Αναζήτηση
Ο πρωθυπουργός…
… είναι ο πιο επιτυχημένος διευθυντής εταιρείας στη χώρα και οι υπουργοί του
μοιάζουν συχνά με επικεφαλής τμημάτων, που αγωνιούν να δείξουν στον
προϊστάμενο ότι δεν «λουφάρουν». Όποια ιταλική εφημερίδα ή περιοδικό και να
ανοίξει κανείς αυτές τις ημέρες, διαβάζει για κάποιον υπουργό του Μπερλουσκόνι
που εξηγεί κάποια μεταρρύθμιση. Ο υπουργός Δικαιοσύνης εξηγεί πώς θα
ενοικιάζονται οι φυλακές, ο υπουργός Παιδείας αναλύει τη φοροαπαλλαγή που θα
έχουν οι γονείς οι οποίοι στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικό σχολείο. Την
περασμένη εβδομάδα, το υπουργικό συμβούλιο συζήτησε ένα σχέδιο συνταγματικής
μεταρρύθμισης που ενισχύει τις εξουσίες του πρωθυπουργού και περιορίζει τις
εξουσίες του προέδρου. Το σχέδιο αυτό προβλέπει επίσης ένα μικρότερο
Κοινοβούλιο, το οποίο θα αποτελείται από 612 μέλη, έναντι 945 σήμερα, και όπου
τα δύο Σώματα θα παίζουν διαφορετικούς και συμπληρωματικούς ρόλους.
Μήπως…
|
|
… βρισκόμαστε λοιπόν στην αρχή μιας πραγματικής νεοφιλελεύθερης επανάστασης
στην Ιταλία; Την απάντηση, σημειώνει ο «Εκόνομιστ», θα δώσουν τα επόμενα
δυόμισι χρόνια της θητείας του Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Αφού εξασφάλισε ασυλία από
τους δικαστές, ο Ιταλός πρωθυπουργός μπορεί τώρα να συγκεντρώσει τις
προσπάθειές του στη μεταρρύθμιση της χώρας. Όσο ειλικρινείς όμως και να είναι
οι προθέσεις του, ο Μπερλουσκόνι έχει δύο προβλήματα. Το ένα είναι οι
διαφορετικές όψεις που παρουσιάζουν οι εταίροι της κυβέρνησής του. Το άλλο
είναι η συνεχιζόμενη σύγκρουση συμφερόντων που απορρέει από τους πολλαπλούς
ρόλους του. H σύγκρουση αυτή είναι ιδιαίτερα εμφανής στα μέσα ενημέρωσης. Από
τα επτά εθνικά τηλεοπτικά κανάλια, η κυβέρνησή του επηρεάζει άμεσα τα τρία
κρατικά τής RAI, ενώ τα τρία σημαντικότερα μη κρατικά κανάλια ανήκουν στην
εταιρεία του Μπερλουσκόνι, τη Mediaset.
Ανάλογες…
… διαμάχες σημειώνονται στη δικαιοσύνη και στις συντάξεις. Ένα από τα
κλειδιά για να μειωθεί το φορτίο που κουβαλά το κράτος (οι συντάξεις
καταβροχθίζουν το 15% του ΑΕΠ) είναι να επεκταθούν οι ιδιωτικές συντάξεις. Και
εδώ όμως υπάρχει καχυποψία, καθώς η τεράστια αυτοκρατορία του Μπερλουσκόνι
περιλαμβάνει και τη Mediolanum, έναν όμιλο ασφαλίσεων που παρέχει ιδιωτικές
συντάξεις.
Εκτός…
… από τη σύγκρουση συμφερόντων, οι υποστηρικτές του Μπερλουσκόνι δεν έχουν
όμως και ενιαίο προφίλ. Το μεγαλύτερο κόμμα που μετέχει στην κυβέρνηση μετά τη
Φόρτσα Ιτάλια είναι η μετα-φασιστική Εθνική Συμμαχία, που εξακολουθεί να είναι
προσκολλημένη στο συντεχνιακό της παρελθόν, όσο και αν ο ηγέτης της Τζανφράνκο
Φίνι υποστηρίζει νεοφιλελεύθερες απόψεις. Στην περίπτωση των συντάξεων, η
ισχυρότερη αντίσταση προέρχεται από τη Λέγκα του Βορρά, της οποίας ηγείται ο
Ουμπέρτο Μπόσι. Το κόμμα αυτό δεν διαθέτει τις έδρες που χρειάζεται για να
ανατρέψει την κυβέρνηση, διαθέτει όμως το υπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας. Ο
Μπερλουσκόνι, ο μεγιστάνας που έγινε πολιτικός, θα ήθελε να περάσει στην
ιστορία ως ο άνθρωπος που εκσυγχρόνισε την Ιταλία στην αρχή του 21ου αιώνα.
Δεν διαθέτει όμως περιθώρια ελιγμών. Και αυτό, καταλήγει ο «Εκόνομιστ»,
οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι έγινε πολιτικός χωρίς να πάψει να είναι
μεγιστάνας.
