Μην πυροβολείτε τον ρεπόρτερ!

Στην ιστοσελίδα των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα» (http: //www.rsf.fr) υπάρχει ένας μακάβριος

πίνακας με τίτλο: «Βαρόμετρο της Ελευθερίας του Τύπου 2003». Από κάτω

διαβάζουμε: 17 δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν, 128 φυλακίστηκαν, καθώς και 49

αντιστασιακοί του κυβερνοχώρου.

Πιο δίπλα ένα άλλος κατάλογος: 30 Απριλίου, κατακραυγή για τον φόνο δύο

δημοσιογράφων μέσα σε δύο ημέρες στην Κολομβία. 30 Απριλίου, δημοσιογράφος

σκοτώνεται και ένας άλλος τραυματίζεται σε ενέδρα στις Φιλιππίνες. 29

Απριλίου, δημοσιογράφος καταδικάστηκε σε τέσσερα χρόνια φυλάκιση και 253

βουρδουλιές. 29 Απριλίου, από τον ισραηλινό στρατό ζητήθηκε να διεξάγει

ανακρίσεις για τον φόνο δημοσιογράφου εν ώρα εργασίας από ισραηλινά πυρά.

Πού είναι το χειρότερο μέρος να ασκεί τα καθήκοντά του ένας δημοσιογράφος; Στο

Ιράκ, όπου εννέα δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν στις πρώτες τρεις εβδομάδες του

πολέμου, ή στο Αφγανιστάν, όπου η κυβέρνηση του προέδρου Χαμίντ Καρζάι

κατηγορείται πως δεν παίρνει τα απαραίτητα μέτρα ώστε να σταματήσουν οι

επιθέσεις εναντίον των ανεξάρτητων δημοσιογράφων;

Στο Αφγανιστάν.Παρά τις ελευθερίες που δόθηκαν στον αφγανικό Τύπο, οι

δημοσιογράφοι υποχρεώνονται σε αυτολογοκρισία, προκειμένου να μη δυσαρεστηθεί

η κυβέρνηση. Αλλιώς αντιμετωπίζουν ψυχολογικούς εκβιασμούς, ακόμα και φυσική

βία. Το Αφγανιστάν, όμως, είναι τέταρτο στον κατάλογο που κυκλοφόρησε η

Επιτροπή για την Προστασία των Δημοσιογράφων. Στον κατάλογο περιλαμβάνονται

ακόμα το Βιετνάμ, η Τσετσενία, η Δυτική Όχθη, η Γάζα, η Ερυθραία, το Τόνγκο, η

Κολομβία, η Λευκορωσία και η Κούβα. Πάρα πολλοί είναι οι δημοσιογράφοι που

έχασαν τη ζωή τους ή φυλακίστηκαν εξαιτίας της άσκησης του καθήκοντός τους

στις χώρες αυτές.

Ιράκ και Τσετσενία. Στο Ιράκ, εννέα μέλη της κοινωνίας των

δημοσιογράφων σκοτώθηκαν από τους Αμερικανούς στρατιώτες, τις νάρκες, αρκετοί

άλλοι τραυματίστηκαν και μερικοί αγνοούνται ακόμα. Τέσσερις άλλοι πέθαναν σε

ατυχήματα ή από ασθένειες. Παρόλο που οι μάχες έχουν τερματιστεί, το Ιράκ

εξακολουθεί να είναι μια εξαιρετικά επικίνδυνη περιοχή για το δημοσιογραφικό

επάγγελμα.

Στην Τσετσενία, όπου επικρατεί μία ανήσυχη εκεχειρία, 18 ρεπόρτερ σκοτώθηκαν

μέσα στη δεκαετία που έχει περάσει από τότε που ξέσπασαν οι εχθροπραξίες των

ρωσικών στρατευμάτων με τους Τσετσένους αυτονομιστές. Στις κατεχόμενες

περιοχές της Δυτικής Όχθης και της Γάζας τα πυρά των Ισραηλινών στρατιωτών

έχουν σκοτώσει τρεις δημοσιογράφους μέσα σε ένα χρόνο και πολλοί άλλοι

τραυματίστηκαν. Ο ισραηλινός στρατός, επίσης, έκλεισε τους ραδιοφωνικούς

σταθμούς των Παλαιστινίων – άλλους με βόμβες και άλλους με εντολές.

Η Ερυθραία είναι η χώρα της Αφρικής όπου βρίσκονται στις φυλακές οι

περισσότεροι δημοσιογράφοι, από τον Σεπτέμβριο του 2001, όταν η κυβέρνηση

απαγόρευσε στους ιδιώτες να εκδίδουν εφημερίδες και συνέλαβε όλους τους

ανεξάρτητους δημοσιογράφους. Περίπου 18 δημοσιογράφοι εξακολουθούν να είναι

φυλακισμένοι σε άγνωστο τόπο.

Στη Δυτική Αφρική, στο Τόνγκο, είναι από τις χειρότερες περιοχές να ασκείς το

επάγγελμα του ρεπόρτερ από το 2000, οπότε εφαρμόστηκε ένα αυστηρό νομικό

πλαίσιο λογοκρισίας. Στην Κολομβία, 30 δημοσιογράφοι έχασαν τη ζωή τους μέσα

σε μία δεκαετία – μόνο δύο δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν αυτή την εβδομάδα και ένας

ραδιοφωνικός ρεπόρτερ δολοφονήθηκε τον Μάρτιο, επειδή επέκρινε τις

παραστρατιωτικές ομάδες που δρουν ασύδοτα. Στη Λευκορωσία, ο πρόεδρος είναι

πρόσωπο-ταμπού και αλίμονο στον δημοσιογράφο που θα ασχοληθεί μαζί του.

Καταδικάζεται από 12 έως 24 μήνες σε καταναγκαστικά έργα. Τα στοιχεία αυτά

δημοσιοποιούνται με την ευκαιρία της σημερινής Παγκόσμιας Ημέρας της

Ελευθερίας του Τύπου.