Ο κρεοφάγος Έλληνας στερείται από καλό στέικ! Στην Αθήνα του 2002 ένα σωστό

αμερικανικό rib eye, sirloin ή t-bone στέικ είναι πιο δυσεύρετα από τα

κινέζικα νουντλς ή το γιαπωνέζικο σούσι. Ελάχιστα εστιατόρια σερβίρουν το

μοσχάρι με όλη του την… αίγλη: μέτριο προς ωμό, ζουμερό.

Αυτό λέγαμε, καθώς ξεκινήσαμε για το καινούργιο «Silver Star» στην Κηφισιά τις

προάλλες, πεινασμένοι… σαν λύκοι για ένα καλό, ψητό στέικ. Είναι το δεύτερο

«Silver Star» στην Αθήνα – το πρώτο, στη Βούλα, ικανοποιεί τα κέφια των

κρεοφάγων των νοτίων προαστίων εδώ και χρόνια.

Το ντιζάιν δεν θυμίζει κλασικό steakhouse της Βόρειας Αμερικής, το οποίο

συνήθως έχει μια ατμόσφαιρα «ανδρική», με βαριά ξύλινα έπιπλα και τοίχους,

μεγάλες δερμάτινες καρέκλες, σκούρα, αρσενικά χρώματα. Το «Silver Star» της

Κηφισιάς, με τους κοκκινωπούς τοίχους και τα πιο φίνα έπιπλα, είναι πολύ πιο

ντιζαϊνάτο και κυριλέ. Ο θόρυβος είναι δυνατός.

Φάγαμε, όμως, ορισμένα πολύ καλά κρέατα. Σίγουρα εδώ το δυνατό στοιχείο είναι

τα της σχάρας. Η ποιότητα του rib eye (σπαλομπριζόλα) ήταν εξαιρετική. Δεν

συμφωνώ με τον τρόπο που το σερβίρουν – πάνω σε καυτή πέτρα, όπου το ψήσιμό

του τελειώνει μπροστά στον πελάτη και στην ουσία ο πελάτης κρίνει πότε είναι

ψημένο. Θα προτιμούσα να είχε έρθει έτοιμο, ψημένο όπως το θέλαμε,

medium-rare. Η παρουσίαση είναι πράγματι εντυπωσιακή, όμως. Επίσης εξαιρετικής

ποιότητος είναι το sirloin (κόντρα) με λάδι και σκόρδο, και το ψήσιμό του ήταν

σωστό. Δοκιμάσαμε το βουβαλίσιο κρέας, το οποίο ψήνεται σε λεπτές λωρίδες και

καρυκεύεται με μια γλυκόξινη σάλτσα. Πολύ ικανοποιητικό και αυτό, αλλά η

καρδιά μας ήταν στα πιο απλά steaks. Το αμερικανικό hamburger απογοήτευε. Το

παραγγείλαμε με τυρί, το οποίο ήταν κρύο και σαν πλαστικό, πάνω σε ένα μέτριο

σε νοστιμιά hamburger. Δεν ήταν ζουμερό και του έλειπε αυτό που θα το έκανε

αυθεντικό.

Φυσικά δεν ξεκινήσαμε με κρέας, αλλά με ορισμένα από τα μπόλικα ορεκτικά, τα

οποία είναι σχεδιασμένα όχι τόσο με το μοντέλο του γνήσιου steakhouse αλλά για

να ικανοποιήσουν τα γούστα των Ελλήνων που προτιμούν το φαγητό των

εστιατορίων. Πολλά από τα ορεκτικά πλησιάζουν τα όρια του φαστ-φουντ, όπως τα

μπαστουνάκια από τυρί τσένταρ, οι παναρισμένες φτερούγες κοτόπουλου, οι

πατατοκροκέτες με τυρί κ.λπ. Δοκιμάσαμε τα μανιτάρια σοταρισμένα με λάδι και

σκόρδο, τα οποία ήταν καλά αλλά λίγο άτονα στη γεύση. Οι γεμιστές καυτερές

πιπεριές jalapeno είναι νόστιμες αλλά, όπως τα περισσότερα ορεκτικά, και αυτές

είναι μάλλον έτοιμο προϊόν, το οποίο απλώς τηγανίζεται εκείνη τη στιγμή. Η

σαλάτα με σπανάκι και μπέικον – κλασική συνοδεία για steak – είναι πλούσια και

νόστιμη. Η ροδέλες κρεμμυδιού, όμως, θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να είναι

σπιτικές και όχι κατεψυγμένες.

Τα γλυκά – το τσιζκέικ, η μηλόπιτα με παγωτό, το κέικ σοκολάτας, μεταξύ άλλων

– είναι φτιαγμένα για μεγάλες ορέξεις, πλούσια, υπερβολικά, ό,τι πρέπει ύστερα

από ένα λουκούλλειο γεύμα!

Το «Silver Star» μπορεί να αναβοσβήνει θολά στο τμήμα των ορεκτικών – και

ελπίζω να τα διορθώσουν, διότι είναι έμπειροι και καλοί επαγγελματίες – αλλά

λάμπει στην ποιότητα του κρέατος, στο ψήσιμό του, στην προσπάθεια να κερδίσει

τον πελάτη με γενναιόδωρες μερίδες. Τα steaks είναι όντως καλά και σίγουρα οι

χορτασμένοι κρεοφάγοι Έλληνες θα βρουν πολλούς λόγους να χορτάσουν ακόμα

περισσότερο εδώ!

«Silver Star»: Τροίας και Ιωνίας 37, Κηφισιά. Τηλ 010.8000108

Τελευταία Νέα