Πολλές φορές χρησιμοποιώ τη δικαιολογία του κυριακάτικου μεσημεριανού γεύματος

για να δοκιμάσω ένα καινούργιο εστιατόριο. Δεν κρύβω ότι οι περισσότερες

επιλογές μου την Κυριακή είναι μαγαζιά κατάλληλα για παιδιά, μαγαζιά χαλαρά,

πολλές φορές μάλιστα μέρη που συνορεύουν και με κάποια παιδική χαρά. Εαν είναι

και ουζερί, για να χαλαρώσουν και οι ταλαίπωροι ενήλικοι καθώς τρέχουν τα

πιτσιρίκια, ακόμα καλύτερα.

Έτσι λοιπόν βρεθήκαμε σε ένα μικρό, απλό γωνιακό ουζερί, το «Μέσα-Έξω»

(ανοίγουν οι πόρτες το καλοκαίρι για να δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι κάθεσαι

σχεδόν μέσα στο πράσινο του πάρκου απέναντι).

Το μενού, καμουφλαρισμένο μέσα σε τεύχη του περιοδικού «Time», είναι μικρό και

«έξυπνο» για φαγάδικο της γειτονιάς. Έχει σαλάτες, μεζέδες και επιδόρπια, ενώ

η κάβα περιέχει λίγες μπίρες, ένα τσίπουρο, ούζο Πλωμαρίου, και χύμα κρασί. Το

ζευγάρι που το έχει συμπαθέστατο και η νέα μαγείρισσα καλή.

Πήραμε διάφορα, ξεκινώντας με την πλέον κοινή σαλάτα

ρόκα-παρμεζάνα-μπαλσάμικο. Καλή. Η μαγειρεμένη κάππαρη ήταν ενδιαφέρουσα σαν

μεζές-σαλάτα, κάτι σαν την κάππαρη γιαχνί που σερβίρουν στη Σαντορίνη πάνω στη

φάβα. Εδώ σερβιριζόταν σκέτη, για να την απολαύσει κανείς με ψωμί. Δεν πήραμε

ούτε το ταμπουλέ, ούτε το σπανάκι με λιαστές ντομάτες και φέτα, ούτε την

κλασική χειμωνιάτικη σαλάτα από μαρούλι και καρότο.

Οι 20 μεζέδες είναι πράγματι μεζέδες. Από μια άποψη, δεν υπάρχουν ούτε

τηγανητές πατάτες, ούτε μακαρονάδες. Πολύ ήθελα να δοκιμάσω τους πικάντικους

βολβούς με ταχίνι και φέτα, αλλά είχαν τελειώσει. Δοκιμάσαμε τα μανιτάρια με

ροκφόρ, μεγάλα, κοινά άσπρα μανιτάρια, κομμένα σε φέτες με μια πηκτή σάλτσα

από λειωμένο ροκφόρ και κρέμα. Σίγουρα δεν είναι ένα πιάτο σοφιστικέ, αλλά

είναι απ’ αυτά που εξαφανίζονται γρήγορα. Οι πατάτες της Άννας είναι

χοντροκομμένες και ψημένες στον φούρνο με κρέμα και μπέικον, ένα είδος

ογκρατέν. Ωραίες. Τα δύο είδη κεφτέδες – κλασικοί και με σάλτσα – ήταν

νόστιμα. Το χοιρινό με πιπεριές σπιτικό, αλλά λίγο στεγνό. Τα παιδιά μας

ρήμαξαν την κιμαδόπιτα, ένα φαγητό ψημένο στον φούρνο με στρώσεις από κιμά (με

έντονη γεύση κανέλας) και πουρέ. Ο καγιανάς δεν μας άρεσε, διότι το παστό δεν

ήταν καλής ποιότητας.

Τα παιδιά καταβρόχθισαν τα φαγητά τους σε χρόνο ρεκόρ και μετά εξαφανίστηκαν

στην πλατεία. Εμείς απολαύσαμε το κρασί μας, ένα ελαφρύ κόκκινο χύμα, και στη

συνέχεια το μπράουνι για γλυκό. Ούτε αυτό σπουδαίο, αλλά το τελειώσαμε εις το

όνομα της κυριακάτικης χαλάρωσης.

Δεν έχει ντεκόρ εδώ. Το «Μέσα-Έξω» είναι πάρα πολύ απλό, αλλά σίγουρα το

καλοκαίρι θα λάμπει. Μια χαρά περάσαμε.

«Μέσα-Έξω»: 17 Νοέμβρη & Ψαρών Χολαργός. Τηλ. 210-6549.686

Τελευταία Νέα