Στη βυζαντινή εποχή, αυτός που κρατούσε τα κλειδιά του παλατιού – ο
κλειδοκράτορας δηλαδή – ονομαζόταν Παπίας. Τώρα, για ποιον λόγο τον έλεγαν
έτσι παραμένει άγνωστο. Ο Παπίας είχε το δικαίωμα να παρακάθεται στο ίδιο
τραπέζι με τον αυτοκράτορα, να κουβεντιάζει μαζί του και να διασκεδάζει στα
συμπόσιά του. Κάποτε – όταν αυτοκράτορας ήταν ο Βασίλειος B’ – Παπίας του
παλατιού ήταν ο Ιωάννης Χανδρινός, άνθρωπος με σκληρά αισθήματα, ύπουλος και
ψεύτης. Από τη στιγμή που ανέλαβε καθήκοντα κλειδοκράτορα, άρχισε να διαβάλει
τους πάντες – ακόμη και τον αδελφό του Συμεώνα – στον αυτοκράτορα. Έτσι
κατάντησε να γίνει το φόβητρο όλων. Όταν κάποιος του παραπονιόταν πως τον
αδικούσε, ο Χανδρινός προσποιόταν τον έκπληκτο και τα μάτια του… βούρκωναν
υποκριτικά. «Είσαι ο καλύτερός μου φίλος, του έλεγε. Πώς μπορούσα να πω
εναντίον σου στον αυτοκράτορα;». H διπροσωπία αυτή του Παπία Χανδρινού έμεινε
κλασική στο Βυζάντιο. Και σύμφωνα με όσα γράφει ο συγγραφέας και δημοσιογράφος
Τάκης Νατσούλης στο βιβλίο του «Λέξεις και φράσεις παροιμιώδεις» (Εκδόσεις
Σμυρνιωτάκης), έμεινε έως τις μέρες μας, με μια μικρή παραλλαγή, η φράση
«κάνει την πάπια».