|
|
Ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί θυμίζει η Μέση Ανατολή μετά τη δολοφονία του
σεΐχη Αχμέντ Γιασίν, πνευματικού ηγέτη της Χαμάς. H οργάνωση ορκίζεται
«πρωτοφανή αντίποινα» εξαπολύοντας καλυμμένες απειλές και εναντίον των ΗΠΑ.
Χιλιάδες Παλαιστίνιοι διαδηλώνουν την οργή τους. Το Ισραήλ αναμένει
ταμπουρωμένο τις συνέπειες της «επιτυχίας» του. Και ο κόσμος φοβάται μια
«υπερχείλιση» της βίας.
|
|
Δευτέρα, 22 Μαρτίου 2004, ώρα 5.30 το πρωί. Δεν αποκλείεται να καταγραφεί στην
Ιστορία ως η ημέρα και η ώρα που ο οδικός χάρτης για τη Μέση Ανατολή δέχθηκε
το τελειωτικό χτύπημα. Ο σεΐχης Γιασίν είχε μόλις τελειώσει, όπως κάθε ημέρα,
την πρωινή του προσευχή στο τέμενος της συνοικίας Σάμπρα, στην Πόλη της Γάζας.
Οι σωματοφύλακές του τον μετέφεραν, καθηλωμένος καθώς ήταν σε αναπηρική
πολυθρόνα και σχεδόν τυφλός, πίσω στο σπίτι του, σε απόσταση περίπου 100
μέτρων. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, το μόνο που είχε απομείνει από την
αναπηρική πολυθρόνα ήταν ένα στρεβλωμένο μεταλλικό κάθισμα και δύο ρόδες. H
καφετιά κουβέρτα με την οποία ήταν σχεδόν πάντα τυλιγμένος ο Γιασίν είχε γίνει
κομμάτια. Οι τρεις πύραυλοι που είχαν εκτοξεύσει τα ισραηλινά ελικόπτερα
σκότωσαν επτά ακόμα ανθρώπους, μεταξύ των οποίων αρκετοί σωματοφύλακες του
Γιασίν και ο γαμπρός του. Δέκα επτά άνθρωποι τραυματίστηκαν,
συμπεριλαμβανομένων δύο γιων του Γιασίν.
Συναγερμός
Την ώρα που ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Αριέλ Σαρόν, ο οποίος διέταξε και
επέβλεψε προσωπικά τη δολοφονία, έδινε συγχαρητήρια στις Ένοπλες Δυνάμεις της
χώρας του, ο θρήνος και η οργή εξαπλώνονταν σε όλα τα παλαιστινιακά εδάφη.
Σχολεία και καταστήματα έκλεισαν, κηρύχθηκε τριήμερο πένθος, εκατοντάδες
χιλιάδες Παλαιστίνιοι βγήκαν στους δρόμους. Την ώρα που ο Σαρόν χαρακτήριζε
τον Γιασίν «αρχι-δολοφόνο» και δεσμευόταν να συνεχίσει «τον πόλεμο εναντίον
της τρομοκρατίας σε όλα τα μέρη», η Χαμάς, πίσω από την οποία συσπειρώθηκαν
πάραυτα όλες οι παλαιστινιακές εξτρεμιστικές οργανώσεις, δήλωνε πως «θα είναι
τιμή όλων των μουσουλμάνων του κόσμου να συμμετάσχουν στα αντίποινα γι’ αυτό
το έγκλημα», απειλώντας για πρώτη φορά και τις ΗΠΑ, οι οποίες «κατέστησαν
δυνατή» τη δολοφονία στηρίζοντας το Ισραήλ.
Το Ισραήλ απέκλεισε τόσο τη Δυτική Όχθη όσο και τη Λωρίδα της Γάζας, θέτοντας
τις δυνάμεις ασφαλείας του σε κατάσταση συναγερμού. Τα αντίποινα, όμως, έχουν
ήδη ξεκινήσει. Παλαιστίνιοι μαχητές εκτόξευσαν πολλές αυτοσχέδιες ρουκέτες και
όλμους εναντίον ισραηλινών στόχων εντός και κοντά στη Γάζα, χωρίς να
προκαλέσουν θύματα. Αντάρτες της Χεζμπολάχ εκτόξευσαν έναν αντιαρματικό
πύραυλο εναντίον του ισραηλινού στρατού στα λιβανικά σύνορα. Οι Ισραηλινοί
απάντησαν με βομβαρδισμούς. Ένας Άραβας μαχαίρωσε και τραυμάτισε ελαφρά τρεις
επιβάτες σε ένα ισραηλινό λεωφορείο στη Γιάφα, μια περιοχή του Τελ Αβίβ με
μεγάλο αραβικό πληθυσμό. Τέσσερις Παλαιστίνιοι, συμπεριλαμβανομένου και ενός
11χρονου παιδιού, έπεσαν νεκροί από ισραηλινά πυρά στη διάρκεια διαδηλώσεων
στα παλαιστινιακά εδάφη.
Το κουτί της Πανδώρας
Ο Γιασίν ήταν ο σημαντικότερος παλαιστινιακός στόχος που έχουν πετύχει οι
Ισραηλινοί από τις αρχές της δεύτερης Ιντιφάντα. H δολοφονία του ήταν μέρος
της προσπάθειας του Σαρόν να συνθλίψει τη Χαμάς πριν από τη σχεδιαζόμενη
ισραηλινή αποχώρηση από τη Γάζα. Σύσσωμη η διεθνής κοινότητα, ωστόσο, μοιάζει
να συμφωνεί με την άποψη του Ισραηλινού πρωτεργάτη του Συμφώνου της Γενεύης,
Γιόσι Μπεϊλίν: πως ο Σαρόν άνοιξε χθες το κουτί της Πανδώρας.
ΠΟΙΟΣ HTAN
Ένας φανατικός, καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι
«Αυτό το επονομαζόμενο μονοπάτι της ειρήνης δεν είναι ειρήνη και δεν
μπορεί να υποκαταστήσει το τζιχάντ και την αντίσταση», έλεγε τακτικά ο σεΐχης
Αχμέντ Γιασίν. Από τα νεανικά του κιόλας χρόνια, απογοητευμένος από τη στάση
των αραβικών κρατών, είχε αποφασίσει ότι μόνον οι Παλαιστίνιοι μπορούν να
βοηθήσουν εαυτούς – όπως επίσης ότι το Ισραήλ δεν έχει δικαίωμα ύπαρξης.
Ο Γιασίν είχε γεννηθεί το 1938 εκεί όπου σήμερα βρίσκεται η ισραηλινή πόλη
Ασκελόν. Με τη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ, το 1948, η οικογένειά του
εκτοπίστηκε στους προσφυγικούς καταυλισμούς της Γάζας. Έμεινε παράλυτος σε
ηλικία 12 ετών, εξαιτίας ενός αθλητικού ατυχήματος. Τη Χαμάς την ίδρυσε το
1987, μέσα από τις τάξεις της αιγυπτιακής Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Δύο
χρόνια αργότερα συνελήφθη μαζί με 200 ακόμα μέλη της οργάνωσης και
καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη. Το Ισραήλ τον άφησε ελεύθερο το 1997, σε
αντάλλαγμα για δύο πράκτορες της Μοσάντ που είχε αιχμαλωτίσει η Ιορδανία.
Μπορεί ο Γιασίν να περιγραφόταν απλώς ως «πνευματικός ηγέτης» της Χαμάς, είχε
ωστόσο ασχοληθεί προσωπικά με τον σχηματισμό της στρατιωτικής της πτέρυγας
(Κασάμ). H λεπτή και τρεμουλιαστή φωνή του γινόταν πανίσχυρη όταν καλούσε τους
Παλαιστινίους να γίνουν «μάρτυρες» εναντίον του σιωνιστή εχθρού. H Χαμάς έχει
σκοτώσει σε βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας εκατοντάδες Ισραηλινούς πολίτες.
H ισραηλινή κατοχή, οι απελπιστικές συνθήκες διαβίωσης των Παλαιστινίων αλλά
και το ισχυρό δίκτυο των φιλανθρωπικών οργανώσεων που διαθέτει στη Λωρίδα της
Γάζας, τής εξασφαλίζουν σταθερή εισροή οπαδών.
Ο φανατισμός και η δημοτικότητά του Γιασίν δεν τρομοκρατούσαν μόνο το Ισραήλ,
αλλά και τους μετριοπαθείς Παλαιστινίους. Οι ισραηλινές δυνάμεις είχαν
προσπαθήσει να τον σκοτώσουν και τον Σεπτέμβριο του 2003. Εκείνος ωστόσο
αρνιόταν να αλλάξει το προσωπικό του πρόγραμμα. Ίσως διότι γνώριζε, όπως είχε
δηλώσει προ εβδομάδος, πως «όταν σκοτώνεται ένας ηγέτης της Χαμάς,
εμφανίζονται εκατό άλλοι».
H ΚΗΔΕΙΑ
200.000 Παλαιστίνιοι ξέσπασαν σε θρήνο
Οι δρόμοι πλημμύρισαν από κόσμο. Οι όρκοι εκδίκησης συναγωνίζονταν σε
ένταση τις κραυγές θρήνου. Ο ουρανός σκοτείνιασε από τα ελαστικά που
καίγονταν. Ανάμεσα στους καπνούς, δύο ισραηλινά ελικόπτερα φόρτιζαν ακόμα
περισσότερο το κλίμα. Περισσότεροι από 200.000 Παλαιστίνιοι συνόδευσαν χθες
τον σεΐχη Γιασίν, τον πνευματικό ηγέτη της Χαμάς, στην τελευταία του κατοικία,
στο κοιμητήριο Ραντουάν. H μουσουλμανική θρησκεία προστάζει την άμεση ταφή των
νεκρών. Ήταν η μεγαλύτερη συνάθροιση στην πρόσφατη ιστορία της Πόλης της
Γάζας. Πράσινες σημαίες της Χαμάς, όμοιες με εκείνη που τύλιγε το φέρετρο,
ανέμιζαν από τα παράθυρα. Οι Παλαιστίνιοι σπρώχνονταν προκειμένου να αγγίξουν
το φέρετρο. Οι γυναίκες ούρλιαζαν και πετούσαν λουλούδια και γλυκά. Την ώρα
που η σορός του Γιασίν μεταφερόταν στο μνήμα, εκατοντάδες πάνοπλοι μαχητές,
από τη μία και την άλλη πλευρά, στέκονταν προσοχή. «Οι λέξεις δεν μπορούν να
περιγράψουν τα συναισθήματα της οργής και του μίσους μέσα στις καρδιές μας»,
έλεγε στενός συνεργάτης του Γιασίν, ο Ισμαήλ Χανίγιεφ.