Τα δραματικά γεγονότα της 11η Σεπτεμβρίου, φαίνεται να γίνονται καταλύτης

θεαματικών ανακατατάξεων για όλο τον πλανήτη. Η τρομοκρατική επίθεση στις ΗΠΑ

δεν περιορίζεται μόνο στον πόνο και τη θλίψη για τον θάνατο χιλιάδων

συνανθρώπων μας. Ήδη γράφεται «η επόμενη ημέρα» που αφορά γεωστρατιωτικές

ισορροπίες, νέους οικονομικούς προσανατολισμούς, αλλά και τον πολιτισμό και

την επικοινωνία των ανθρώπων, ακόμα και τους θεσμούς μιας και η δημοκρατική

και ανοικτή κοινωνία που κατακτήθηκε βρίσκεται σε δοκιμασία από τους νέους

ακραίους τρόπους «πολιτικής» συμπεριφοράς ομάδων, αλλά και οργανωμένων κρατών.

Δεν θα ήταν υπερβολικό αν λέγαμε ότι δημιουργείται ένα νέο ρευστό περιβάλλον,

το οποίο υποχρεώνει τις οργανωμένες κοινωνίες να σταθμίσουν με προσοχή τα νέα

δεδομένα και να δουλέψουν συστηματικά για να ανταποκριθούν στη σύνθετη νέα

παγκοσμιοποιημένη πραγματικότητα. Μέσα λοιπόν σε αυτό το σύνθετο περιβάλλον,

που αιφνιδίασε ακόμα και την πιο «σατανική» φαντασία, καλείται το ΠΑΣΟΚ να

πραγματοποιήσει το 6ο Συνέδριό του, το οποίο αποφασίστηκε, είναι αλήθεια, μέσα

από μια δύσκολη και αρκετές φορές επώδυνη διαδικασία.

Όμως αυτή ακριβώς η κορυφαία συλλογική κομματική διαδικασία μπορεί πλέον να

αποτελέσει το βήμα, τουλάχιστον για την ελληνική κοινωνία, για έναν πρώτο

συστηματικό διάλογο και κατάθεση συγκροτημένων απόψεων – προτάσεων και για τη

συγκεκριμένη συγκυρία που θα σηματοδοτήσουν την «απάντησή μας» στη «νέα εποχή»

και την αβεβαιότητα που τη διακρίνει.

Σαφώς απαιτείται να επιβεβαιώσουμε ότι στον 27ο χρόνο ζωής μας διατηρούμε τη

ζωντάνια των ιδεών μας και διαθέτουμε το προνόμιο της προσαρμογής στα νέα

δεδομένα, χωρίς όμως να «χάνουμε ή και να πουλάμε την ψυχή μας».

Είναι ίσως η πρώτη φορά στην 27χρονη πορεία μας που έχουμε μια σπουδαία

ευκαιρία να δείξουμε τη ζωντάνια των ιδεών μας και την πλήρη ετοιμότητά μας να

ανταποκριθούμε συντεταγμένα στις προκλήσεις της «νέας εποχής» και στα

προβλήματα που με επιτακτικό τρόπο αυτή θέτει πλέον για όλο τον κόσμο.

Σε αυτή λοιπόν την κορυφαία κομματική διαδικασία δεν νομίζω ότι υπάρχει χώρος

για «ομφαλοσκοπήσεις» και «χαρακώματα». Λίγο πλέον ενδιαφέρουν τον κόσμο, τον

απλό πολίτη, οι «επιβεβαιώσεις συσχετισμών» και οι «ελιγμοί των μηχανισμών».

Οι πολίτες ­ και όχι μόνο τα μέλη και οι φίλοι του ΠΑΣΟΚ ­ θέλουν από ένα

μεγάλο κόμμα εξουσίας, που σήμερα έχει την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας,

να οραματίζεται από τη μια μεριά και από την άλλη να προβαίνει σε άμεσες

λύσεις στα μεγάλα προβλήματα και ιδιαίτερα σήμερα με το ρευστό διεθνές

σκηνικό.

Να αναζητήσουμε τις πολιτικές θέσεις που θα τονώνουν το αίσθημα ασφαλείας των

πολιτών, θα περιορίζουν τις οικονομικές συνέπειες της κρίσης, θα ενδυναμώνουν

τους δημοκρατικούς θεσμούς και θα στηρίζουν την ανοικτή κοινωνία.

Οι πολίτες, που κινούνται σε όλο το πολιτικό φάσμα, ζητούν να έχουν απαντήσεις

σε σημαντικά πολιτικά θέματα, μεταξύ των οποίων σαφώς συμπεριλαμβάνεται και

εκείνο της αποτελεσματικής αντιμετώπισης της τρομοκρατίας, της συνεργασίας των

λαών, που είναι εξίσου σημαντικά με την οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική

ευημερία.

Παρά τις προσπάθειες που καταβάλλονται από την υπεύθυνη ελληνική κυβέρνηση,

αλλά και από τις πλέον σώφρονες φωνές της διεθνούς κοινότητας, ουδείς αυτή την

ώρα μπορεί με σιγουριά να προβλέψει ποιες και τι μεγέθους θα είναι οι

συνέπειες και ιδίως οι αρνητικές μετά τα τραγικά χτυπήματα σε Νέα Υόρκη και

Ουάσιγκτον.

Να δώσουμε, λοιπόν, και μέσα από το Συνέδριό μας τη μάχη για τον περιορισμό

των αρνητικών συνεπειών, αλλά και για την περαιτέρω ενδυνάμωση του διεθνούς

ρόλου της χώρας μας. Άλλωστε, αυτή η μάχη είναι μέχρι ένα βαθμό συνδεδεμένη

και με μια άλλη προσπάθεια που και εμείς εδώ, αλλά και τα υπόλοιπα

σοσιαλιστικά και προοδευτικά κόμματα στην Ευρώπη προσπάθησαν να δώσουν τα

τελευταία χρόνια: την αντιμετώπιση συνολικά των αρνητικών συνεπειών της

παγκοσμιοποίησης.

Βέβαια δεν μπορούμε ούτε να εμποδίσουμε ούτε να μπλοκάρουμε την

παγκοσμιοποίηση που οικοδομήθηκε πάνω στο υπόβαθρο της επανάστασης, στις

μεταφορές και στις επικοινωνίες.

Υπάρχουν όμως ορισμένες αρνητικές της συνέπειες, όπως η επέκταση των

αποκλεισμών, ακόμα και στις ευρωπαϊκές κοινωνίες, η αποδυνάμωση των κοινωνικών

εγγυήσεων, η χρηματοοικονομική αστάθεια, η ανεξέλεγκτη κερδοσκοπία, κ.ά., που

χρήζουν άμεσης και αποτελεσματικής αντιμετώπισης.

Πρέπει, λοιπόν, να παρέμβουμε δραστικά στην παραγωγή των ανισοτήτων, να

δράσουμε ρυθμιστικά στις διαδικασίες της παγκοσμιοποίησης. Και αν τα μέτρα και

τα πακέτα για τις ασθενέστερες κοινωνικά ομάδες που εξαγγέλθηκαν από τον

Πρωθυπουργό, είναι μια «μεγάλη ανάσα», μια «θετική προσπάθεια», χρειάζεται να

δουλέψουμε και να σκεφθούμε ακόμα περισσότερο προς αυτή την κατεύθυνση.

Βέβαια τα μεγάλα θέματα είναι πολλά και απαιτούνται δράσεις σε πολλούς

«ευαίσθητους τομείς» που εκπέμπουν «σήμα κινδύνου», όπως για παράδειγμα το

περιβάλλον που έχει υποστεί σημαντικές καταστροφές από την αλόγιστη

εκμετάλλευσή του και από τους κερδοσκόπους που «ασέλγησαν» εις βάρος του με

τόνους τσιμέντου. Δεν επιτρέπεται πλέον να αρκούμαστε σε αποσπασματικές

δράσεις.

Οφείλουμε, λοιπόν, να στείλουμε από το βήμα του Συνεδρίου ένα ισχυρό μήνυμα:

Σε όσους αδυνατούν να αντιληφθούν τα νέα δεδομένα και εξακολουθούν να

προτάσσουν έναν στείρο αντιπολιτευτικό λόγο, να «αμαυρώνουν» με την

καταγγελιολογία τα όσα θετικά πέτυχε ο λαός μας με τις θυσίες του όλα αυτά τα

χρόνια και να διαβεβαιώσουμε ότι είμαστε αποφασισμένοι να πάμε μπροστά, να

οδηγήσουμε τη χώρα με ασφάλεια και ευημερία στη «νέα εποχή». Γι’ αυτό έχει

ιδιαίτερη σημασία να δώσουμε νέα πνοή και νέα ώθηση στο κυβερνητικό έργο.

Γι’ αυτό από το Συνέδριο δεν πρέπει απλά να βγούμε πιο δυνατοί, αλλά να

δώσουμε στον κόσμο τη βεβαιότητα για μια σταθερή και δημιουργική πορεία. Γιατί

θα κριθούμε τελικά από όσα πράξαμε, αλλά και από όσα προτείνουμε στον λαό ως

δράση για τα επόμενα χρόνια.

Ο Νίκος Σηφουνάκης είναι υπουργός Αιγαίου