Δεν ήταν έκπληξη. Επιβεβαίωση ήταν. Και μεγάλη απόλαυση – πρώτα απ’ όλα

απόλαυση – για όσους είδαν το Σάββατο το βράδυ τον Τζον Κέιλ να κάνει τα

«μαγικά» του σε ροκ περίγραμμα. Με βιόλα, με κιθάρα, με πλήκτρα. Και με αυτήν

τη φωνή να «χτυπάει» συγκίνηση στο κόκκινο. Μπήκε στο ψαχνό κατευθείαν με

Velvet Underground (Venus in Furs) για να σκανδαλίσει αμέσως τους φαν. Φαρδύ

urban παντελόνι, πουκάμισο και γκριζαρισμένο ανακατεμένο κοντό μαλλί – σαν

επιστήμονας που πετάχτηκε από το εργαστήριο, αφήνοντας στη μέση σπουδαία

ανακάλυψη. Για κάτι εξαιρετικά συναρπαστικό επίσης. Τον τρόπο με τον οποίο ο

Ουαλός σ’ έναν δικό του, μοναδικό δρόμο όλα αυτά τα χρόνια (και αυτήν τη φορά

στο «Gagarin», μ’ ένα γεροδεμένο ροκ σχήμα, κιθάρα, μπάσο, ντραμς) έχει

ανακαλύψει για να παραδίδει στο κοινό τα «Sabotage», «Walk the Dog», «Woman»

(από το Black Acetate, το τελευταίο, ελάχιστα), το «Close Watch» σε ένα δυνατό

φινάλε και άλλα τέτοια που ξεφεύγουν από τα τετριμμένα, τα δήθεν, τα περίπου,

τα της… μόδας. Μεγάλη βραδιά στη Λιοσίων και είπαμε όχι έκπληξη,

επιβεβαίωση!