Όχι, δεν είναι μοντάζ. Οι δικοί μας Locomondo σε μέρη εξωτικά (στη μακρινή

Τζαμάικα), με Τζαμαϊκανούς μουσικούς που έπαιξαν στον νέο τους δίσκο. Μεταξύ

τους και ο Βιν Γκόρντον από το θρυλικό συγκρότημα της σκα-ρέγκε Skatalites. «H

μουσική είναι πάντα μια καλή αφορμή να κάνεις φίλους, να γνωρίζεις τόπους, να

κάνεις τη ζωή σου καλύτερη. Κι εμάς ο κόσμος μάς υποδέχθηκε καλά. Ο κόσμος που

έχει γλιτώσει από τα «Fame Story»» (φωτό: Ελίνα Γιουνανλή)

Locomondo εν δράσει. Με όλες τους τις αποσκευές και σε διευρυμένη σύνθεση

βρέθηκαν στην Τζαμάικα να… προσκυνήσουν στα ιερά χώματα της «μητέρας γης»

των ράστα και – με την ευκαιρία – να γράψουν και μουσική. Το «12 μέρες στην

Τζαμάικα» (ΜΒΙ) είναι ένας δίσκος οδοιπορικό. Ένας δίσκος «εμπειρία ζωής»,

όπως λέει ο Μάρκος Κούμαρης (λίντερ των Locomondo).

Η ρέγκε στην Ελλάδα έχει εδώ και χρόνια ζωντανό πυρήνα οπαδών και μπόλικα

γκρουπ που κρατούν ζωντανή την παράδοση του Μάρλεϊ. «Υπάρχουν και άλλα

γκρουπ», λέει ο Μάρκος, «αλλά εμείς κάναμε την τρέλα να βάλουμε ελληνικό

στίχο».

Ό,τι και να είναι οι Locomondo είχαν άστρο από την αρχή. Τα κομμάτια από το

πρώτο τους άλμπουμ «Ένας τρελός κόσμος», που κυκλοφόρησε πέρυσι, «100 Αφρό»,

«Στην Αθήνα» και «Trendy Litsa», όλα με έναν στίχο που σχολιάζει με χιούμορ

την πραγματικότητα, είχαν θερμή υποδοχή από πολλά ραδιόφωνα και μάλιστα δύο

από αυτά («100 Αφρό» και «Στην Αθήνα») έφθασαν και στα τσαρτ γνωστού γαλλικού

ραδιοσταθμού.

«Το είδαμε ότι υπήρχε ανταπόκριση», λέει ο Μάρκος, «και αυτό ήταν ένα δυνατό

κίνητρο για να κάνουμε το επόμενο βήμα». Και το βήμα ήταν (όπως φαίνεται) κάτι

σαν άλμα. Ή σαν όνειρο – για όλα τα μέλη του γκρουπ. «Όταν παίζει μαζί σου ο

Βιν Γκόρντον (σ.σ.: ιστορική μορφή της ρέγκε, έπαιζε τρομπόνι στο γκρουπ του

Μπομπ Μάρλεϊ και μετά στους Skatalites), αλλάζει εντελώς η κατάσταση. Σαν να

κάνεις ρεμπέτικο και να έχεις μαζί σου τον Βαμβακάρη».

H γνωριμία έγινε φέτος τον χειμώνα, όταν έκαναν σαπόρτ σε μια συναυλία των

Skatalites. «Γνωρίσαμε τον Βιν Γκόρντον, τον Κέβιν Μπάτσελορ και άλλους

μουσικούς και τζαμάραμε μαζί τους. Όταν κάποια στιγμή μάς πρότεινε το

περιοδικό «Open Mind» να πάμε στην Τζαμάικα δεν το σκεφθήκαμε πολύ. Βρεθήκαμε

μια ωραία πρωία στο Porto Antonio, στα γνωστά Geejam studios, να γράφουμε με

τον Χέντλι Μπένετ, τον Βιν Γκόρντον και διάφορους κρουστούς».

Το οδοιπορικό στη «γη των ράστα» ήταν προγραμματισμένο να έχει ήχο και εικόνα.

H αποστολή είχε 14 άτομα, κάποια από τα οποία κατάφεραν να μπουν και στα γκέτο

τoυ Κίνγκστον. «Εμείς προτιμούσαμε να γράψουμε στο Kingstone, αλλά τα πράγματα

εκεί δεν ήταν εύκολα. Είναι πραγματικά επικίνδυνο όταν είσαι λευκός». H

εξαθλίωση, σε συνδυασμό με τη χρήση ναρκωτικών και τις συγκρούσεις συμμοριών,

κάνουν τη μουσική μοναδική διέξοδο για τους κατοίκους. «Ο ρυθμός είναι μέσα

τους», λέει ο Μάρκος. «Όλοι παίζουν ένα όργανο. Και τα κρουστά είναι η βάση

της μουσικής τους. Ακούς ρέγκε από το πρωί μέχρι το βράδυ».

Μπήκαν στο κλίμα

Στο μουσικό οδοιπορικό τους στην Τζαμάικα οι Locomondo άλλαξαν παραστάσεις.

Ρέγκε! «Ό,τι και να γίνει, όποια τύχη και να έχει τούτος ο δίσκος – που

πιστεύω ότι είναι πολύ πιο ώριμος μουσικά κι έχει και τον αέρα της Τζαμάικας –

τόσο ο τόπος όσο και οι άνθρωποι που γνωρίσαμε ήταν μοναδική εμπειρία για

μας», λέει ο Μάρκος Κούμαρης, λίντερ του γκρουπ.

Αν τον γράφατε αλλού, δηλαδή, θα ήταν διαφορετικός;

«Σίγουρα. Κατ’ αρχήν, με αυτήν την υγρή ζέστη χαλαρώνεις πάρα πολύ και

μπαίνεις αλλιώς στο κλίμα της μουσικής. Δεύτερον, ακούς συνέχεια ρέγκε. Και

τρίτον, βλέπεις τον Βιν Γκόρντον να παίζει δίπλα σου…».

INFO

Οι Locomondo θα εμφανιστούν σε διάφορα φεστιβάλ ανά την Ελλάδα και ετοιμάζουν

εμφανίσεις και στην Ιταλία.

Τελευταία Νέα