«Οι «Νύφες» είναι η μεγάλη περιπέτεια της ζωής μου», λέει ο Παντελής

Βούλγαρης. Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης τιμά το έργο του προβάλλοντας όλες τις

ταινίες του και εκδίδοντας βιβλίο

Το καράβι με τις 700 Ελληνοπούλες που κρατάνε στα χέρια τους τη φωτογραφία του

μέλλοντος συζύγου τους μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, θα σαλπάρει την

άνοιξη, έπειτα από αναβολές χρόνων και χρόνων… Ο Παντελής Βούλγαρης δεν το

βάζει κάτω και οι φιλόδοξες «Νύφες», η νέα ταινία του, μία πανάκριβη παραγωγή

για τα ελληνικά δεδομένα, θα αρχίσει γυρίσματα το 2003.

«»Οι νύφες» είναι η μεγάλη περιπέτεια της ζωής μου και πολλές φορές

αναρωτήθηκα γιατί επιμένω τόσο πολύ να κάνω αυτή την ταινία… Το πάθος μου,

όμως, για την ιστορία τους και η δυναμική των προσώπων μού φέρνει στον νου τα

«Πέτρινα χρόνια». Όποτε διαβάζω τα τελευταία πέντε χρόνια το σενάριο – το έχει

γράψει η Ιωάννα Καρυστιάνη – συγκινούμαι τόσο, λες και είναι η πρώτη φορά που

μαθαίνω την ιστορία τους και το ένστικτό μου, μου λέει πως σωστά επιμένω να

κάνω την ταινία», ανέφερε ο Παντελής Βούλγαρης εδώ στη Θεσσαλονίκη. Το

Φεστιβάλ τιμά το έργο του προβάλλοντας όλες τις ταινίες του και εκδίδοντας

βιβλίο. Συγκινημένος βαθιά ο ίδιος απ’ αυτή την τιμή – την αφιέρωσε «στους

κινηματογραφιστές που έφυγαν» και στον Λάμπρο Λιαρόπουλο – και με

εξομολογητική διάθεση ανέφερε:

* «Το Φεστιβάλ σήμερα έχει νεανική ζωντάνια και παράλληλα δίνει την

ευκαιρία για διάλογο στους νέους κινηματογραφιστές. Μοναδική μου ένσταση, η

απονομή των Κρατικών Βραβείων που δίνονται μια μέρα μετά και όλοι νομίζουν ότι

είναι βραβεία του Φεστιβάλ. Ποιος είναι ο χαρακτήρας των ελληνικών ταινιών που

παίζονται στο Φεστιβάλ, δίπλα στις ξένες;».

* «Οι νέοι Έλληνες κινηματογραφιστές να νοιάζονται για την

καθημερινότητα γύρω τους, για τον διπλανό τους, να στραφούν στην

πραγματικότητα. Να μην είναι κλεισμένοι στο καβούκι τους, όπως γινόταν πριν

από μερικά χρόνια».

* «Η οικογένεια Βούλγαρη μοιάζει σαν τη… Λερναία Ύδρα. Αν της κόψεις

το ένα κεφάλι, πετάγονται άλλα δύο» – εννοούσε τα δύο παιδιά του, που έγιναν

κι αυτοί κινηματογραφιστές.

* «Ένα βραβείο θα έπρεπε να δίνεται και στις γυναίκες των σκηνοθετών

που μας… ανέχονται επί τόσα χρόνια».

* «Ήμουν νιος και… γέρασα να ακούω για την Ακαδημία του

Κινηματογράφου στη χώρα μας! Λες και πρόκειται για καμιά υπογραφή συνθήκης…

παραχώρησης βάσεων σε ξένη χώρα ή εμπορική συναλλαγή με άλλο κράτος»!