Αναζήτηση
Μπορεί…
… στο μεταπολεμικό Ιράκ να σκοτώνονται άνθρωποι καθημερινά, ο Τύπος όμως
γνωρίζει πραγματική έκρηξη. Οι ημερήσιες και εβδομαδιαίες εφημερίδες ξεπερνούν
τις 200. Από αυτές, οι τοπικές της πρωτεύουσας φθάνουν τις 60. Παντός είδους
τηλεοπτικά εργαλεία, από δέκτες μέχρι δορυφορικά πιάτα, πωλούνται κατά
εκατοντάδες καθημερινά στους δρόμους της πρωτεύουσας. Τα Ίντερνετ καφέ
ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια. Μια βόλτα στην πολύβουη πρωινή Βαγδάτη πείθει
για το αληθές του λόγου. Διψασμένοι να ενημερωθούν και να συζητήσουν
ανεμπόδιστα για το τι μπορεί να φέρνει το μέλλον στην υπό αμερικανική κατοχή
χώρα τους, οι Ιρακινοί πλημμυρίζουν κατά ομάδες κάθε πρωί τα τεϊοποτεία και
τις γωνιές των δρόμων – εκεί όπου ξέμειναν ή πωλούνται τα φύλλα του ημερήσιου
Τύπου.
Ο αναδυόμενος…
|
|
… ιρακινός Τύπος εκμεταλλεύθηκε τη διεύρυνση των ελευθεριών που χαρακτηρίζει
τη μετα-σανταμική εποχή, ωστόσο τα περισσότερα προϊόντα του χαρακτηρίζονται ως
εγχειρήματα σε εξέλιξη, επισημαίνει στο περιοδικό «Newsweek» η Κόλιν Σόλοουεϊ.
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ελάχιστοι είναι οι έμπειροι Ιρακινοί
δημοσιογράφοι. Το Ιράκ διέθετε υποσχόμενες και μαχητικές εφημερίδες πριν από
την ανατροπή της μοναρχίας το 1958. Είκοσι ένα χρόνια μετά, όταν ο Σαντάμ
Χουσεΐν ανέλαβε τα ηνία της εξουσίας, ισοπέδωσε τον ανεξάρτητο Τύπο. Από το
1986 και μετά, η ποινή για την άσκηση κριτικής εναντίον της κυβέρνησης ήταν
θάνατος. Σύμφωνα με τη Διεθνή Συμμαχία για τη Δικαιοσύνη, τη γαλλική οργάνωση
για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, περισσότεροι από 500 Ιρακινοί
δημοσιογράφοι, συγγραφείς και διανοούμενοι εκτελέστηκαν ή φυλακίστηκαν.
Τα «γεγονότα»…
… στις σημερινές εφημερίδες του Ιράκ είναι ελάχιστα. Τον μεγαλύτερο χώρο
στις σελίδες καταλαμβάνουν οι εικασίες, οι θεωρίες συνωμοσίας και οι γνώμες
των αρθρογράφων – ενδεικτικά ωστόσο της έκρυθμης ατμόσφαιρας που επικρατεί στη
χώρα. Ο Αμερικανός πολιτικός διοικητής του Ιράκ Πολ Μπρέμερ έχει απαγορεύσει
στον Τύπο να δημοσιεύει υλικό που «υποκινεί τη βία εναντίον οποιουδήποτε
ατόμου ή ομάδας», συμπεριλαμβανομένων Αμερικανών και Βρετανών που βρίσκονται
στο Ιράκ. Πριν από λίγο καιρό διατάχθηκε το κλείσιμο της εφημερίδας «Al
Mustakila» γιατί είχε δημοσιεύσει ένα άρθρο με το οποίο ζητούσε «τον θάνατο
όλων των κατασκόπων και εκείνων που συνεργάζονται με τις Ηνωμένες Πολιτείες».
«H δολοφονία τους», έγραφε, «είναι θρησκευτικό καθήκον».
Λαίμαργοι…
… οι Ιρακινοί αναγνώστες – επί 35 χρόνια γνώριζαν μόνο την εκδοχή του Σαντάμ
Χουσεΐν στις εξελίξεις -, εμφανίζονται δύσπιστοι σε ό,τι διαβάζουν. Θυμίζουν
ότι πολλοί δημοσιογράφοι που εργάζονταν για τον «απαγορευμένο» από τον Σαντάμ
Χουσεΐν Τύπο, δουλεύουν σήμερα σε εφημερίδες που αυτοαποκαλούνται ανεξάρτητες.
Και ότι άλλοι «δούλευαν για τον Σαντάμ», λέει ο 36χρονος Μπιλάλ Ρασίντ. Ο
προβληματισμός επεκτείνεται και στο αραβικό τηλεοπτικό δίκτυο Αλ Τζαζίρα. Δεν
είναι λίγοι αυτοί που επισημαίνουν ότι παίρνει θέσεις υπέρ του ανατραπέντος
ηγέτη και δεν διστάζει να ρίξει λάδι στη φωτιά των αραβικών ζητημάτων που
απασχολούν τις ΗΠΑ. «Βάζουν βενζίνη στη φωτιά», λέει ο Αμπντούλ Χουσέν,
ιδιοκτήτης καταστήματος ηλεκτρονικών ειδών.
