Αναζήτηση
Οι παρεμβάσεις του τουρκικού στρατού στην πολιτική ζωή της Άγκυρας,
εξαιρουμένων των πραξικοπημάτων, είναι δύο ειδών: άμεσες – δεν θα αναφερθούμε
σ’ αυτές – ή έμμεσες-συμβολικές, όπως η πολύ πρόσφατη δίλεπτη βωβή
επίσκεψη-τελεσίγραφο «των πέντε» (επιτελάρχη και αρχηγών Σωμάτων) στον πρόεδρο
της Εθνοσυνέλευσης Μπουλέντ Αρίντς, την οποία ο έμπειρος στα θέματα αυτά
τουρκικός Τύπος ερμήνευσε ως «επισκεπτόμαστε τον πρόεδρο της Εθνοσυνέλευσης,
για να (απο)δείξουμε τον σεβασμό μας στο ίδρυμα που εκπροσωπεί τη λαϊκή
βούληση, αλλά, λέμε στον συγκεκριμένο κύριο, που παρουσιάζεται στο πρωτόκολλο
με την μαντιλοφορεμένη σύζυγό του, «πρόσεχε», μην τραυματίζεις με τις πράξεις
σου το λαϊκό κράτος». Η νεώτερη Ιστορία της Τουρκίας βρίθει τέτοιων συμβολικών
ενεργειών, γενικώς.
Μικρή σχετικά εισαγωγή, για να περάσουμε στην επικαιρότητα: σήμερα το βράδυ
(9/11), ο πρόεδρος του Λευκού Κόμματος Ταγίπ Ερντογάν πηγαίνει (από την
Κοπεγχάγη όπου βρίσκεται) στην Ουάσιγκτον, ως επίσημος προσκεκλημένος του
Τζορτζ Μπους. Κατά την μονοήμερη αυτή επίσημη επίσκεψη, εκτός από τον
Αμερικανό πρόεδρο, που θα τον δεχθεί σε ακρόαση υψηλού επιπέδου «1+7»
(Ερντογάν συν επτά σύμβουλοί του), ο πρόεδρος του Λευκού Κόμματος θα
συναντηθεί, επίσης με τον αντιπρόεδρο Ντικ Τσέινι, τους υπουργούς Εξωτερικών
(Πάουελ) και Άμυνας (Ράμσφελντ), αλλά και, αργά το απόγευμα, με στελέχη του
εβραϊκού λόμπι. Το πρωί της Τετάρτης θα πάει στη Νέα Υόρκη, όπου θα συζητήσει,
με τον γενικό γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών Κόφι Ανάν, το Κυπριακό.
Σήμερα το πρωί (9/11), από την άλλη πλευρά, το Γενικό Επιτελείο Ενόπλων
Δυνάμεων έχει καλέσει τον πρωθυπουργό Αμπντουλάχ Γκιούλ για να τον ενημερώσει
σε θέματα εσωτερικής και εξωτερικής ασφάλειας, με κύριο θέμα, όπως
ανακοινώθηκε υπογραμμισμένα, τον «ισλαμικό κίνδυνο».
Μπορούμε να υποθέσουμε βάσιμα, ότι το συγκεκριμένο μπρίφινγκ στέλνει μήνυμα
προς τα έσω, «αν νομίζετε ότι θα προσφέρετε διευκολύνσεις στο τουρκικό έδαφος
για την επίθεση στο Ιράκ για να πάρετε ως αντάλλαγμα τη σφραγίδα του «τέλειου
μοντέλου του ήπιου Ισλάμ», να ξέρετε ότι έχουμε τον νου μας» και προς τα έξω:
«Γελιέστε, αν νομίζετε πως θα μας παραγκωνίσετε και θα συνδιαλλαγείτε με τους
ισλαμιστές». Οι συμβολικές ενέργειες είναι, εδώ, σημαντικός τρόπος επικοινωνίας.
