβιρισμένο μέσα στο πήλινο. Εκεί

σταματήσαμε.

Το «Le Souk» ίσως προσπαθεί να είναι ένα «ενδιαφέρον» μικρό εστιατόριο της

γειτονιάς, όπως αυτά που υπάρχουν σε όλες στις ευρωπαϊκές πόλεις. Είναι

ουδέτερο, σαν να μην είναι σίγουρο ότι θα πετύχει. Έτσι όμως δεν υποστηρίζουν

ούτε οι ίδιοι την άποψή τους, άρα τι να περιμένουμε εμείς οι μπερδεμένοι

πελάτες;

«Le Souk»: Χάρητος 43, Κολωνάκι. Τηλ. 210-7253.817