Ποιητή, ποιο είναι το καλύτερό σου ποίημα;

«H ποίηση είναι η μουσική της συνείδησης»

(Ντον Άντερσον, Σκωτσέζος ποιητής, γεν. 1963)

Δεν γνωρίζω τι υπήρχε στη σκέψη του διευθυντή της «Ποίησης» Χάρη Βλαβιανού

όταν προκάλεσε δεκαέξι Έλληνες ποιητές και ποιήτριες να απαντήσουν στο ερώτημα

– και να αιτιολογήσουν την απάντησή τους: Ποιο ποίημά σας θεωρείτε ότι είναι

το καλύτερο, ποιο αγαπάτε περισσότερο; Όποια κι αν ήταν η σκέψη του Βλαβιανού

το αποτέλεσμα είναι άκρως ενδιαφέρον. Κι αυτό γιατί το από πρώτη ματιά απλοϊκό

ερώτημα, γίνεται η αφορμή να βγάλουν τα μέσα έξω πολλοί από τους δεκάξι.

Να, λ.χ. ο Δημήτρης Καλοκύρης που δημοσιεύει μια λευκή σελίδα «… μάλλον

γιατί θα ερεθίσει και πάλι κάποιους ηλίθιους» (…) που θα ξινίσουν τα

οξύρρυγχα μούτρα τους και θα πουν μουρμουρίζοντας: «Μμμ, εξυπνάδες!». Να και η

Κατερίνα Αγγελάκη – Ρούκ με τη σπαρακτική «Ουλή» της. Και η Δήμητρα

Χριστοδούλου με το «Επισκεπτήριο» όπου διχάζεται: ποιο συγκλονίζει

περισσότερο; το ποίημα ή η βιωματική «αιτιολόγησή» του; Κι ακόμη η Μαρία

Λαϊνά: «Σε τόπο ξερό / απλώνω τον κήπο μου / έως ότου γεμίσει το στόμα μου

γέλιο» και η εξήγησή» της: «Δεν θυμάμαι τι είχα στο νου μου, αν είχα κάτι,

όταν το έγραψα. Αλλά η αγάπη μου γι’ αυτό το ποίημα διατηρείται, ίσως επειδή

ακόμη μου φαίνεται, κρατάει κάτι μυστικό».

Οι άλλοι δώδεκα που μπαίνουν ή… βγαίνουν από το παιχνίδι: Τάσος Δενέγρης,

Ζέφη Δαράκη, Αργύρης Χιόνης, Μιχάλης Γκανάς, Μανόλης Πρατικάκης, Γιάννης

Πατίλης, Κώστας Μαυρουδής, Τζένη Μαστοράκη, Σάκης Σερέφας, Θανάσης

Χατζόπουλος, Μαρία Τοπάλη, Δήμητρα Κωτούλα.

Αυτό είναι ένα από τα θέματα της «Ποίησης». Στις 290 σελίδες του τόμου,

διαβάστε ακόμα πολλά: ποιήματα, δοκίμια για την ποιητική τέχνη, βιβλιοκρισίες, σχόλια.

«Ένεκεν» Θεσσαλονίκης

Νέα επιθεώρηση πολιτισμού μάς έρχεται από τη Θεσσαλονίκη. Τίτλος «Ένεκεν» με

θέματα από τα πεδία της Σκέψης, των Τεχνών, της πολιτικής – με την ευρύτερη

έννοια. Στην εκδοτική ομάδα συμμετέχουν ο δημοσιογράφος Γιώργος Γιαννόπουλος,

ο λογοτέχνης Διονύσης Στεργιούλας, ο εικαστικός Γιώργος Ανέστης και η

φιλόλογος Ελισάβετ Αναγνώστου (1ο τεύχος, 185 σελ., 5 ευρώ). Το περιοδικό

χωρίζει την ύλη του σε δύο μέρη: Στο πρώτο υπάρχουν αναλύσεις, μελέτες,

σχόλια, κριτική. Στο δεύτερο κείμενα πολιτιστικά από διάφορους χώρους. Σωστή

κατανομή γιατί δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο να ανακατεύονται ανόμοια θέματα,

από σελίδα σε σελίδα.

Από την πρώτη ενότητα σημειώνεται το μελέτημα του πολιτικού επιστήμονα Πέτρου

Θεοδωρίδη «H αισθητική ουτοπία του έθνους» όπου ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι η

αισθητική θεώρηση και η αισθητική χρήση του έθνους «που συνοδεύει συχνά τον

σύγχρονο εθνικιστικό λόγο, το μετατρέπει συχνά σε επινόηση νοσταλγική και

επικίνδυνη».

Από την άλλη ενότητα, ας διαβαστεί οπωσδήποτε το συγκλονιστικό προσωπικό

οδοιπορικό του Τσέχου εικαστικού και λογοτέχνη Κάρολου Τσίζεκ (γεν. το 1922,

ζει μόνιμα στη Θεσσαλονίκη από το 1929) «Ο θείος Τσάις και το τέλος του

συμπατριωτισμού».

Καλοτάξιδο το «Ένεκεν».

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ. Από το πλούσιο τεύχος της εξαμηνιαίας

«Μαγνησίας», που εκδίδει η εκεί Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, να σημειώσω

την ενότητα το Δημοτικό Τραγούδι στη Μαγνησία με εμπεριστατωμένα προλεγόμενα

του γνώστη Κώστα Λιάπη (αναγγέλλει δίτομη έκδοση με δημοτικά τραγούδια της

περιοχής) και κείμενα, καρπούς μελέτης πολλών συνεργατών. Να σημειωθεί το

κείμενο του Γιώργου Θωμά με τίτλο «Ένα ασυμβίβαστο για τον πολιτισμό του

Πηλίου τραγούδι»: Κάποιος με πολλά χρέη πουλάει τη γυναίκα του στο παζάρι,

αλλά ο αγοραστής αποδεικνύεται ότι είναι ο ξενητεμένος αδελφός της γυναίκας.

Ένα πουλάκι από το παράθυρο κελαηδάει το μυστικό τη στιγμή που «αρχίζει ο νιος

να τη φιλεί, αρχίζει να την μπαίζει». Μετά την αποκάλυψη ο αγοραστής – αδελφός

την γυρίζει στον άντρα – πωλητή.

ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΔΙΣΚΩΝ: Αντιγράφω: «Σήμερα οι μεγάλες εταιρείες δίσκων είναι

γυαλιστερές παράγκες. Γιατί αυτό που προσφέρουν και που το ονομάζουν τραγούδι,

είναι στο μεγαλύτερο ποσοστό του ένα τίποτα. Το εμπόρευμά τους είναι αέρας

κοπανιστός. Τίποτα δεν θα μείνει (…). Το δημοτικό τραγούδι, το λαϊκό, ακόμα

και ένα μέρος του λεγόμενου έντεχνου και του σύγχρονου προοδευτικού τραγουδιού

βρίσκουν καταφύγιο σε μικρές ανεξάρτητες εταιρείες…». Αυτά σημειώνονται,

μεταξύ άλλων, στο εισαγωγικό σημείωμα του αφιερώματος – ακτινογραφίας για τις

εταιρείες δίσκων «δίνοντας έμφαση στις λεγόμενες μικρές, των οποίων ο ρόλος,

ιδίως στη σημερινή εποχή της απόλυτα κατευθυνόμενης δισκογραφικής βιομηχανίας,

είναι πολύτιμος και εθνικά αναγκαίος» καθώς γράφει ο Γιώργος Κοντογιάννης.

Αναζητήστε το τεύχος (με προσφορά CD Στράτο Παγιουμτζή με Ζαμπέτα) για να σας

αποκαλυφθεί ένα απίστευτο τοπίο.

ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ

ΠΟΙΗΣΗ: Ασκληπιού 6, Αθήνα – 10680, τηλ.: 210-3607.744

ENEKEN: Βασ. Όλγας 55, Θεσσαλονίκη, τηλ.: 2310-833.665

ΜΑΓΝΗΣΙΑ: Αντωνοπούλου 181, Βόλος – 38221, τηλ.: 24210-71.950

ΛΑΪΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ: Εϋντού 3A, Αθήνα – 11636, τηλ.: 210-7568.887