Άπιαστο όνειρο έχει κάνει την απόκτηση κατοικίας για την πλειονότητα των

νοικοκυριών με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα η τρελή κούρσα των τιμών στα

ακίνητα την τελευταία πενταετία.

H εκτίναξη των τιμών των ακινήτων μέχρι και 100% από το 1999 έως και σήμερα

έχει ανεβάσει το κόστος αγοράς σπιτιού σε τέτοιο βαθμό που τα νοικοκυριά με

χαμηλά ή και μεσαία πορτοφόλια να μη μπορούν να το καλύψουν ακόμη και αν

προσφύγουν στον τραπεζικό δανεισμό. Και αυτό γιατί το ύψος του εισοδήματός

τους δικαιολογεί έγκριση δανείου μέχρι ένα ορισμένο ύψος, το οποίο, συνήθως,

με βάση τα σημερινά επίπεδα των τιμών, καλύπτει ένα μικρό μόνο τμήμα της

εμπορικής αξίας της κατοικίας. H εξέλιξη αυτή οφείλεται στη μεγάλη άνοδο των

τιμών των κατοικιών τα τελευταία χρόνια, η οποία τροφοδοτήθηκε από την υψηλή

ζήτηση στεγαστικών δανείων. Και αυτή με τη σειρά της από τα χαμηλά επιτόκια,

τα οποία σήμερα βρίσκονται 7 μονάδες κάτω από τα επίπεδα του 1999.

«Ροκανίζει» το όφελος

Από την άλλη θα πρέπει να σημειωθεί ότι ακόμη και όσοι έχουν διαθέσιμα

κεφάλαια που τους επιτρέπουν μαζί με το δάνειο να συμπληρώσουν το απαιτούμενο

ποσό για να αγοράσουν σπίτι, επιβαρύνονται συχνά σήμερα με υψηλότερες

τοκοχρεωλυτικές δόσεις ανά μήνα σε σχέση με το 1999 παρά τη μεγάλη πτώση που

έχουν σημειώσει τα επιτόκια. Και αυτό γιατί αναγκάζονται να δανείζονται

μεγαλύτερα ποσά και για μεγαλύτερη διάρκεια για να αποκτήσουν το σπίτι που

επιθυμούν. Αυτό σημαίνει ότι η έκρηξη στις τιμές των ακινήτων «ροκάνισε» μέρος

από το όφελος των δανειοληπτών από την πτώση των επιτοκίων. Ενδεικτικό είναι

ότι τα επιτόκια το 1999 κυμαίνονταν στο 12,6% ενώ σήμερα βρίσκονται στο 5,5%.

Στο ίδιο διάστημα όμως οι τιμές των ακινήτων έχουν αυξηθεί κατά 100%.

Πάντα κοστίζει περισσότερο…

Τα παραδείγματα που ακολουθούν είναι ενδεικτικά για το πόσο δύσκολη είναι η

απόκτηση κατοικίας για όσους ανήκουν στην κατηγορία των μεσαίων και χαμηλών

εισοδημάτων:

1. Οικογένεια με ετήσιο εισόδημα 8 εκατ. δρχ. ήθελε να πάρει το 1999

σπίτι στο Περιστέρι, αξίας 36 εκατ. δρχ. Υποθέτουμε ότι διέθετε το μισό του

κεφαλαίου, δηλαδή 18 εκατ. δρχ. Με βάση το εισόδημά της μπορούσε να

δανειοδοτηθεί για 18 εκατ. δρχ. και επομένως να αγοράσει το σπίτι. Σήμερα το

ίδιο διαμέρισμα κοστίζει 75 εκατ. δρχ. Το μέγιστο ύψος για το οποίο μπορεί να

δανειοδοτηθεί η ίδια οικογένεια είναι μόλις 30 εκατ. δρχ. που μαζί με τα όσα

διαθέτει υπολείπονται κατά 27 εκατ. δρχ. από την εμπορική αξία του

συγκεκριμένου ακινήτου.

2. Οικογένεια με εισόδημα 10 εκατ. δρχ. ήθελε να αγοράσει το 1999 ένα

καινούργιο σπίτι 120 τ.μ. στην Καισαριανή, το οποίο τότε κόστιζε 45 εκατ. δρχ.

Με τις ίδιες παραδοχές, δηλαδή ότι διέθετε τα μισά χρήματα μπορούσε βάσει του

εισοδήματός της να πάρει δάνειο για 22 εκατ. δρχ. και να αγοράσει το σπίτι.

Σήμερα ωστόσο το ίδιο σπίτι κοστίζει 84 εκατ. δρχ. (86% πιο ακριβά). Για να

αγοράσει το συγκεκριμένο ακίνητο θα πρέπει να πάρει μεγαλύτερο δάνειο από την

τράπεζα, πράγμα όμως αδύνατον αφού το μέγιστο ύψος δανείου που μπορεί να του

χορηγηθεί με βάση τα εισοδήματά του (που δεν έχουν μεταβληθεί σημαντικά στο

διάστημα αυτό) είναι 35 εκατ. δρχ. Σε αυτή την περίπτωση συγκεντρώνει μαζί με

τα κεφάλαια που διαθέτει μόνο 58 εκατ. δρχ. Του λείπουν δηλαδή άλλα 26 εκατ.

δρχ.

3. Υποθέτουμε ότι μία οικογένεια με μεγαλύτερο εισόδημα, 12 εκατ. δρχ.,

θέλει να πάρει σπίτι στον Χολαργό. Το 1999 το σπίτι αυτό κόστιζε 51 εκατ. δρχ.

και αν ο ενδιαφερόμενος διέθετε τα μισά, δηλαδη τα 26 εκατ. δρχ., μπορούσε με

βάση το εισόδημά του να δανειστεί για τα υπόλοιπα 25 εκατ. δρχ. και να

αποκτήσει το ακίνητο. Σήμερα που το διαμέρισμα στοιχίζει 96 εκατ. δρχ., οι

τράπεζες δεν μπορούν να τον δανείσουν για ποσό πάνω από 42 εκατ. δρχ. Μαζί

λοιπόν με αυτά που διαθέτει συγκεντρώνει μόνο τα 2/3 του αναγκαίου ποσού,

δηλαδή τα 68 εκατ. δρχ.

Βλέπουν μείωση ζήτησης

Μείωση των τιμών αλλά όχι βουτιά βλέπουν ειδικοί στην αγορά ακινήτων,

ενώ για πρώτη φορά και οι κατασκευαστές κάνουν λόγο για σημαντική υποχώρηση

της ζήτησης.

«Το 2001 τα διαμερίσματα μιας πολυκατοικίας επωλούντο στη φάση της ανέγερσης,

πριν καν αρχίσουν τα βαψίματα. Σήμερα για να πουληθούν πρέπει να περάσουν

τουλάχιστον 3 με 4 μήνες από την αποπεράτωσή τους», λέει ο πρόεδρος της Ένωσης

Κατασκευαστών Ελλάδος κ. Δημήτρης Καψιμάλης.

«Βλέπω γενίκευση της πτωτικής πορείας των τιμών που έχει αρχίσει να

διαμορφώνεται σε ορισμένες περιοχές, αλλά θεωρώ ότι η παραδοσιακή τάση του

Έλληνα προς την ιδιοκτησία θα έχει ως αποτέλεσμα η μείωση των τιμών να είναι

λιγότερο έντονη απ’ ό,τι σε άλλες ευρωπαικές χώρες», εκτιμά ο διευθύνων

σύμβουλος της Lambert Smith Hampton Γιάννης Περωτής.