Η δημοκρατική νομιμοποίηση στο κοινοβουλευτικό πολίτευμα παρέχεται και

εξακριβώνεται (αν εξακολουθεί να συντρέχει) με δύο τρόπους:

α. Με την ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής προς την κυβέρνηση και, ύστερα από

αίτημα της κυβέρνησης, με την επιβεβαίωσή της. H πρόταση αυτή κατατίθεται

προφορικώς ή γραπτώς.

β. Με την πρόταση μομφής (δυσπιστίας) εναντίον της κυβέρνησης ή υπουργού της,

η οποία κατατίθεται γραπτώς εν συνεδριάσει και πρέπει να την υπογράφουν

τουλάχιστον πενήντα βουλευτές.

H Βουλή θα συζητήσει από αύριο και επί τρεις ημέρες την πρόταση ανανέωσης της

εμπιστοσύνης που υπέβαλε χθες ο κ. Πρωθυπουργός αντιδρώντας στην πρόταση

δυσπιστίας του κ. Παπανδρέου. Με δεδομένη όμως την «τσιμεντοποιημένη» δύναμη

των κομμάτων στο κοινοβουλευτικό πολίτευμα, ποιο είναι το νόημα των προτάσεων

μομφής ή δυσπιστίας; H επιστήμη του συνταγματικού δικαίου έχει καταλήξει στα

εξής:

αα. H πρόταση μομφής είναι η βαθύτερη μορφή άσκησης κοινοβουλευτικής πίεσης. H

δε πρόταση ανανέωσης της εμπιστοσύνης είναι η ύψιστη μορφή κοινοβουλευτικού

πολιτικού χειρισμού εκ μέρους των κυβερνήσεων, προκειμένου να υπερβούν μικρά ή

μεγάλα προβλήματα ή αδιέξοδα.

ββ. Αν και η πτώση των κυβερνήσεων κατά κανόνα δεν αποτελεί προϊόν ψηφοφορίας

επί μομφής ή εμπιστοσύνης, η συζήτηση ενώπιον των πολιτών δημιουργεί την

αναγκαία πολιτική συνθήκη για να προκύψει το εξής συμπέρασμα: η κυβέρνηση ή

ένας υπουργός της ευθύνονται πολιτικά για πράξεις ή παραλείψεις τους και κακώς

παραμένουν στη θέση τους (ή το ακριβώς αντίθετο).

Είτε έτσι είτε αλλιώς ωστόσο πολύ γρήγορα η παρούσα κυβέρνηση της N.Δ. φτάνει

στο σημείο να αναρωτιέται – έστω και με τον τρόπο που προαναφέρθηκε – αν καλώς

κατέχει την εξουσία ή όχι.

Τελευταία Νέα