META TA τελευταία γεγονότα που έφεραν στην επιφάνεια τις γνωστές

περιπτώσεις επίορκων δικαστών, εξαγγέλθηκε από τον υπουργό Δικαιοσύνης η

αυστηροποίηση της νομοθεσίας. Μαζί όμως με την αυστηροποίηση της νομοθεσίας

παρατηρείται αυστηροποίηση των επιβαλλόμενων σε κατηγορουμένους ποινών και

μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις, κατά τρόπο προκλητικό, για να μην πω

απάνθρωπο. H θεωρία της συλλογικής ευθύνης έχει πάψει προ πολλού να ισχύει για

όλους, ο δε ενδεχόμενος φόβος παρεξήγησης της δικανικής τους κρίσης τούς

οδηγεί σε λανθασμένη κρίση εις βάρος του πολίτη και τελικά εκθέτει την ορθή

απονομή της δικαιοσύνης. Μοιάζει αυτοί οι δικαστές να εκδικούνται. Αλλά

εκδικούνται τελικά ποιους; Αυτούς που βλέπουν τη Δικαιοσύνη σαν ύστατο

καταφύγιό τους, που προσβλέπουν σε μία Δικαιοσύνη με ανθρώπινο πρόσωπο, που

απλώς με τις επιβαλλόμενες ποινές σκοπό έχει να νουθετήσει;

Είπαμε ότι ο δικαστής έχει από την έδρα την εξουσία της δικανικής κρίσης και

για τον λόγο αυτό, εκτός από επιστημοσύνη, πρωτίστως πρέπει να διαθέτει ήθος

αλλά και ψυχοπνευματική ισορροπία για να μπορεί να δικάζει ανεπηρέαστος, με

βάση τη συνείδησή του.

Θεωρώ ότι αυτή η αδικαιολόγητη αυστηρότητα που παρουσιάζεται από δικαστές θα

εκλείψει, διότι δικαιοσύνη χωρίς ανθρώπινο πρόσωπο μάς γυρίζει αιώνες πίσω ή

σε σημερινά ανελεύθερα καθεστώτα. Οι συνάδελφοι μάς ενημερώνουν σχετικά με τις

περιπτώσεις αυτές των υπερβολικά αυστηρών ποινών που είναι ελέγξιμες

ενδεχομένως και πειθαρχικά από τα θεσμικά τους όργανα.

Δεν θα μείνουμε αδρανείς στα ακραία αυτά φαινόμενα που θίγουν το δικαιικό μας

σύστημα και το νομικό μας πολιτισμό.

Ο Δημήτρης Παξινός είναι πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών

Τελευταία Νέα