Η «ποιότητα ζωής» αποτελεί έκφραση «κλισέ», έννοια φθαρμένη και ταλαιπωρημένη

τόσο στην Ευρώπη, αλλά και στην Ελλάδα, για να μην ξεχνιόμαστε.

Η σημερινή Ευρώπη αντιμετωπίζει ­ ταυτόχρονα ­ την καταιγίδα του ουρανίου στα

Βαλκάνια, την εφιαλτική νόσο των «τρελών αγελάδων» ενώ υπάρχει και η

καταστροφική διείσδυση στην τροφική αλυσίδα των διοξινών, ορμονών,

αντιβιοτικών κ.λπ. Οι πολίτες αισθάνονται να βάλλονται από όλες τις πλευρές,

μένοντας ανυπεράσπιστοι από τις «κεντροαριστερές» κυβερνήσεις της Ευρώπης που

κρατούν τα ηνία της εξουσίας στις 12 από τις 15 χώρες-μέλη της και αδυνατούν

να ελέγξουν τα σκάνδαλα που πλήττουν το ένα μετά το άλλο τη δημόσια υγεία.

Μήπως δεν ήταν αυτές οι κυβερνήσεις που πειθάρχησαν στις «παραινέσεις» τού,

επίσης σοσιαλιστή, κ. Χαβιέ Σολάνα και σκόρπισαν χιλιάδες βόμβες με ουράνιο

αλλά και πλουτώνιο, στην τέως Γιουγκοσλαβία;…

Α ς μου επιτραπεί, σε αυτό το σημείο, να σημειώσω και το εξής: συμφωνώ απόλυτα

με το επιχείρημα που ακούστηκε πρόσφατα σε ημερίδα που διοργάνωσε η

Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ενωμένης Αριστεράς στο Ευρωκοινοβούλιο ­ και δεν έχω

κανένα πρόβλημα να αναγνωρίσω τη χρησιμότητα τέτοιων εκδηλώσεων ­, το οποίο

επιχείρημα ανέφερε ότι ακόμη και αν δεν πιστοποιηθεί άμεσα αιτιώδης σχέση

μεταξύ των κρουσμάτων καρκίνου και του απεμπλουτισμένου ουρανίου, κανείς

δημοκρατικός και ευαίσθητος πολίτης δεν μπορεί να συναινέσει στη συνεχή

επιβάρυνση της ατμόσφαιρας με ουράνιο. Κανείς λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να

εγκρίνει τη χρήση τέτοιων όπλων, ακόμη και αν καμία σχέση δεν εξακριβωθεί ότι

υπάρχει μεταξύ των καταγγελλομένων από τους στρατιωτικούς που υπηρέτησαν στο

Κόσοβο και στη Βοσνία και της χρήσης αυτών των όπλων. Είναι σίγουρο ότι ο

ανθρώπινος οργανισμός επιβαρύνεται, το έδαφος και ο αέρας επιβαρύνονται, η

τροφική αλυσίδα επιβαρύνεται, τα νερά μολύνονται…

Μήπως, όμως, η ποιότητα ζωής δεν πλήττεται καίρια και από την ασθένεια των

«τρελών αγελάδων»;… Απορεί κανείς με τη μακαριότητα των κεντροαριστερών

κυβερνήσεων ­ και της ημετέρας ­ σε αυτό το θέμα. Είναι πρόσφατη, εξάλλου, η

επίσημη και γραπτή τοποθέτηση σχετικά με τους ελέγχους τροφίμων που

διενεργούνται μόνο κατά τις εργάσιμες ημέρες και ώρες…

Απροστάτευτοι οι πολίτες παρακολουθούν την εισαγωγή τροφίμων τα οποία έχουν

παραχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση είτε με μεταλλάξεις είτε με τη χρήση

κρεαταλεύρων τα οποία βιάζουν την ίδια τη Φύση: τα φυτοφάγα ζώα γίνονται

σαρκοφάγα κάτω από τη μύτη των ελεγκτικών υπηρεσιών.

Κ άτι ανάλογο έγινε και με τις διοξίνες όπου και τα πουλερικά βρέθηκαν

μολυσμένα, κάνοντας όλη την Ευρώπη, εκείνο το Μάιο και τον Ιούνιο του 1999, να

καταναλώνει μόνο… μαρούλια και να πίνει μόνο… νερό, αφού, όπως ίσως

θυμάστε, τον ίδιο μήνα είχε γνωστοποιηθεί ότι ούτε… αναψυκτικά δεν

μπορούσαμε να πιούμε!

Η ποιότητα ζωής, λοιπόν, είναι μία πολύ ταλαιπωρημένη έννοια και σε ευρωπαϊκό

αλλά, κυρίως, σε ελληνικό επίπεδο. Η πολύχρονη παραμονή αρκετών σοσιαλιστικών

κομμάτων στην εξουσία προκαλεί κόπωση και δημιουργεί πελατειακές σχέσεις με τα

μεγάλα συμφέροντα.

Ο κοινοτικός προϋπολογισμός προβλέπει δράσεις για την ποιότητα ζωής. Οι

πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνεισφέρουν αδρά για τη λειτουργία οργανισμών

όπως η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Περιβάλλοντος (European Environment Agency), η οποία

έχει επιφορτισθεί με την παρακολούθηση της κατάστασης του περιβάλλοντος στην

Ένωση, καθώς και με τις πηγές επιβάρυνσής του, εκτός αυτής.

Μέσα στον ορυμαγδό της μόλυνσης από ουράνιο στα Βαλκάνια, η Υπηρεσία αυτή

λυπάμαι να πω ότι σίγησε… εκκωφαντικά: όποιος κοιτάξει την ιστοσελίδα της

στο Διαδίκτυο θα δει ότι ασχολείται με τους… κρυστάλλους που υπάρχουν στα

στρώματα της ατμόσφαιρας και δεν υπάρχει λέξη για το Κόσοβο και τη Βοσνία!

Παραφράζοντας μία σοφή ινδιάνικη παροιμία θα ήθελα να πω στους γραφειοκράτες

των Βρυξελλών: «Το περιβάλλον δεν το κληρονομήσαμε από τους γονείς μας. Το

δανειστήκαμε από τα παιδιά μας…»

Ο Νικήτας Κακλαμάνης είναι βουλευτής Α’ Αθηνών, τομεάρχης Υγείας και

Πρόνοιας της Ν.Δ.