«Ποιο εμπλέκει ποιο; Το όνειρο τον χρόνο ή μήπως ο χρόνος το όνειρο;», έγραφε

ο ποιητής Κλείτος Κύρου. «Εν αρχή ην ο έρωτας που σ’ αυτόν άλλωστε οφείλουμε

την ύπαρξή μας», έλεγε στα «NEA»

«Προτιμώ για επιμύθιο «Χαμηλά φώτα, χαμηλές φωνές»», δήλωνε στην τελευταία του

συνέντευξη που έδωσε στα «NEA» ο Κλείτος Κύρου, με αφορμή τότε την έκδοση του

«Εν όλω», της ποιητικής συγκομιδής 54 χρόνων.

Με χαμηλά φώτα, με χαμηλές φωνές έφυγε χθες το μεσημέρι, στα 85 του, δέκα

μόλις μήνες μετά τη «φυγή» του παιδικού του αγαπημένου φίλου – του Μανόλη

Αναγνωστάκη -, και ο Κλείτος Κύρου.

«Πληκτρολογείται ανεπαισθήτως – όπως θα ‘λεγε και ο Αλεξανδρινός – το τέλος

μιας ολόκληρης εποχής / Πού θα καταγράφονται του λοιπού τόσα σκιρτήματα, τόσα

όνειρα φτερωτά; / Η ποίηση θα καταντήσει τελικώς ένα πολικό τοπίο», γράφει ο

Κλείτος Κύρου σε ανέκδοτο ποίημά του (δημοσιευμένο στο περιοδικό

«Εντευκτήριο»), με τίτλο «Το τέλος μιας εποχής». «Στα χρόνια που ζούμε η

ποίηση βγήκε από τα μικρά δωμάτια των δημιουργών. Δεν εμπαίζεται πια, αλλά

ούτε και λοιδορείται. Δεν πρέπει λοιπόν να ανησυχούμε, αφού σ’ έναν κόσμο

φθοράς η ποίηση είναι άφθαρτη», αντέτεινε λίγο αργότερα από το CD του

«Εντευκτηρίου».

Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη στις 13 Αυγούστου του 1921, σπούδασε Νομική στο ΑΠΘ

και σταδιοδρόμησε ως τραπεζικός υπάλληλος. Διετέλεσε γενικός γραμματέας του

Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος από το 1974 ώς το 1976. Το 1988 του

απονεμήθηκε το B’ Κρατικό Βραβείο Ποίησης, που δεν το δέχθηκε.

Έχει τιμηθεί με το Βραβείο της Ελληνικής Εταιρείας Μεταφραστών για τη

μετάφραση του έργου του Μάρλοου «Δόκτωρ Φάουστους» (1991) και το Κρατικό

Βραβείο Μετάφρασης για τη μετάφραση του έργου «Οι Τσέντσι» του Σέλεϊ (1994).

Στην ταυτότητά του δήλωνε, όπως είπε στα «NEA», «αιρετικός του βίου.

Νοσταλγός».

Στο «Οπισθοδρομώντας-Αναδρομή ζωής», το πεζό κείμενο του που κυκλοφόρησε προ

τετραετίας από τις Εκδόσεις Άγρα, σε συνεργασία με τον σταθμό 9,58 της EPT3,

έγραφε:

«Για μένα η ποίηση είναι σαν ένας εξομολογητής. Ζούμε σε δύσκολους καιρούς. Σ’

έναν κόσμο που αλλάζει γοργά με ρυθμό ασφυκτικό. Σ’ έναν κόσμο που άρχισε

πλέον να φαίνεται ξένος. Τα μονοπώλια, οι εξοπλισμοί, τα συνδικάτα, οι ισχυροί

της Γης ελέγχουν πλέον τη ζωή μας. Οι υπολογιστές αποδελτιώνουν και

καταγράφουν ακόμα και την τελευταία μας λεπτομέρεια, προσπαθώντας να βρουν

προσβάσεις και στον ίδιο μας τον εσωτερικό κόσμο. Βρισκόμαστε ήδη μπροστά σ’

έναν επερχόμενο σκοταδισμό. Στον νου μου έρχεται συχνά ο Μιχάλης Κατσαρός, που

μας προειδοποιούσε πριν από χρόνια με το ποίημά του «Αντισταθείτε»…».

«Διασώστε την ανθρωπιά»

«Ο μόνος τρόπος να αποφύγουμε την καθυπόταξη και να διασώσουμε την ανθρωπιά

μας από την επερχόμενη επιβουλή είναι να κατανοήσουμε τον υψηλό βαθμό του

κινδύνου που άμεσα μας απειλεί», έλεγε ο Κλείτος Κύρου. «Μονάχα τότε ως

άνθρωποι με πνεύμα ελεύθερο θα μπορέσουμε να αντιταχθούμε στα σκοτεινά του σχέδια…».