Μια χαρά προχωράει το πρόγραμμα μονολόγων της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας – με τις

βαρετές στιγμές του, αλλά και με τις εξαιρετικά ενδιαφέρουσες. Αλλά μήπως η

Πολιτιστική Ολυμπιάδα, εκεί, στην πρόσκληση δημοσίου ενδιαφέροντος που είχε

κάνει για τους φετινούς μονολόγους – διότι πέρσι ούτε καν είχε κάνει – και που

την έκανε για να είναι τυπικά εντάξει, τά ‘κανε ολίγον μούσκεμα; Κάτι είχα

ακούσει να ψιθυρίζεται… Όμως ένα φαξ της σκηνοθέτριας Βαρβάρας Δούκα έρχεται

να κάνει το θέμα πιο «απτό». H κ. Δούκα, η οποία είχε πάει στα γραφεία της

Πολιτιστικής Ολυμπιάδας να καταθέσει αίτηση για την ερμηνεία ενός

μεταφρασμένου ιταλικού μονολόγου και την οποία απέτρεψαν επισημαίνοντάς της

ότι η «πρόσκληση» αναφερόταν σε «ελληνικά έργα θεατρικών μονολόγων», όταν

αντελήφθη ότι από τους είκοσι πέντε μονολόγους που είχαν εγκριθεί οι εννιά

ήταν ξένων συγγραφέων, κατέφυγε στον Συνήγορο του Πολίτη.

… και η ταλαίπωρη ελληνική γλώσσα

Και ξέρετε τι απάντησαν στον Συνήγορο του Πολίτη, που έκανε παρέμβαση στον

υπουργό Πολιτισμού κ Ευάγγελο Βενιζέλο καθώς και στον πρόεδρο και στη

διευθύνουσα σύμβουλο της A.E. Οργανισμός Προβολής Ελληνικού Πολιτισμού κ.κ.

Ευγένιο Γιαννακόπουλο και Μανουέλλα Παυλίδου; Ότι λέγοντας «ελληνικά έργα

θεατρικών μονολόγων» εννοούσαν «την ελληνική παραγωγή και προέλευση των

καλλιτεχνικών συντελεστών και όχι την προέλευση του θεατρικού έργου, σε

αντίθεση με τους διεθνείς μονολόγους όπου οι συντελεστές είναι κυρίως

αλλοδαποί»! (Αυτό εμείς στο χωριό μου «ελληνικές παραστάσεις» το λέμε,

αλλά…). Βεβαίως, όπως προέκυψε, ο Οργανισμός δεν είχε νομική υποχρέωση για

πρόσκληση δημοσίου ενδιαφέροντος, αλλά αυτό έγινε από «τη διάθεσή του να

γνωστοποιήσει τη σχεδιαζόμενη εκδήλωση και να επιτύχει τη μέγιστη δυνατή

συμμετοχή». Οπότε ούτε γάτα ούτε ζημιά και τα σκυλιά δεμένα – ό,τι θέλουν

κάνουν. Αλλά η παραπάνω εξήγηση τού ήδη ανελλήνιστου «ελληνικά έργα θεατρικών

μονολόγων» αποτελεί μνημείο πολιτιστικό και γλωσσικό, αντάξιο μιας

Πολιτιστικής Ολυμπιάδας… Ας προσέξουν μόνο τα ελληνικά τους στο πρόγραμμα

των διεθνών μονολόγων μη γίνουμε και διεθνώς ρεζίλι…