Στη βυζαντινή εποχή, αυτός που κρατούσε τα κλειδιά του παλατιού – ο

κλειδοκράτορας δηλαδή – ονομαζόταν Παπίας. Τώρα, για ποιον λόγο τον έλεγαν

έτσι παραμένει άγνωστο. Ο Παπίας είχε το δικαίωμα να παρακάθεται στο ίδιο

τραπέζι με τον αυτοκράτορα, να κουβεντιάζει μαζί του και να διασκεδάζει στα

συμπόσιά του. Κάποτε – όταν αυτοκράτορας ήταν ο Βασίλειος B’ – Παπίας του

παλατιού ήταν ο Ιωάννης Χανδρινός, άνθρωπος με σκληρά αισθήματα, ύπουλος και

ψεύτης. Από τη στιγμή που ανέλαβε καθήκοντα κλειδοκράτορα, άρχισε να διαβάλει

τους πάντες – ακόμη και τον αδελφό του Συμεώνα – στον αυτοκράτορα. Έτσι

κατάντησε να γίνει το φόβητρο όλων. Όταν κάποιος του παραπονιόταν πως τον

αδικούσε, ο Χανδρινός προσποιόταν τον έκπληκτο και τα μάτια του… βούρκωναν

υποκριτικά. «Είσαι ο καλύτερός μου φίλος, του έλεγε. Πώς μπορούσα να πω

εναντίον σου στον αυτοκράτορα;». H διπροσωπία αυτή του Παπία Χανδρινού έμεινε

κλασική στο Βυζάντιο. Και σύμφωνα με όσα γράφει ο συγγραφέας και δημοσιογράφος

Τάκης Νατσούλης στο βιβλίο του «Λέξεις και φράσεις παροιμιώδεις» (Εκδόσεις

Σμυρνιωτάκης), έμεινε έως τις μέρες μας, με μια μικρή παραλλαγή, η φράση

«κάνει την πάπια».