Είπε όσα είπε η κυβέρνηση αυτή, επί έναν χρόνο, ότι θα μειώσει το έλλειμμα του

προϋπολογισμού με περικοπές της σπατάλης, αλλά τώρα που ήρθε η ώρα της

αλήθειας καταφεύγει βεβαίως – πού αλλού; – στους φόρους.

Εντυπωσίασε προεκλογικά η Νέα Δημοκρατία, επικαλούμενη μελέτη της Ευρωπαϊκής

Κεντρικής Τράπεζας, σύμφωνα με την οποία η σπατάλη στο Ελληνικό Δημόσιο φτάνει

τα 10 δισ. ευρώ, και προκάλεσε αίσθηση ο Πρωθυπουργός πριν από λίγες ημέρες,

όταν δήλωσε ότι τα 3 δισ. ευρώ ήδη έχουν περικοπεί, αλλά τελικά διαπιστώθηκε

ότι για να κλείσει η μαύρη τρύπα του ελλείμματος πρέπει να συνεισφέρουν και

τα… τσιγάρα και τα ποτά, που θα επιβαρυνθούν με νέους φόρους.

Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνώριζαν εξ αρχής ότι οι θεωρίες περί

περιορισμού της σπατάλης στο Δημόσιο εύκολα διατυπώνονται, αλλά ουδέποτε

εφαρμόζονται. H προηγούμενη κυβέρνηση το είχε επιχειρήσει, επιστρατεύοντας

κάθε δυνατό μέσο την περίοδο που κρινόταν η ένταξη της χώρας στην ευρωζώνη,

και ελάχιστα πράγματα κατάφερε. H σημερινή πώς φαντάστηκε ότι θα μπορούσε να

συγκρατήσει τον ρυθμό αύξησης των δαπανών στο 1/3 του αντίστοιχου περυσινού;

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πλέον η προσφυγή σε νέες φορολογικές επιβαρύνσεις

είναι αναπόφευκτη, ιδίως όταν το έλλειμμα του προηγούμενου χρόνου έχει ξεφύγει

τόσο πολύ (6,1% του ΑΕΠ και βαίνει αναθεωρούμενο προς τα πάνω). Επομένως, η

απόσταση που πρέπει να καλυφθεί φέτος για να μειωθεί το έλλειμμα στο 3,5%,

περίπου, του ΑΕΠ είναι μεγαλύτερη.

Το μόνο ερώτημα που απομένει αναπάντητο είναι όχι αν, αλλά πόσο βαθιά θα

χρειαστεί να βάλουμε όλοι το χέρι στην τσέπη.

Τα σενάρια που κυκλοφορούν είναι πολλά. Εκτός από την αύξηση του ειδικού φόρου

κατανάλωσης σε ποτά και τσιγάρα, συζητούνται ακόμη – μεταξύ των άλλων – η

αύξηση της φορολογίας στα καύσιμα, η αύξηση της φορολογίας στο πετρέλαιο

θέρμανσης (για να εξισωθεί με το πετρέλαιο κίνησης), η μετάταξη προϊόντων από

τον χαμηλό στον κανονικό συντελεστή ΦΠΑ, η αύξηση του κανονικού συντελεστή ΦΠΑ

κατά μία-δύο μονάδες, ακόμη και η αύξηση της φορολογίας εισοδήματος. Κάποια

από τα σενάρια αυτά – ή και κάποια άλλα – τελικά θα υιοθετηθούν. Διαφορετικά,

δεν μπορεί να επιτευχθεί ο στόχος του Προγράμματος Σταθερότητας για αύξηση των

εσόδων κατά 10,3% το 2005 και 9,3% το 2006.

Υπάρχει, βεβαίως, και η θεωρία της αύξησης των εσόδων μέσω της σύλληψης της

φοροδιαφυγής. Αυτή τη θεωρία, όμως, φρόντισε ήδη να την διαψεύσει το υπουργείο

Οικονομικών με τις επιδόσεις του τον περασμένο χρόνο, όταν εξασφάλισε αύξηση

εσόδων μόνο 4,6%, κάτω ακόμη και από την αύξηση του ονομαστικού ΑΕΠ.

Τελευταία Νέα